Πολυτελή εστιατόρια, όπου τα απεριτίφ συνοδεύονται από τυρί Δανίας και γαρίδες από τον Περσικό Κόλπο. Ξενοδοχεία πέντε αστέρων και κινηματογραφικοί πολυχώροι.
Καφέ, σούπερ μάρκετ και παιδότοποι, για να απασχολούνται τα παιδιά, την ώρα που οι μητέρες τους ψωνίζουν ρούχα στα δεκάδες καταστήματα με δυτικές φίρμες. Κάπου σε μια γωνιά, μία αίθουσα προσευχής. Και στην είσοδο, απαραιτήτως, εξονυχιστικοί έλεγχοι και δρακόντεια μέτρα ασφαλείας!
Αυτά τα νέα, αμερικανικού τύπου, εμπορικά πολυκαταστήματα, όπου ο δυτικός υπερκαταναλωτισμός συναντά την αραβική κοινωνία, δεν έχουν δημιουργηθεί στο Ντουμπάι ή στο Αμπού Ντάμπι, αλλά στη μεταπολεμική Βαγδάτη! Στη χώρα που μόλις βγαίνει από τα αποκαΐδια του πολέμου και όπου το 40% του πληθυσμού εξακολουθεί να στερείται πρόσβασης σε πόσιμο νερό. Η αντίφαση έχει την εξήγησή της. Οπως γράφουν οι «New York Times», η ιρακινή κυβέρνηση αρχίζει να συγκεντρώνει τεράστιο πλούτο από τα πετρελαϊκά κέρδη, με ετήσια έσοδα που αναμένεται να φτάσουν τα 300 δισ. δολάρια στην επόμενη πενταετία. Και οι Ιρακινοί πολιτικοί, συνεχίζει το δημοσίευμα, χρησιμοποιούν τις προσλήψεις ως μέσο απόκτησης επιρροής σε μία κρατικοδίαιτη οικονομία, όπου ο δημόσιος τομέας απασχολεί ήδη πάνω από 5.000.000 ανθρώπους.
Το αποτέλεσμα είναι η δημιουργία μιας τάξης που μπορεί να καταναλώνει, μέσα σε μια διαλυμένη χώρα.
Αυτήν την τάση στην υπερκατανάλωση έρχονται να ενισχύσουν πλούσιοι Ιρακινοί επενδυτές. Οπως ο Αλί Αμπούντ, Ιρακινός κτηματομεσίτης, που επέστρεψε πρόσφατα στη Βαγδάτη από την Ολλανδία για να δημιουργήσει ένα τετραώροφο εμπορικό με πολλές αλυσίδες ρούχων και οικιακών ειδών, καθώς επίσης και ταχυφαγεία με μπέργκερ, τα οποία ο επιχειρηματίας εισάγει από τα McDonald’s της γειτονικής Ιορδανίας! Στο νέο εμπορικό πολυκατάστημα των 25.000.000 δολαρίων, το οποίο τουρκική εταιρία κατασκευάζει στην πολυτελή συνοικία Μανσούρ, δίπλα στις μπουτίκ θα στεγαστούν χώροι για video games και μια αίθουσα μπόουλινγκ! Η επέλαση της αμερικανικής κουλτούρας ίσως να έχει το κόστος της. Κάποιοι οικονομολόγοι, όπως η εκπρόσωπος της Παγκόσμιας Τράπεζας Μαρί Ελέν Μπρίκνελ, φοβούνται τη δημιουργία μιας «φούσκας» στη νεοδημιουργημένη ιρακινή οικονομία.
Μυρτώ Μπούτση
