Οι πρόσφυγες πρέπει να φύγουν από τη μεθόριο
Δεν είναι καθόλου ευχάριστη, ούτε σε επίπεδο συμβολισμού ούτε σε επίπεδο ουσίας, η παρουσία σε ελληνικά ακριτικά νησιά διάφορων γαλονάδων της… Μεγάλης Πύλης, που θα επιβλέπουν -υποτίθεται- την (ασαφή) διαδικασία επαναπροώθησης κάποιων προσφύγων σε τουρκικό έδαφος.
Τούρκοι «καϊμακάμηδες» δεν χρειάζονται στη Μυτιλήνη. Παρ’ όλα αυτά, θα δεχόμουν να κάνω τον δικηγόρο του διαβόλου και να καλωσορίσω μέχρι και… Αρειανούς σε ελληνικές ακτές, αν ήξερα ότι αυτό θα μου έλυνε το πρόβλημα των ατέλειωτων προσφυγικών ροών. Δυστυχώς, πολύ αμφιβάλλω αν η Τουρκία είναι διατεθειμένη να τηρήσει οποιαδήποτε συμφωνία επανεισδοχής λαθραίων μεταναστών. Οπως, επίσης, καθόλου δεν έχω πειστεί ότι η παρουσία της νατοϊκής αρμάδας στο Αιγαίο θα αποτρέψει τους διακινητές από το να ξεφορτώσουν την ανθρώπινη πραμάτεια τους.
Η αναχαίτιση του προσφυγικού κύματος μπορεί να γίνει μόνο με έναν τρόπο, δυστυχώς: Από τους ίδιους τους πρόσφυγες, που θα μεταφέρουν στόμα με στόμα στους δικούς τους ανθρώπους ότι η Ελλάδα δεν είναι η κατάλληλη αυλόπορτα για τον γερμανικό… παράδεισο.
Για να παγιωθεί όμως αυτή η πεποίθηση στις ορδές των απελπισμένων, δεν αρκούν οι διακηρύξεις των μαντρόσκυλων της Ευρώπης ούτε το ντε φάκτο σφράγισμα των συνόρων. Οσο συνεχίζονται η συγκέντρωση χιλιάδων προσφύγων στην ελληνοσκοπιανή μεθόριο, με την ελπίδα ότι θα βρουν μια διέξοδο διαφυγής, αλλά και το… σουλάτσο διάφορων περίεργων που τους ενθαρρύνουν, τόσο το ενδεχόμενο ενός μεγάλου «ατυχήματος» καραδοκεί. Είναι απορίας άξιον πώς η Ελληνική Αστυνομία περιορίζει (σωστά από μία άποψη) την κινητικότητα στους δημοσιογράφους, επιτρέπει όμως την παραμονή δεκάδων ασχέτων στους προσφυγικούς καταυλισμούς. Προσωπικά, δεν θα έδινα την άδεια ούτε σε εκκεντρικούς Κινέζους καλλιτέχνες ούτε σε συνταξιούχους Γερμανούς πολιτικούς να περιφέρονται δίπλα στις σκηνές των σύγχρονων νομάδων με το πρόσχημα της «ανθρωπιστικής ευαισθησίας». Η προχθεσινή προβοκάτσια με τον «χάρτη της μεγάλης απόδρασης» θα μπορούσε να έχει οδηγήσει στην απώλεια εκατοντάδων ζωών – και δεν είμαι καθόλου βέβαιος ότι από τις ευθύνες θα ξέφευγε η Ελλάδα…
Αυτό, άλλωστε, μπορεί να συμβεί από μέρα σε μέρα, ιδίως όσο προβάλλεται στις τηλεοπτικές οθόνες η εικόνα ενός ατέλειωτου στρατοπέδου πρόχειρης φιλοξενίας εξαθλιωμένων που ετοιμάζονται… να ταξιδέψουν, γιατί «όπου να ‘ναι, ανοίγουν τα σύνορα». Η αδημονία ενθαρρύνει τις «πρωτοβουλίες απελπισίας»…
Επομένως, είναι επιτακτική ανάγκη η άμεση εκκένωση της Ειδομένης. Οι πρόσφυγες πρέπει να φύγουν από τη μεθόριο και να εγκατασταθούν σε φυλασσόμενους χώρους φιλοξενίας μακριά από τα σύνορα. Είτε με το καλό είτε με το στανιό…
Γιώργος Χαρβαλιάς
