Απόγευμα στον πεζόδρομο της οδού Μασσαλίας. Δίπλα στην είσοδο της Νομικής Σχολής Αθηνών δεκάδες φοιτητές συζητούν και χαλαρώνουν πριν μπουν στα αμφιθέατρα, ενώ κάποιοι άλλοι αποχαιρετιούνται παίρνοντας τον δρόμο για κάποια στάση λεωφορείου ή τον σταθμό του μετρό Πανεπιστήμιο. Οι δεύτεροι είναι οι «τυχεροί» της υπόθεσης, αυτοί που δεν θα χρειαστεί να διασχίσουν τον πεζόδρομο, όταν θα έχει πέσει πια ο ήλιος. Οι πρώτοι είναι οι άτυχοι. Αυτοί θα τελειώσουν πιθανότατα το βραδάκι, τότε που οι αναλογίες αντιστρέφονται και οι νόμοι στη Μασσαλίας καταργούνται. Στα ίδια παγκάκια, όπου λίγες μόλις ώρες πριν τα λέγανε με τους φίλους τους, θα κάθονται βαποράκια και χρήστες ναρκωτικών, οι οποίοι θα λένε τα δικά τους, πάντα χαμηλόφωνα και πάντα κοιτώντας συνωμοτικά δεξιά και αριστερά. Λίγο αργότερα οι χρήστες, απορροφημένοι στον στόχο τους, που συνήθως είναι κάποια από τις ελάχιστες εναπομείνασες υγιείς φλέβες του σώματός τους, δεν θα κοιτάξουν ούτε δεξιά ούτε αριστερά, θα «σουτάρουν», θα αράξουν για λίγο και μετά θα χαθούν.
Και κάπως έτσι περνάνε οι μέρες, και κυρίως οι νύχτες, τα τελευταία σχεδόν δύο χρόνια σε ακόμη έναν πάλαι ποτέ όμορφο πεζόδρομο της πόλης. Το ίδιο σκηνικό, εξάλλου, στήνεται σχεδόν σε κάθε γωνιά, από την Πανεπιστημίου έως τη Σόλωνος και από την Ιπποκράτους έως τη Σίνα, παρά τις όλο και συχνότερες διαμαρτυρίες κατοίκων, εργαζομένων και φοιτητών της περιοχής, οι οποίοι νιώθουν να χάνουν σιγά σιγά τη γειτονιά τους.
Πριν από περίπου δυόμισι μήνες, στις 12 Μαρτίου, μία από τις εργαζόμενες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, καθώς σχολούσε από τη βάρδιά της, δέχτηκε επίθεση με σύριγγα στο πόδι από τοξικομανή. Αυτό ήταν και το περιστατικό που ξεχείλισε το ποτήρι για τους εργαζομένους και τους φοιτητές, ιδιαίτερα της σχολής Νομικών, Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών (ΝΟΠΕ), καθώς ο φόβος τους είχε γίνει πια πραγματικότητα. Την περασμένη, Δευτέρα μάλιστα,στον πολύπαθο πεζόδρομο της Μασσαλίας, ένας νεαρός άνδρας έχασε τη μάχη με τον «λευκό θάνατο», αφήνοντας την τελευταία του πνοή σε ένα από τα παγκάκια έξω από τη Νομική, μπροστά στα έντρομα μάτια δεκάδων φοιτητών. «Πολλές φορές, ιδιαίτερα τον χειμώνα, τυχαίνει να τελειώνουμε τα μαθήματά μας μετά τη δύση του ήλιου και τότε είναι που τα πράγματα γίνονται ιδιαίτερα επικίνδυνα. Σε αυτές τις περιπτώσεις, λοιπόν, περιμένουμε να μαζευτούμε αρκετά άτομα πριν ξεκινήσουμε για τα σπίτια μας. Οχι ότι την ημέρα τα πράγματα είναι καλύτερα, απλώς τότε υπάρχει κόσμος τριγύρω» λέει η 19χρονη Ναταλία, πρωτοετής του Οικονομικού της Νομικής.
Σύμφωνα με τους φοιτητές, η κατάσταση πέριξ της Νομικής άρχισε να γίνεται αφόρητη από το φθινόπωρο του 2011 και έκτοτε παραμένει ίδια, με εξαίρεση το τελευταίο διάστημα, δηλαδή μετά τον τραυματισμό της εργαζομένης. «Για εμάς αποκλειστικοί υπεύθυνοι είναι οι εκάστοτε υπουργοί των αρμόδιων υπουργείων, δηλαδή του Προστασίας του Πολίτη -και ιδιαίτερα ο κ. Παπουτσής, αφού επί ημερών του ξεκίνησε το πρόβλημα-, του Παιδείας και του Υγείας. Λέμε και του Υγείας, γιατί θεωρούμε ότι οι τοξικομανείς χρήζουν άλλης αντιμετώπισης, δεν μπορούν να τους μεταφέρουν επ’ άπειρον από δω και από εκεί στα στενά της Αθήνας. Αυτός είναι και ο λόγος που πιστεύουμε ότι το θέμα δεν μπορεί να λυθεί μόνο με την αστυνόμευση. Αλλωστε, αυτό είναι πρόσκαιρο και επιφανειακό μέτρο, δεν δίνει λύση στο πρόβλημα. Τώρα τελευταία όντως έχουν ενταθεί οι περιπολίες και έχουν απομακρυνθεί κάπως οι χρήστες. Βέβαια, το ζητούμενο είναι να τιμωρηθούν οι έμποροι, όχι οι χρήστες. Αυτό δυστυχώς δεν γίνεται. Εμείς απλώς περιμένουμε να δούμε τι εξέλιξη θα έχει το θέμα» περιγράφει ο Δημήτρης Παπαγιάνναρος, πεμπτοετής του Οικονομικού και γραμματέας της ΠΑΣΠ Οικονομικού, η οποία προ ημερών εξέδωσε και σχετική ανακοίνωση ζητώντας την παρέμβαση της Πολιτείας για την αντιμετώπιση του φαινομένου αλλά και τη στήριξη στους χρήστες.
