Κόρες του Δία και της Μνημοσύνης, προστάτιδες της ποίησης, της μουσικής και κάθε μορφής δημιουργίας.
Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, οι Μούσες ήταν εννέα θεότητες, κόρες του Δία και της Μνημοσύνης.
Ήταν σύμβολα της τέχνης, της γνώσης και της έμπνευσης, και σύμφωνα με την παράδοση, ο θεός Απόλλωνας ήταν ο ηγέτης και προστάτης τους, γνωστός και ως Μουσηγέτης.
Η γέννηση των Μουσών
Ο Ησίοδος αναφέρει στη Θεογονία του ότι ο Δίας ενώθηκε με τη Μνημοσύνη για εννέα νύχτες και έτσι γεννήθηκαν οι Μούσες.
Ήταν εκείνες που “απαλύνουν τους πόνους των ανθρώπων” μέσα από τη μουσική, την ποίηση και την τέχνη.
Τα ονόματα και οι τομείς τους
Κάθε Μούσα είχε τον δικό της τομέα επιρροής και προστασίας:
- Καλλιόπη – Μούσα της Επικής Ποίησης
- Κλειώ – Μούσα της Ιστορίας
- Ευτέρπη – Μούσα της Μουσικής και της Λυρικής Ποίησης
- Θάλεια – Μούσα της Κωμωδίας και της Βουκολικής Ποίησης
- Μελπομένη – Μούσα της Τραγωδίας
- Τερψιχόρη – Μούσα του Χορού
- Ερατώ – Μούσα της Ερωτικής Ποίησης
- Πολύμνια – Μούσα της Ιερής Ποίησης και των Ύμνων
- Ουρανία – Μούσα της Αστρονομίας
Οι πρώτες Μούσες
Κατά τον Παυσανία, υπήρχε και μια παλαιότερη τριάδα Μουσών, η Μνήμη, η Μελέτη και η Αοιδή (Τραγούδι). Αυτές αντιπροσώπευαν τα θεμέλια κάθε καλλιτεχνικής πράξης: τη γνώση, την εξάσκηση και τη δημιουργική έκφραση.
Οι Μούσες ως αιώνια έμπνευση
Από την αρχαιότητα έως σήμερα, οι Μούσες θεωρούνται πηγή έμπνευσης για ποιητές, μουσικούς και καλλιτέχνες.
Ο Πλάτωνας είχε βωμό αφιερωμένο σε αυτές στην Ακαδημία του, ενώ ο Όμηρος και ο Ησίοδος τις επικαλούνταν πριν αρχίσουν τα έργα τους, ζητώντας καθοδήγηση και δημιουργική δύναμη.
Η λέξη “μούσα” τέλος, έμεινε μέχρι σήμερα για να περιγράψει κάθε γυναίκα που εμπνέει έναν καλλιτέχνη.