Διέσυρε τον Γιώργο ο Ανδρουλάκης
Οι χθεσινές επαναληπτικές εκλογές για τον νέο πρόεδρο του Κινήματος Αλλαγής αποδείχθηκαν υγιεινός περίπατος για τον Νίκο Ανδρουλάκη. Ο ευρωβουλευτής του κόμματος επικράτησε με συντριπτική διαφορά, συγκεντρώνοντας ποσοστό 68% έναντι 32% του αντιπάλου του Γιώργου Παπανδρέου, ο οποίος αποδοκιμάστηκε ηχηρά από τον κόσμο της παράταξης που έστειλε ισχυρό μήνυμα ανανέωσης. Στις κάλπες προσήλθαν -πέρα από κάθε προσδοκία- συνολικά 206.196 ψηφοφόροι, αναπτερώνοντας τις ισχνές ελπίδες των στελεχών ΚΙΝ.ΑΛ. ότι το κόμμα μπορεί σε δύσκολες συνθήκες να ανακάμψει.
Πρόκειται κατά γενική ομολογία για μια αμφιλεγόμενη νίκη, της οποίας η έκταση μετριάζεται από τη νοσηρή πολιτική κηδεμονία που ασκεί στον νέο αρχηγό το περιβάλλον Σημίτη – Βενιζέλου. Οι δύο τελευταίοι παίρνουν μια ιδιότυπη ρεβάνς ανακτώντας τον έλεγχο του ΚΙΝ.ΑΛ./ΠΑΣΟΚ, το οποίο ουδέποτε ήταν στα μέτρα τους. Στις 8.45 χθες το βράδυ και με καταμετρημένο το 70% των εκλογικών τμημάτων, όταν το αποτέλεσμα ήταν 68,32% υπέρ του Ανδρουλάκη (ψήφοι 84.343) και μόλις 32,58% (ψήφοι 41.011) υπέρ του Παπανδρέου, ο πρώην πρωθυπουργός τηλεφώνησε στον αντίπαλό του για τις τυπικές ευχές, ενώ ο Ν. Ανδρουλάκης δέχθηκε συγχαρητήριο τηλεφώνημα και από τον πρωθυπουργό.
Το χθεσινό αποτέλεσμα συνιστά χωρίς αμφιβολία ανεπανάληπτο πολιτικό διασυρμό για τον Γιώργο Παπανδρέου, ο οποίος υπό τον φθαρμένο παραταξιακό μανδύα και επικεφαλής μιας ομάδας στελεχών που έχουν απαξιωθεί στη συλλογική συνείδηση, έδωσε μια μάχη ατομικής δικαίωσης, προσδοκώντας στην επιείκεια της Ιστορίας. Η ατιμωτική ήττα -σε όλη την επικράτεια- τον οδηγεί με άδοξο τρόπο στο περιθώριο των ιστορικών εξελίξεων με ρόλο διακοσμητικό, εκεί ακριβώς όπου βρισκόταν μέχρι σήμερα ως περιφερόμενος γυρολόγος της ανυπόληπτης Σοσιαλιστικής Διεθνούς. Ίσως η ύστατη προσφορά του στην παράταξη, όπως σχολίαζαν βιτριολικά ορισμένοι χθες βράδυ στη Χ. Τρικούπη, ήταν ότι η παρουσία του, η οποία βοήθησε ασφαλώς στη μαζικότητα αυτών των εκλογών, προσγείωσε απότομα τις φιλοδοξίες του Ανδρέα Λοβέρδου, ο οποίος αναζητούσε απεγνωσμένα όχημα πολιτικής σωτηρίας μετά την πιθανολογούμενη εμπλοκή του στο σκάνδαλο χρηματισμού πολιτικών από τη Novartis.
Η υπερφίαλη, όπως χαρακτηρίστηκε, συμπεριφορά του πρώην πρωθυπουργού, ο οποίος απογοήτευσε τους πρώην συνοδοιπόρους του Παύλο Γερουλάνο και Χάρη Καστανίδη και προκάλεσε ακόμα και την έμμεση, αλλά δημόσια αποκήρυξη από τον πρώην πρόεδρο της Βουλής και «Νέστορα» της παράταξης Απόστολο Κακλαμάνη, του στερεί τη δυνατότητα ενός αξιοπρεπούς επιλόγου. Τα πολιτικά κόμματα -και αυτό ίσως είναι ένα γενικότερο μήνυμα που αφορά και τη Ν.Δ.- δεν είναι οικογενειακές ιδιοκτησίες που μεταβιβάζονται σε κληρονόμους χαμηλών δυνατοτήτων με μοναδικό εφόδιο το οικόσημο.
Για το ΚΙΝ.ΑΛ. τώρα αρχίζουν τα δύσκολα. Όσο κι αν τα επιχειρηματικά/ εκδοτικά συμφέροντα -αφού προηγουμένως είδαν να εξανεμίζονται οι επενδύσεις τους στο πρόσωπο του Ανδρέα Λοβέρδου– ποντάρουν τώρα τα «λεφτά» τους στον Νίκο Ανδρουλάκη, είναι ξεκάθαρο ότι ο νέος πρόεδρος θα κληθεί πολύ συντομότερα από όσο υπολόγιζε να κολυμπήσει στα βαθιά. Η αναδιάταξη του ασταθούς διπολισμού δεν θα είναι, όπως καθολικά αναγνωρίζεται, εύκολη υπόθεση.
Ο Ν. Ανδρουλάκης, που σύμφωνα με την αείμνηστη Φώφη Γεννηματά «εδοξάσθη κρυπτόμενος στις Βρυξέλλες», θα υποχρεωθεί πλέον να εγκαταλείψει την αφωνία του και να παρουσιάσει θέσεις οι οποίες θα διασφαλίζουν την ενότητα, την αμφίπλευρη διεύρυνση του κόμματος σε νέα ακροατήρια και θα τονώσουν τα αλλοιωμένα πολιτικά και ιδεολογικά χαρακτηριστικά του με τρόπο ώστε να πάψει να ετεροκαθορίζεται από τους όμορους πολιτικούς χώρους.
Το στίγμα της νέας ηγεσίας, την ώρα που από κάποιες πλευρές στη Χ. Τρικούπη εκφράζονται φόβοι για μαζικές εκκαθαρίσεις, θα δοθεί αναγκαστικά εντός των προσεχών ημερών, οπότε ο Ν. Ανδρουλάκης θα κληθεί να υποδείξει και να αναδείξει τα πρόσωπα που θα τον εκπροσωπούν στη Βουλή, από την οποία, ως ευρωβουλευτής, θα απουσιάζει στις προσεχείς κρίσιμες κοινοβουλευτικές μάχες καθώς και στα κορυφαία καθοδηγητικά όργανα.
Στις άμεσες προτεραιότητές του περιλαμβάνονται ακόμα η ανασύνταξη των διαλυμένων κομματικών οργανώσεων, η κατάρτιση προγραμματικού σχεδίου και η διεξαγωγή συνεδρίου περί την άνοιξη, με σκοπό την πολιτική αντεπίθεση και την εδραίωση ως αυτοτελούς πόλου στο δικομματικό σκηνικό.
