ΔΕΝ ΝΤΡΕΠΟΜΑΣΤΕ;

Το δόγμα του νεοφιλελευθερισμού και η «γραμμή» του Κ. Μητσοτάκη

Οταν μιλάμε για Κεντροδεξιά στην Ελλάδα, εννοούμε τη Νέα Δημοκρατία του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Εννοούμε τη Νέα Δημοκρατία του ριζοσπαστικού φιλελευθερισμού. Οτιδήποτε άλλο είναι παραπλάνηση. Είναι παραλλαγή. Είναι κοροϊδία.

Η παράταξη έζησε μια περίοδο μεγάλης παρακμής. Μια περίοδο όπου κυριάρχησε ο άκρατος νεοφιλελευθερισμός. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν έκρυψε ποτέ ότι ιδεολογικά ανήκει στους νεοφιλελεύθερους· ότι πιστεύει στην αυτορύθμιση της οικονομίας. Εχει συγκεκριμένες απόψεις για την οικονομία, την παιδεία, την υγεία. Υπηρεσίες δηλαδή που παρέχει το κράτος στον πολίτη. Αυτές οι υπηρεσίες θεωρούνται από τους νεοφιλελεύθερους ζημιογόνες, ανώφελες και ξεπερασμένες. Σε απλή μετάφραση, όσοι έχουν χρήματα θα έχουν υγεία, εκπαίδευση, πρόσβαση σε κάθε οικονομική ευκαιρία. Οσοι δεν έχουν χρήματα δεν έχουν δικαίωμα ούτε να μορφωθούν ούτε να γιατρευτούν ούτε να επιχειρήσουν. Μια τέτοια κοινωνία οραματίζονται οι νεοδημοκράτες;

Σε κάθε δημοκρατική κοινωνία οι επαγγελματικές ομάδες έχουν τη δυνατότητα να εκφράσουν την άποψή τους, να παλέψουν για τα δικαιώματα τους, να αγωνιστούν για τη δουλειά τους και αναζητούν δρόμους και ευκαιρίες ανάπτυξης και προόδου.

Το 2011 ο κλάδος των ταξί αναγκάστηκε να πολεμήσει σκληρά για την επιβίωσή του. Ενα νομοθετικό τερατούργημα του Γιάννη Ραγκούση έσβηνε από τον επαγγελματικό χάρτη τους ταξιτζήδες. Κόποι και θυσίες μιας ολόκληρης ζωής πνίγονταν στον βυθό ενός νεοφιλελεύθερου νομοθετήματος. Βγήκαμε στους δρόμους, φωνάξαμε, αντιδράσαμε, δώσαμε μάχη για τη ζωή μας, τη δουλειά μας, την περιουσία μας. Χιλιάδες ταξιτζήδες – κι εγώ μαζί τους. Σε έναν αγώνα χωρίς αύριο. Η μεγαλύτερη συμπαράσταση της οποίας έτυχε ο Γιάννης Ραγκούσης δεν ήρθε από το κόμμα του, αλλά από έναν ομοϊδεάτη του -νεοφιλελεύθερο- της Νέας Δημοκρατίας: τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Ζήτησε και μάλιστα εντόνως τη διαγραφή μου από τον τότε πρόεδρο του κόμματος, τον Αντώνη Σαμαρά. Σαφώς και το θέμα δεν ήταν προσωπικό. Δεν είχε τίποτα με τον Θύμιο Λυμπερόπουλο. Αυτό που ήθελε ήταν να σιγήσουν οι φωνές διαμαρτυρίας· να σταματήσει η κοινωνία να διαμαρτύρεται· να δέχεται χωρίς αντίδραση ό,τι η νεοφιλελεύθερη κουλτούρα επέβαλλε.

Τι μπορεί να προσφέρουν λοιπόν ο Κυριάκος Μητσοτάκης και οι ιδέες του στην ελληνική κοινωνία; Το εξής ένα: Ενίσχυση της ελεύθερης οικονομίας. Οι πλούσιοι θα γίνουν πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι. Αυτή είναι η φιλοσοφία του άκρατου νεοφιλελευθερισμού.

Στις 10 του Γενάρη οι ψηφοφόροι της Νέας Δημοκρατίας δεν αποφασίζουν μόνο για τον νέο πρόεδρο του κόμματος. Θα αποφασίσουν και για την ιδεολογική ταυτότητα της παράταξης. Από τη μια ο ριζοσπαστικός φιλελευθερισμός (όπως ορίζει η ιδρυτική διακήρυξη και όπως εφαρμόστηκε από τον Κώστα Καραμανλή) και από την άλλη ο άκρατος νεοφιλελευθερισμός, όπως εφαρμόστηκε από την κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά. Θέλουμε την Ελλάδα παράδεισο των καρτέλ και των πολυεθνικών με βουλγαροποιημένες αμοιβές για τους εργαζομένους ή μια Ελλάδα με δικαιοσύνη στην οικονομία; Με παροχή ίσων ευκαιριών δημιουργίας και ευημερίας για όλους;

Εχω ταχθεί απέναντι σε κάθε μορφή μονοπωλίου· είτε αυτό είναι κρατικό είτε αυτό είναι ιδιωτικό. Πιστεύω στη δημιουργική ικανότητα του ατόμου (πόσο μάλλον του Ελληνα), το οποίο μέσα σε ένα ασφαλές και δίκαιο οικονομικό εργασιακό περιβάλλον, που η Πολιτεία θα περιφρουρεί, μπορεί να μεγαλουργήσει. Αυτές τις προοπτικές εξασφαλίζουν μόνο ο ριζοσπαστικός φιλελευθερισμός και η πιστή εφαρμογή του από αυτούς που θα αναλάβουν τη διακυβέρνηση πρώτα της Νέας Δημοκρατίας και μετά της χώρας.

Αυτός ο άνθρωπος μπορεί να είναι ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης. Εκφράζει την αυθεντική Νέα Δημοκρατία, που η αποστολή της είναι να υπηρετεί τα συμφέροντα της κοινωνίας και των πολλών. Οχι των λίγων και εκλεκτών.

ΥΓ.: Πόσο υποκριτικό είναι να ζητάει ο Κυριάκος Μητσοτάκης εξεταστική για τον Γιάνη Βαρουφάκη; Γιατί δεν έκανε το ίδιο για τον Γιώργο Παπανδρέου, που αποδεδειγμένα έσυρε τη χώρα στη χρεοκοπία και στα νύχια του ΔΝΤ; Ακολουθεί μήπως την παλιά συνταγή της πελατειακής τακτικής, που ο ίδιος αποκηρύσσει;

Εκ του ασφαλούς μαχητές και αγωνιστές έχει γνωρίσει πολλούς αυτός ο τόπος. Από αληθινούς ηγέτες πάσχει.