Η δολοφονία (!) Ελληνα της Πόλης και η σχέση της με την περιουσία του στενού συνεργάτη του ΕρντογάνΑπό τον
Σάββα Καλεντερίδη
Το έχουμε γράψει επανειλημμένα ότι το γεγονός ότι στη Συνθήκη της Λωζάννης η Ελλάδα δεν απαίτησε να τεθεί όρος αναγνώρισης της Γενοκτονίας που υπέστη ο Ελληνισμός της Μικράς Ασίας, της Θράκης και του Πόντου, από τη μια, «δικαίωσε» και, από την άλλη, ενθάρρυνε τους γενοκτόνους να συνεχίσουν το αποτρόπαιο έργο τους τις επόμενες δεκαετίες εναντίον του Ελληνισμού της Πόλης, της Ιμβρου, της Τενέδου και της Κύπρου. Πρόκειται για νοοτροπία η οποία είναι σύμφυτη και αναπόσπαστο κομμάτι της μνήμης του τουρκικού κράτους, που αναπαράγεται ασχέτως κομμάτων και προσώπων που ασκούν την εξουσία.
Τις τελευταίες ημέρες τη βλέπουμε σε πλήρη εφαρμογή στο Αφρίν. Μια περιοχή που όχι μόνο δεν έστειλε ούτε έναν πρόσφυγα στην Ελλάδα και την Ευρώπη αυτά τα επτά χρόνια που μαίνονται οι συγκρούσεις στη Συρία, αλλά αποτέλεσε καταφύγιο για κατατρεγμένους και προπύργιο δημοκρατίας και προστασίας των δικαιωμάτων των παιδιών και των γυναικών.
Η Τουρκία εισέβαλε με την άδεια της Ρωσίας εξοπλίζοντας και μισθοδοτώντας 20.000 τζιχαντιστές του Ι.Κ. και της Αλ Κάιντα, οι οποίοι έχουν εξασφαλισμένη την τουρκική υπηκοότητα ως δώρο, υπό την προϋπόθεση να εκδιώξουν τους Κούρδους από τις πατροπαράδοτες εστίες τους και να εγκατασταθούν εκεί, μαζί με άλλους σουνίτες, τουρκογενείς και αραβογενείς πληθυσμούς. Στόχος, η εξάλειψη των Κούρδων από το Αφρίν. Αυτό είναι ο ορισμός της γενοκτονίας.
Για να μη θεωρηθεί δε ότι υπάρχει δόση υπερβολής σε όσα αναφέρονται πιο πάνω, θα σας παρουσιάσουμε στοιχεία που είναι ανατριχιαστικά, για την εμπλοκή στενού συνεργάτη του Ταγίπ Ερντογάν σε πράξη γενοκτονίας εναντίον Ελληνα επιχειρηματία. Η εφημερίδα «Χουριέτ» από της ίδρυσής της, τον Μάιο του 1948, από τον επιφανειακά εξισλαμισμένο Εβραίο Σεντάτ Σιμαβί, αποτέλεσε το μακρύ χέρι της εξουσίας και του βαθέος κράτους. Το 1994 ο Oμιλος Ντογάν, ο ιδιοκτήτης του οποίου κατάγεται από την Αργυρούπολη του Πόντου, πιθανώς αρμενικής καταγωγής, απέκτησε το 70% της ιστορικής εφημερίδας καθώς και της εφημερίδας «Μιλιέτ».
Σταδιακά ο Oμιλος Ντογάν απέκτησε κι άλλες εφημερίδες, ραδιόφωνα και τηλεοράσεις και έγινε ο ισχυρότερος όμιλος ΜΜΕ της Τουρκίας, συνεχίζοντας πάντα να αποτελεί το μακρύ επικοινωνιακό χέρι του τουρκικού βαθέος κράτους.
Σας θυμίζω τον ρόλο της «Χουριέτ» στα Ιμια όπως και την προαναγγελία της βάρβαρης δολοφονίας των Σολωμού και Ισαάκ. Ο Oμιλος Ντογάν αποτελούσε το μεγάλο εμπόδιο για την εγκαθίδρυση του αυταρχικού καθεστώτος του Ερντoγάν. Γι’ αυτό έστειλε το τουρκικό ΣΔΟΕ για έλεγχο στον μητρικό Ομιλο Ντογάν, επιβάλλοντας πρόστιμα δισεκατομμυρίων δολαρίων!
