ΔΟΓΜΑ ΤΟΣΚΑ

Τα επεισόδια και η επιλογή της «μηδενικής ανάμειξης» !

Ο μόνος τρόπος για να καταλάβουν κάποιοι θερμοκέφαλοι που έχουν μαζευτεί στην Ειδομένη ότι τα σύνορα με τα Σκόπια δεν πρόκειται να ανοίξουν είναι να τους αφήνουμε να δοκιμάζουν να τα περάσουν. Και υπό αυτή την έννοια, ορθό είναι το δόγμα «μηδενικής ανάμειξης» που εφαρμόζουν οι ελληνικές δυνάμεις ασφαλείας.

Μια, δυο, τρεις, θα ανοίξουν καμιά εκατοστή κεφάλια, μπορεί να συμβεί και τίποτα χειρότερο, αλλά στο τέλος θα καταλάβουν ότι από εκεί δεν θα βρουν διέξοδο. Και ευλόγως θα αρχίσουν οι κατατρεγμένοι να δέρνουν αυτούς τους προβοκάτορες «αλληλέγγυους» που έχουν βαλθεί να τους πάρουν στον λαιμό τους.

Θα σπεύσουν βεβαίως να αντιτείνουν κάποιοι εγχώριοι «ανθρωπιστές»: «Μα γιατί αφήνουμε να εξελιχθεί μια τέτοια βίαιη σύγκρουση; Γιατί δεν τους συγκρατούμε εμείς πριν φτάσουν στη μεθόριο και τους περιλάβουν οι Σκοπιανοί;» Η απάντηση είναι απλή: Δεν είναι δική μας υπόθεση ούτε εμείς έχουμε κάποιον λόγο να κάνουμε τη βρόμικη δουλειά των γειτόνων. Ας τα βάλουν άλλοι με τους απελπισμένους που σπρώχνουν μπροστά τα γυναικόπαιδα και δεν ακούν ούτε με το καλό ούτε με το στανιό, επειδή κάποιος τους έπεισε ότι έτσι θα φτάσουν στη Γερμανία.
Οι Σκοπιανοί και οι υποβολείς τους έχουν την ευθύνη για τις αγριότητες που συμβαίνουν τα τελευταία εικοσιτετράωρα. Αυτοί αποφάσισαν να σφραγίσουν τα σύνορα. Και σήμερα καίγονται μη φανεί ότι τα συρματοπλέγματα είναι τρύπια και αρκεί ένα «ντου» μερικών εκατοντάδων ρακένδυτων για να γκρεμιστούν.

Δεν θα σχολιάσω τους γελοίους ισχυρισμούς κάποιων δικών μας, που άξαφνα… την είδαν πατριώτες. Είναι αυτοί που διαπίστωσαν… κατάλυση της εδαφικής μας κυριαρχίας, επειδή μια χούφτα Σκοπιανοί κατσαπλιάδες με φόρμες παραλλαγής έπαιζαν κυνηγητό στον φράχτη με τους πρόσφυγες, ρίχνοντας πάνω τους τα ληγμένα χημικά και τις πλαστικές σφαίρες που είχαν ξεμείνει από το Τέτοβο…

Δεν κινδυνεύει από αυτό η… πατρίς, αγαπητοί, και μην ανησυχείτε. Αν χρειαστεί να… επαναπροωθήσουμε τους Σκοπιανούς χωροφύλακες και όχι τους Σύριυς, θα τους φτάσουμε μέχρι το Μοναστήρι με τη γλώσσα έξω. Αλλά σήμερα δεν είναι αυτό ζήτημα.
Εμπειρος στρατιωτικός ο Τόσκας, το αντιλαμβάνεται. Και αφήνει να πλακώνονται οι μεν με τους δε, χωρίς να διακινδυνεύει (μέχρι την ώρα που γράφονται τούτες οι γραμμές) ελληνικές ζωές. Ορθά πράττει. Και ας ακούει τα εξ αμάξης. Θα χρειαστεί δυστυχώς να παρέμβουν κάποια στιγμή και οι ελληνικές δυνάμεις καταστολής. Kαι τη διαταγή θα τη δώσει ο ίδιος. Αλλά όσο αυτό αργεί τόσο καλύτερα…

Γιώργος Χαρβαλιάς