Το Αθάνατο Τάγμα παρελαύνει

Οταν ένα έθνος είναι ισχυρό μπορεί να  μεταδώσει τη δύναμη της αισιοδοξίας του ακόμα και στους ξένους

Οποιος βρέθηκε προχθές τ’ απόγευμα στην πλατεία Συντάγματος πιθανότατα στην αρχή ένιωσε σαν «κομπάρσος» σε ταινία με σουρεαλιστικό σενάριο. Πρώτα άρχισαν να ακούγονται εμβατήρια του Κόκκινου Στρατού κι ύστερα, σε μια ορμητική πομπή, χιλιάδες άνθρωποι με ποικίλα εμβλήματα και διακριτικά που παρέπεμπαν στην ΕΣΣΔ, σημαίες με το σφυροδρέπανο, ελληνικές σημαίες, κάδρα με πρόσωπα Σοβιετικών στρατιωτών και απλών ανθρώπων, ιερείς που κρατούσαν σταυρούς, γυναίκες με δίκωχα, άλλοι φορώντας στρατιωτικά γιλέκα γεμάτα παράσημα, παιδιά κι ενήλικες με σημαίες της Ρωσίας, ένα πλήθος που βάδιζε γρήγορα, γελούσε, ήταν ενθουσιασμένο και συγκινημένο.

Εύλογη η απορία: Μήπως το ΚΚΕ αποφάσισε να επαναπροσλάβει τους απολυμένους του «Ριζοσπάστη», του 902, κι οι οικογένειές τους ξετρελάθηκαν από τη χαρά τους; Μήπως το ΚΚΕ ανακοίνωσε ότι θα μοιράσει στους Ελληνες τα φράγκα που εισέπραξε από την πώληση του 902 στην τιμημένη οφσόρ; Οχι. Επρόκειτο για την πορεία του Αθάνατου Τάγματος, που έκανε την καθιερωμένη παρέλασή του στις 9 Μαΐου, για να γιορτάσει την 72η επέτειο από την άνευ όρων παράδοση των Γερμανών στους Συμμάχους.

Το Αθάνατο Τάγμα ξεκίνησε το 2012 σαν μια αμιγώς ρωσική πρωτοβουλία. Αρχικά ήταν η πορεία μνήμης και τιμής που έκαναν οι απόγονοι των Ρώσων στρατιωτών, νικητών του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Τώρα έχει διεθνοποιηθεί και απευθύνεται σε όλους. Αυτή η πορεία έγινε και στην Αθήνα και (κυρίως) οι Ρώσοι που ζουν εδώ έδειξαν πως η κραταιά παράδοσή τους μπορεί να συνδυάσει τα ασυνδύαστα: Ιερείς με τον σταυρό στο χέρι και δίπλα ηλικιωμένους που κρατούν τη σημαία με το σφυροδρέπανο.

Ολα αυτά, και -πάνω απ’ όλα- η ορμή της πατριωτικής έξαρσης όσων παρήλαυναν έδειχναν στους περαστικούς ποια είναι η στόφα των νικητών.

Παναγιώτης Λιάκος