Ετσι, καθιστώντας τον Ομιλο Ντογάν όμηρο, το 2011 κατόρθωσε να πάρει τον έλεγχο των εφημερίδων «Μιλιέτ» και «Βατάν», οι οποίες πωλήθηκαν σε επιχειρηματία φιλικά προσκείμενο στον Ερντογάν.
Αφού εν τω μεταξύ είχε φυλακίσει δεκάδες δημοσιογράφους του αντιπολιτευόμενου Τύπου και αφού είχε κρατικοποιήσει την εφημερίδα «Σαμπάχ» και την επικοινωνιακή ναυαρχίδα του Γκιουλέν, «Ζαμάν», με 1.000.000 φύλλα, εν όψει των δύσκολων εκλογών του 2019, έπρεπε να τελειώνει με τη «Χουριέτ», το CNN Turk και τα άλλα μέσα του Ομίλου Ντογάν.
Και αυτό έγινε τις προηγούμενες ημέρες, με τον Ερντογάν να ελέγχει το 80%-85% των ΜΜΕ της γείτονος. Ομως ποιος είναι ο φίλος του Ερντογάν, που αγόρασε τις ναυαρχίδες του τουρκικού βαθέος κράτους; Το όνομά του είναι Ερντογάν Ντεμίρορεν.
Οσο για τη σχέση του με τον Τούρκο πρόεδρο της δημοκρατίας, σε τηλεφωνική υποκλοπή που φέρεται ότι έκαναν στελέχη του δικτύου Γκιουλέν ο Ταγίπ Ερντογάν ακούγεται να λέει το 2013 στον Ντεμίρορεν ότι δεν του αρέσει καθόλου το εξώφυλλο της «Μιλιέτ» και ο συνομιλητής του να του λέει κλαίγοντας ότι δεν θα ξαναγίνει. Ομως δεν είναι μόνο αυτό. Εχει αξία και δούμε ποιος είναι ο νέος ολιγάρχης των ΜΜΕ της Τουρκίας και πώς έκανε τα λεφτά του. Ο Ερντογάν Ντεμίρορεν, που γεννήθηκε στην Προύσα, σύμφωνα με καταγγελία που διερευνάται ως σήμερα, έγινε ιδιοκτήτης της εταιρίας Αρχιμήδης (τουρκικά Arsimidis), αφού προηγουμένως σκότωσε και έκαψε το πτώμα του ιδιοκτήτη της, το 1978, στο Χάλκαλι της Κωνσταντινούπολης.
Πού είναι το περίεργο;
Οτι ο ιδιοκτήτης ήταν Ελληνας της Κωνσταντινούπολης και ότι παρά την εμπλοκή της ΜΙΤ και του τουρκικού ΓΕΕΘΑ δεν αποκαλύφθηκε ποτέ η αλήθεια και δεν αποδόθηκε δικαιοσύνη, με αποτέλεσμα η εταιρία Αρχιμήδης, η οποία ασχολείται με τον τομέα των αυτοκινήτων και των ανταλλακτικών και μια βιομηχανία τούβλων, η οποία επίσης πέρασε στα χέρια του Ντεμίρορεν, αφού είχε δολοφονηθεί ο ιδιοκτήτης της, να αποτελέσει τη βάση του Demirφren Holding, που απέκτησε τον έλεγχο των σημαντικότερων εφημερίδων και τηλεοπτικών σταθμών της Τουρκίας.
Από την έρευνα που κάναμε και βρίσκεται σε εξέλιξη, ο ιδιοκτήτης της Αρχιμήδης δολοφονήθηκε εν γνώσει του βαθέος κράτους, επειδή ήταν Ελληνας, και για να του αρπάξει την περιουσία ένα όργανό τους, που τώρα είναι το μακρύ χέρι του Ερντογάν.
Αυτή η χώρα είναι στην ουσία ένα κράτος-συμμορία, όπως την είχε χαρακτηρίσει ο Αμπντουλάχ Οτζαλάν, και χρέος των Ελλήνων, των Αρμενίων, των Ασσυρίων και των Κούρδων είναι να την καταγγείλουν στη διεθνή κοινότητα, για να δημιουργηθεί ένας κλοιός που θα υποχρεώσει την Τουρκία να αναγνωρίσει τις γενοκτονίες που έχει διαπράξει.
Αν δεν γίνει αυτό, αυτή η μηχανή θα συνεχίσει να αναπαράγει γενοκτονίες, από τις οποίες είναι προ των πυλών και πάλι της Κύπρου και των νησιών του Αιγαίου.
Καιρός να ξυπνήσουμε από τον λήθαργο που μας επέβαλαν οι συνεργοί τους, οι αρνητές της γενοκτονίας!