Η πρόταση που κατέθεσαν οι φοιτητές αφορούσε την εφαρμογή ενός εξωραϊστικού σχεδίου για την αναμόρφωση του πάρκου της Μασσαλίας ως πολιτιστικού κέντρου αλλά και την ένταξη των χρηστών σε ειδικά προγράμματα αποτοξίνωσης μέσω του ΟΚΑΝΑ. Ωστόσο, όπως καταγγέλλεται στην επιστολή, οι αρμόδιοι φορείς αδιαφόρησαν «μεταθέτοντας τις ευθύνες αλλού». Κλείνοντας την επιστολή τους οι φοιτητές διερωτώνται «τελικά τι κρύβεται πίσω από την απραγία των υπευθύνων» και αν «η απάντηση βρίσκεται πίσω από πολιτικά συμφέροντα».
Πάντως, σε αυτό που συμφωνούν όλοι ανεξαιρέτως οι φοιτητές της ΝΟΠΕ είναι ότι μπορεί η εικόνα της εμπορίας, διακίνησης και χρήσης ναρκωτικών ουσιών έξω από ένα εκπαιδευτικό ίδρυμα στην καρδιά της πόλης να είναι θλιβερή, ωστόσο εξίσου θλιβερή είναι και η συνεχής παρουσία αστυνομικών δυνάμεων έξω από τα Πανεπιστήμια.
«Να τους διώξουν από παντού»
«Η λύση στο πρόβλημα των ναρκωτικών δεν βρίσκεται στην καταστολή και την εξόντωση των τοξικομανών, αφού αυτοί είναι ασθενείς και σαν τέτοιοι θα πρέπει να αντιμετωπίζονται από την Πολιτεία και τον καθένα, με σεβασμό και κατανόηση. Πρέπει να γίνει σαφές ότι δεν στρεφόμαστε εναντίον τους σε καμία περίπτωση. Οι έμποροι είναι αυτοί που θα πρέπει να διωχθούν, όχι μόνο από τους χώρους γύρω από τα πανεπιστήμια, αλλά από παντού», συμπληρώνει ο 19χρονος Μάνος, επίσης πρωτοετής του Οικονομικού.
«Οι καθαρίστριες κάθε πρωί απομάκρυναν τα αίματα στον δρόμο»
Την άμεση παρέμβαση της Πολιτείας για την αντιμετώπιση του όλο και διογκούμενου προβλήματος της εμπορίας, διακίνησης και χρήσης ναρκωτικών πέριξ των κτιρίων της Ακαδημίας, της Εθνικής Βιβλιοθήκης και της Σχολής Νομικών Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών είχε ζητήσει πρόσφατα με επιστολή του και ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών Θεοδόσης Πελεγρίνης, αμέσως μετά το περιστατικό με την επίθεση τοξικομανούς σε βάρος εργαζομένης του Πανεπιστημίου. Σε αυτήν, ο κ. Πελεγρίνης περιέγραφε την καθημερινότητα φοιτητών, εργαζομένων και καθηγητών ως «αφόρητη και λίαν επικίνδυνη», λόγω της δράσης «συγκεκριμένων μόνιμων ομάδων».
Ωστόσο, μιλώντας στην «κυριακάτικη δημοκρατία» ο κ. Πελεγρίνης τονίζει ότι μετά τη δημόσια τοποθέτησή του αλλά και τις διαμαρτυρίες των φοιτητών, η κατάσταση παρουσιάζει μια βελτίωση. «Το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη και ο κ. Δένδιας προσωπικά, αφού ενημερώθηκε για την κατάσταση, εξέφρασε την πρόθεσή του να αντιμετωπιστεί άμεσα το πρόβλημα, κάτι που σε μεγάλο βαθμό έχει γίνει, με επαρκέστερη την αστυνόμευση της περιοχής».
Μάλιστα, ο κ. Πελεγρίνης παραδέχεται ότι και ο ίδιος στο παρελθόν είχε έρθει αντιμέτωπος με τις εικόνες εξαθλίωσης των τοξικομανών και αυτά που καθημερινά αντιμετωπίζουν οι φοιτητές και οι εργαζόμενοι των σχολών του κέντρου. «Κάθε πρωί στις 7.30 που πήγαινα στο γραφείο μου έβλεπα τις καθαρίστριες να προσπαθούν να καθαρίσουν τα αίματα και να απομακρύνουν τις πεταμένες σύριγγες με κίνδυνο της υγείας τους» περιγράφει. «Αυτά από το καλοκαίρι του 2011. Σήμερα οφείλω να αναγνωρίσω ότι για πρώτη φορά το πρόβλημα φαίνεται να αντιμετωπίζεται, ο χρόνος όμως θα δείξει αν η προσπάθεια αυτή θα έχει διάρκεια» καταλήγει ο πρύτανης.
Αγγελος Σκορδάς
Φωτ.: Χρήστος Ζήνας
