Μεταγγίσεις μόνο αν είναι απαραίτητες

Οι μεταγγίσεις αίματος που γίνονται σε ασθενείς κατά τη διάρκεια εγχειρίσεων χωρίς να είναι απαραίτητες κάνουν περισσότερο κακό παρά καλό.

Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξε έρευνα του πανεπιστημίου Johns Hopkins, επιστήμονες του οποίου παρατήρησαν το πρόβλημα και διεξήγαγαν σχετική μελέτη, κατά την οποία διαπιστώθηκε ότι εξακολουθούν να γίνονται συχνά περιττές μεταγγίσεις.

Οπως εξηγούν οι ερευνητές, οι άσκοπες μεταγγίσεις αίματος πρέπει να αποφεύγονται, τόσο επειδή το αίμα αποτελεί σπάνιο και ακριβό πόρο, άρα δεν πρέπει να γίνεται σπατάλη, όσο και επειδή -βάσει πρόσφατων μελετών- δεν ωφελούν σε τίποτα τους ασθενείς που υποβάλλονται σε αυτές. Μάλιστα, δεν αποκλείεται να επιδεινώσουν την κατάστασή τους, κάτι που συμβαίνει επίσης και όταν γίνονται σε λάθος χρονική στιγμή.

Σύμφωνα με τον επίκουρο καθηγητή και επικεφαλής της έρευνας δρα Στίβεν Μ. Φρανκ, όταν γίνεται μια μετάγγιση αίματος, εισάγεται μια «ξένη» ουσία στον οργανισμό του ασθενούς, γεγονός που πυροδοτεί μια σειρά από σύνθετες αντιδράσεις του ανοσοποιητικού. Συχνά οι ασθενείς αναπτύσσουν αντισώματα στα νέα ερυθρά αιμοσφαίρια, γεγονός που δυσχεραίνει την εύρεση κατάλληλου αίματος σε περίπτωση που χρειαστεί να γίνει μια νέα μετάγγιση στο μέλλον. «Ο ασθενής ωφελείται από τη μετάγγιση αίματος όταν τα επίπεδα της αιμογλοβίνης, δηλαδή της ποσότητας ερυθρών αιμοσφαιρίων που μεταφέρουν οξυγόνο στον οργανισμό, έχουν πέσει τουλάχιστον κατά 50% και όχι όταν η μείωση είναι μικρή» εξηγεί ο δρ Φρανκ στην επιθεώρηση «Anesthesiology».

«Οι μεταγγίσεις αίματος δεν είναι τόσο ασφαλείς όσο νομίζουν οι περισσότεροι άνθρωποι. Τα τελευταία πέντε χρόνια αρκετές μελέτες έχουν τονίσει ότι οι μεταγγίσεις αίματος πρέπει να γίνονται όταν είναι απολύτως απαραίτητες, όχι μόνο λόγω του κόστους, αλλά κυρίως επειδή σε κανέναν ασθενή δεν πρέπει να χορηγείται περισσότερο αίμα από όσο χρειάζεται». Οπως επισημαίνει, αυτό δεν ισχύει βέβαια για τα περιστατικά στα οποία υπάρχει τραυματισμός, αιμορραγία ή και τα δύο, καθώς σε αυτά η μετάγγιση αίματος μπορεί να σώσει τη ζωή του ασθενούς.

Αλεξάνδρα Χυδηριώτη