Γίνομαι κουραστικός επαναλαμβάνοντάς το με κάθε ευκαιρία, αλλά η ζωή σ’ αυτή τη χώρα δεν θα ήταν δυνατή, υποφερτή καν, δίχως τα τραγούδια μας. Ενα από αυτά είναι και το «Θα βάλω τα μεταξωτά» σε στίχους του Γιάννη Τσατσόπουλου και μουσική του Σωκράτη Μάλαμα, στο οποίο περιέχεται και ο σημερινός τίτλος.
Μόνο ο Σατανάς θα σκαρφιζόταν το επεισόδιο με τον καστανά που στήνει τη φουφού του εδώ και 40 χρόνια στο κέντρο της Θεσσαλονίκης και τους αστυνομικούς που τον συνέλαβαν γιατί δεν είχε ανανεώσει την… άδειά του! Καταδικάστηκε την περασμένη Τρίτη από το Αυτόφωρο Μονομελές Πλημμελειοδικείο, που του επέβαλε ποινή φυλάκισης έξι μηνών, με τριετή αναστολή.
Ζούμε στην «κόλαση» και ο ιδιοκτήτης της μας κάνει πλάκα. Θα προκαλούσε μόνο θυμηδία η ιστορία του συμπαθούς μικροπωλητή, αν λίγες ημέρες πριν οι οικονομικοί εισαγγελείς δεν είχαν κατασχέσει λίστες πελατών της ελβετικής τράπεζας UBS, σε έφοδο που πραγματοποίησαν στα γραφεία της στην Αθήνα. Συμφώνως με έγκυρες δικαστικές πηγές, οι εισαγγελείς έχουν βρεθεί μπροστά σε έναν θησαυρό με φυσικά πρόσωπα και εταιρίες που διοχέτευαν αδήλωτα χρήματα στην ελβετική τράπεζα.
Ανυπομονώ να δω την ταχύτητα με την οποία θα ολοκληρωθεί η δικαστική έρευνα στην περίπτωση αυτή και τον χρόνο που θα απαιτηθεί για να οδηγηθεί η υπόθεση στο ακροατήριο. Πόσο πιο πολύ ν’ αντέχει το «τυρί», ακόμη και το ελβετικό (!), στο «ψήσιμο» από τα κάστανα;
Εκτός και αν με όλες τις λίστες που μας έχουν προκύψει μαζεμένες από το «άρμεγμα» της χώρας δεν προλαβαίνουν οι αρμόδιοι λειτουργοί να «πήξουν» τελικώς καμία διαδικασία και έχουμε πήξει όλοι στη…
Γιατί πώς αλλιώς μπορεί να χαρακτηριστεί η συμφωνία του υπουργού αναπληρωτή Μεταναστευτικής Πολιτικής με τους δημάρχους Γλυφάδας, Ελληνικού – Αργυρούπολης και Αλίμου να παραμείνουν για τρεις μήνες οι πρόσφυγες και οι παράτυποι μετανάστες στις ολυμπιακές εγκαταστάσεις του γηπέδου χόκεϊ στο Ελληνικό; Το κοινό ανακοινωθέν τους μάλιστα κάνει λόγο για «γόνιμο και εξαντλητικό διάλογο»!
Φανταστείτε να μην ήταν έτσι… Μπορεί να τους είχαν βάλει στον… Εθνικό Κήπο ή σε κανέναν αρχαιολογικό χώρο με άπλα! Σάματι στην Ακαδημία Πλάτωνος δεν παίζουν κάθε Κυριακή χόκεϊ επί χόρτου Ινδοί – Πακιστανοί; Ποιος τα βλέπει αυτά και ποιος νοιάζεται; Ποιοι περνούν από κει πια;
Αποφάσεις μεταξύ πολιτικού σουρεαλισμού και υφέρπουσας διαταραχής δεν λύνουν τα προβλήματα. Τα διογκώνουν. Οι στήλες αυτές δέχονται μαθήματα ανθρωπιάς και δημοκρατικής ευαισθησίας μόνο από όσους αποδεδειγμένα τις διαθέτουν αμφότερες. Και σίγουρα ανάμεσα σε αυτούς δεν περιλαμβάνονται όσοι ευθύνονται για το γεγονός ότι χιλιάδες ασθενείς διακόπτουν τη θεραπεία για την καρδιά τους γιατί δεν αντέχουν να καλύψουν το κόστος της φαρμακευτικής αγωγής τους λόγω φτώχειας. Αυτό είναι το συμπέρασμα της μεγαλύτερης έρευνας που διεξάγεται τα τελευταία 10 χρόνια από το Ελληνικό Ιδρυμα Καρδιολογίας (ΕΛΙΚΑΡ), στο πλαίσιο του προγράμματος «Εκτίμηση Καρδιαγγειακού Κινδύνου – Μήνας Ελέγχου Χοληστερόλης», και συμπεριλαμβάνει δεδομένα από 60.000 άτομα.
Γι’ αυτό: «Πάω ν’ αδειάσω το τασάκι / κι αυτό το σκούρο σου σακάκι / θα το πετάξω απ’ το μπαλκόνι / να βρει κανέναν που κρυώνει κι εγώ / Να βάλω τα μεταξωτά και να φυσάει / στα εργοστάσια μπροστά και στα σκουπίδια πλάι / να μπερδευτώ με τους εργάτες / να πω τον πόνο μου στις γάτες / και στη φουφού του καστανά στάχτη να γίνεις σατανά».
Γιώργος Κ. Στράτος