ΟΙ ΤΥΡΑΝΝΙΣΚΟΙ

Η πικρία του Μάνου για τον Καραμανλή και η λειψή κριτική του

Γνωρίζω τον Στέφανο Μάνο αρκετά χρόνια και έχω περάσει ώρες μαζί του για να ακούω τις ενδιαφέρουσες -και καμιά φορά ξεκαρδιστικές- διηγήσεις του σχετικά με τη μεταρρυθμιστική μέθοδό του (αεροδρόμιο «Βενιζέλος», μετρό, αντιρρυπαντικά Ι.Χ., κινητή τηλεφωνία, προαστιακός, οικιστικός νόμος). Τον εκτιμώ. Δεν υπήρχε περίπτωση, λοιπόν, να μην ενδιαφερθώ για την ομιλία του στο συνέδριο της Δράσης. Θα προσπεράσω το προφανές, την επίθεσή του στον Καραμανλή για δήθεν προσλήψεις χιλιάδων «σατραπίσκων» επί των ημερών του.

Νομίζω ότι, αν ο Μάνος δεν είχε πικρία μέσα του για τη διαγραφή του το 1998, θα ομολογούσε ότι άλλοι «φιλελεύθεροι» πολιτικοί, τους οποίους υπηρέτησε, πρωταγωνίστησαν στο φεστιβάλ ρουσφετιού – ανεξαρτήτως κυβερνήσεως, τα απαιτητικά ρουσφετόχαρτά τους έδιναν κι έπαιρναν είτε ήταν πρωθυπουργός ο Καραμανλής είτε ο Σημίτης είτε ο Σαμαράς. Νομίζω, επίσης, ότι, αν ο Στέφανος ήταν δίκαιος, θα αναγνώριζε στον Καραμανλή ότι οι δυσκολότερες ιδιωτικοποιήσεις -απαιτούσαν συγκρούσεις με τα συνδικάτα- έγιναν επί των ημερών του: ΟΤΕ, Ολυμπιακή, λιμάνι Πειραιά, Εμπορική Τράπεζα. Ακόμη και ο κουμπαράς για το Ασφαλιστικό (ΑΚΑΓΕ) νομοθετήθηκε επί Καραμανλή και γέμισε με έσοδα από τις ιδιωτικοποιήσεις του Καραμανλή. Τέλος πάντων, είπαμε: προσπερνώ – ανθρώπινη η πικρία. Αλλού θέλω να επικεντρωθώ: η σύντομη ομιλία του στο συνέδριο της Δράσης στόχευσε στον «εθνολαϊκισμό» και στο «κράτος-τύραννο», που φορολογεί τα πάντα, αλλά παραλείπει να ακουμπήσει τις δαπάνες.

Τα ίδια είπε και ο Σημίτης στο συνέδριο της Συμπαράταξης, ο οποίος, αφού κατήγγειλε τον εθνολαϊκισμό (τι μανία είναι αυτή να αντιπαθούν ορισμένοι τις λέξεις «έθνος» και «λαός»;), έκανε κριτική στον ΣΥΡΙΖΑ επειδή «δεν μειώνει τις στρατιωτικές δαπάνες»! Θέλω να πω στον αγαπητό κύριο Μάνο ότι η κριτική του είναι λειψή. Ναι, το κράτος είναι τύραννος. Αλλά πότε έγινε τύραννος; Τύραννος έγινε όταν έκανε «διαγωνισμούς» για έναν και μόνο πελάτη (Siemens) και ανεχόταν τα καρτέλ εθνικών εργολάβων-προμηθευτών.

Τύραννος ήταν όταν προσελάμβανε 130.000 συμβασιούχους κάθε χρόνο (1997-2004) και τους κρατούσε ομήρους για να ψηφίζουν ΠΑΣΟΚ.(«Κόμμα και κράτος, Θόδωρος Τσουκάτος» – του λέει κάτι το σύνθημα;) Τύραννος ήταν όταν αποφάσιζε επί Σημίτη αμυντικές δαπάνες ύψους 84 δισ. ευρώ, που για να τις εξοφλούμε σήμερα το κράτος μάς φορολογεί με ΕΝΦΙΑ. Τύραννος ήταν όταν νομοθετούσε το Ασφαλιστικό-σκάνδαλο της ΔΕΗ – εδώ δεν λέει ονόματα πασόκων ο πρώην υπουργός, είναι επιλεκτικός. Αυτό είναι το κράτος-τύραννος, κύριε Μάνο. Αλλά είπαμε: η πικρία για τον Καραμανλή υπερισχύει του ορθού λόγου. Εχουν και οι φιλελεύθεροι αισθήματα.

Μανώλης Κοττάκης