Εκεί που είναι ήμασταν κι εκεί που ήμασταν ήρθαν!

Οχι ότι χαίρομαι. Αλλά δεν μπορώ να πω και ότι λυπάμαι τους Γάλλους, οι οποίοι βρίσκονται μπροστά σε ένα (ας το πούμε) Μνημόνιο! Νταμπλάς τους ήρθε και ντουβρουτζάς την επομένη της εθνικής τους εορτής. Βγαίνει ο πρωθυπουργός τους και ανακοινώνει, σαν άλλος ΓΑΠ από το Καστελόριζο, ότι «πρέπει να γίνουν δραματικές περικοπές γιατί το χρέος μεγαλώνει με ιλιγγιώδη ταχύτητα». Τι λες; Και θα κοπούν, λέει, δύο αργίες! Η Δευτέρα του Πάσχα κι άλλη μία, νομίζω η Νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου! Ετσι είναι, Γαλλάκια μου!

Οποιος σκάβει τον λάκκο του άλλου, πέφτει ο ίδιος μέσα! Και τι είπε ο αθεόφοβος πρεμιέ μινίστρ; «Μη γίνουμε σαν τους Ισπανούς και τους Ελληνες»! Τι να σου πω, μεσιέ ντε λα πατρί! Υπάρχει μια γαλλική έκφραση που λέει «πήγαινε στους Ελληνες», αλλά δεν σας τη λέω γιατί είναι ελαφρώς σόκιν. Αλλά να μας φέρνετε εμάς ως παράδειγμα αρνητικό, όταν ξέρετε καλά ότι μας μπάσατε με το ζόρι στα Μνημόνια επειδή είχαν γεμίσει οι τράπεζές σας «παλιόχαρτα» αμερικανικά, λόγω της κρίσης στις ΗΠΑ και όχι λόγω των επιτοκίων των ελληνικών ομολόγων! Αλλά δεν μίλαγαν τότε ο Χριστοδουλάκης και ο Ρουμελιώτης, που τώρα θυμήθηκαν ότι θα είχε μεγάλες δυνατότητες να ορθοποδήσει η δοκιμαζόμενη, τότε, ελληνική οικονομία με την αγορά ομολόγων -που θα εξέδιδε το Ελληνικό Δημόσιο- από φορείς και οργανισμούς του Δημοσίου! Μήπως θυμάστε πόσο λυσσασμένα πολέμησαν οι «μπατζανάκηδες» και όλο το κυπατζήδικο εκδοτικό κατεστημένο εκείνη την απόπειρα;

Να, λοιπόν, που η χώρα του «δωδεκάποντου» Σαρκοζί, που πήγε να δείρει τον ΓΑΠ, αλλά χρειάστηκε να ανεβεί σε καρέκλα, βρέθηκε στο «εκεί που είσαι ήμουνα κι εκεί που ήμουν θα ’ρθεις». Και έχουνε ξεσηκωθεί οι Γάλλοι, οι Μαγκρέμπ, Τυνησιάνοι, Αλγερίνοι, Μαροκάνοι και ό,τι άλλο βάζει ο νους, που τους είχαν τα Γαλλάκια χρόνια στον βούρδουλα, αλλά τώρα τους κρατούν (με δυσκολία) σε καταστολή και απαιτούν να μην τολμήσει η κυβέρνηση (που είναι έτοιμη να πέσει) να προχωρήσει σε περικοπές. Ελα, όμως, που δεν γίνεται! Ελα που ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει γονατίσει τις μεγάλες ευρωπαϊκές οικονομίες! Ελα που η Γερμανία περιμένει τη σειρά της και -πολύ φοβάμαι- πάλι κάποιοι θα αρχίσουν να έχουν όρεξη να πιέσουν και τον Νότο να «βάλει πλάτη».

Αγαπητέ Εμανουέλ, δεν θα τα πάμε καλά. Τώρα καταλαβαίνουμε όλοι τι συνέβη και σου έχωσε τον φούσκο η Μπριζίτ στην πόρτα του αεροπλάνου. Φαίνεται, της έδειξες τα στοιχεία της γαλλικής οικονομίας και της είπες ότι πρέπει να μαζευτεί και να κόψει τα ακριβά αρώματα! Κι έπεσε ο φούσκος σαν βαρύ μπουκαλάκι «καρτιέ»!

Η ΑΚΙΣ