Για το ελληνικό ζήτημα, στο οποίο αναγκαστικά περιλαμβάνεται και το μέλλον του ευρώ, έχουν μιλήσει πολλοί. Αναλυτές και οικονομολόγοι, δημοσιογράφοι, επιχειρηματίες, πολιτικοί, γραφειοκράτες των Βρυξελλών, της Ουάσινγκτον, τοκογλύφοι και διεθνή αρπακτικά σαν τον Τζορτζ Σόρος, κάτοχοι εδράνων στην Ευρωβουλή, η καγκελάριος Μέρκελ, ο πρόεδρος Σαρκοζί – ακόμα και υφυπουργοί σε χώρες όπως η Φινλανδία.
Για τις ζωές των Ελλήνων και το μέλλον της χώρας μας εκφράζουν γνώμη από καιρού εις καιρόν οι Γερμανοί, οι Βέλγοι, οι Γάλλοι, οι Ολλανδοί, οι Αμερικανοί, οι Αγγλοι, οι Τούρκοι, ακόμα και οι Σκοπιανοί. Ολοι έχουν δικαίωμα λόγου για την πατρίδα, εκτός από τα 10.000.000 των νόμιμων κτητόρων της: τους Ελληνες!
Ενώ η κατάσταση είχε φτάσει προ πολλού στο απροχώρητο και η λύση μπορούσε να προκύψει μόνο με τη βούληση και τη συντονισμένη προσπάθεια των αμέσως ενδιαφερομένων, δηλαδή του ελληνικού λαού, σημαντική μερίδα της απερχόμενης πολιτικής «ελίτ» έκανε το αντίθετο από το δέον. Οι άνθρωποι που δεν σταματούσαν στιγμή να λένε ότι «η δημοκρατία δεν έχει αδιέξοδα» αντιμετώπισαν τη δημοκρατία σαν αδιέξοδο!
Επί μήνες χρησιμοποίησαν όλα τα λεκτικά φόβητρα που μπορούν να επινοήσουν οι προπαγανδιστικοί μηχανισμοί που μας θέλουν «μαζεμένους», εξαρτώμενους και ανελεύθερους. Ο φόβος που ενέσπειραν στις ψυχές των ανθρώπων αποδείχθηκε… λίγος για έναν απλούστατο λόγο: τον ξεπέρασε και τον εξαφάνισε η ίδια η πραγματικότητα.
Αυτή η πραγματικότητα δεν έχει να κάνει τόσο με το οικονομικό αδιέξοδο των «λύσεων» της τρόικας, αλλά κυρίως με τη σπουδαία ιδιοσύσταση του Γένους μας, που πάνω απ’ όλες τις αξίες τοποθετεί την ελευθερία – αντί παντός τιμήματος.
Ελευθερία στην πατρίδα μας εξασφαλίζει μόνο ο λαός. Ο λόγος τού ανήκει!
Μ.Η.Τ. 232120