Συνεχίζουν να βαράνε παλαμάκια οι πρόθυμοι προπαγανδιστές, οι οποίοι ξεσάλωσαν μετά τον θάνατο του Γερμανού πρώην υπ. Οικονομικών που καταδίκασε τη χώρα μας σε δεκαετή δεινά άγριας λιτότητας
Συνεχίζουν να βαράνε παλαμάκια «Βάστα, Σόιμπλε» οι πρόθυμοι προπαγανδιστές, οι οποίοι ξεσάλωσαν μετά τον θάνατο του πρώην υπουργού Οικονομικών της Γερμανίας υπερασπιζόμενοι τον αρχιτέκτονα της λιτότητας και έναν εκ των βασικών πρωταγωνιστών του υφεσιακού σπιράλ στο οποίο βυθίστηκε η χώρα μας τα ταραγμένα χρόνια των Μνημονίων.
Μετά τον γνωστό Αρη Πορτοσάλτε, ο οποίος ισχυρίστηκε πως ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε δεν φέρθηκε σκληρά στην Ελλάδα (!), πήραν κι άλλοι σειρά, ανάμεσά τους ο Αδωνις Γεωργιάδης, ο οποίος μόνο που δεν του έπλεξε το εγκώμιο. Ερωτηθείς σε συνέντευξή του στον ΑΝΤ1 για τον θάνατό του, ο υπουργός Εργασίας υποστήριξε αρχικώς πως «ήταν ένας από τους μεγάλους πρωταγωνιστές και με αρνητικό τρόπο για την Ελλάδα ως προς τα μέτρα», για να προσθέσει ωστόσο στη συνέχεια πως «ήταν ένας άνθρωπος προτεσταντικής ηθικής, ήταν πάρα πολύ αυστηρός με τον εαυτό του, με τους Γερμανούς και προφανώς με εμάς. Εμείς έπρεπε να είχαμε φροντίσει να μη βρεθούμε ποτέ στην ανάγκη του. Κάναμε τα δικά μας λάθη και την πληρώσαμε», ξεπλένοντας με αυτόν τον τρόπο εμμέσως πλην όμως πολύ σαφώς τον Γερμανό πολιτικό από τις ξεκάθαρα εγκληματικές ευθύνες του και επιρρίπτοντας ταυτοχρόνως ευθύνες στους Ελληνες.
Άρθρο
Τον Σόιμπλε υπερασπίστηκε με ακόμη πιο σαφή τρόπο ο Ευάγγελος Βενιζέλος με άρθρο του στην «Καθημερινή». «Η κακή εθνική συνήθεια να αρνούμεθα την ανάληψη των ενδογενών ευθυνών και να αναζητούμε μια ανθελληνική διεθνή συνωμοσία με κάποιους επώνυμους πρωταγωνιστές για κάθε περίοδο ιστορικής δοκιμασίας έχει επηρεάσει και τη σχέση της συλλογικής μας μνήμης με τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε» ισχυρίστηκε ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, εξαίροντας το… έργο του, λέγοντας πως «χωρίς την ισχυρή πολιτική παρουσία του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε η ευρωζώνη είναι αμφίβολο αν θα μπορούσε να αντιμετωπίσει την ιστορική πρόκληση της οικονομικής κρίσης στο εσωτερικό της και πρωτίστως την ελληνική κρίση, αναλαμβάνοντας πρωτοβουλίες που υπερέβαιναν το στενό πλαίσιο των Συνθηκών και απαιτούσαν τη διάθεση τεράστιων κονδυλίων».
Εξίσου προκλητική ήταν και η δημοσιογράφος Βίβιαν Ευθυμιοπούλου, αναφέροντας σε ανάρτησή της πως «ο Σόιμπλε ήταν το τελευταίο, εν ζωή, παιδί του Κόνραντ Αντενάουερ που εργάστηκε για την αποναζιστικοποίηση της χώρας του. Ο απόλυτος Ευρωπαίος Ντελόρ δεν χρειάζεται συστάσεις. Μείναμε μόνοι με τις Ούρσουλες και τους Σχοινάδες, τις δεξιές μετριότητες». Πάντως, την ώρα που οι «Βάστα, Σόιμπλε» συνεχίζουν το ρεσιτάλ, ορισμένοι έχουν επιλέξει την απόλυτη σιωπή, αρχής γενομένης από τους ίδιους τους πρωθυπουργούς των Μνημονίων, όπως ο Αντώνης Σαμαράς αλλά και ο Αλέξης Τσίπρας. Τη σιωπή έχουν επιλέξει και ορισμένοι από τους υπουργούς Οικονομικών εκείνης της σκοτεινής περιόδου, προεξάρχοντος του Γιώργου Παπακωνσταντίνου.
Πλυντήριο Αρκά στις ευθύνες του μοιραίου Γερμανού
Ως πλυντήριο των βαρύτατων ευθυνών του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε λειτούργησε ο Αρκάς, ο οποίος με ένα του σκίτσο υπερασπίστηκε τον πρώην υπουργό Οικονομικών της Γερμανίας, κατηγορώντας τους Ελληνες πολιτικούς της περιόδου, αλλά αφήνοντας αιχμές εμμέσως και προς τους πολίτες.
Στο σκίτσο του παρουσιάζει τη σκιά του Γερμανού πολιτικού, πάνω σε ένα αναπηρικό καροτσάκι και κάτω από μια μαύρη «καλημέρα» αναφέρει «ο λαός χρειαζόταν κάποιον να μισήσει. Οι λαοπλάνοι τού τον έδωσαν για να μη μισήσει αυτούς», προκαλώντας σωρεία δικαιολογημένων αντιδράσεων, καθώς υπερασπίστηκε με πάθος έναν από τους πιο σκληρούς διαπραγματευτές των Μνημονίων, ο οποίος όχι μόνο πίεζε διαρκώς για αυστηρότερα μέτρα, αλλά ήταν κι εκείνος που πρότεινε να βγει η Ελλάδα από το ευρώ.
