Ο Βλαντιμίρ Πούτιν έκανε λόγο για «πρωτοφανούς επιπέδου» σχέσεις, σε δηλώσεις που έγιναν παρουσία του Σι Τζινπίνγκ στο πλαίσιο της διάσκεψης του Οργανισμού Συνεργασίας της Σανγκάης, στην πόλη Τιαντζίν της Κίνας
Ο χορός του δράκου και του ελέφαντα θα πρέπει να είναι η σοφή επιλογή τόσο για την Κίνα όσο και για την Ινδία» δήλωνε με νόημα πριν από λίγα 24ωρα ο Σι Τζινπίνγκ, απευθυνόμενος στον Ναρέντρα Μόντι, στη διάρκεια της συνάντησης που είχαν στο πλαίσιο της διάσκεψης του Οργανισμού Συνεργασίας της Σανγκάης, η οποία πραγματοποιήθηκε στην πόλη Τιαντζίν της Κίνας. Κι αν ο δράκος μπορεί να χορέψει με τον ελέφαντα, τότε γιατί να μην μπορεί να χορέψει και με την -ρωσική- αρκούδα;
Ο Σι Τζινπίνγκ και ο Βλαντιμίρ Πούτιν δεν έχασαν χθες την ευκαιρία να εξάρουν τους στενούς δεσμούς των χωρών τους, παρά το τεταμένο παγκόσμιο πλαίσιο, με τον Ρώσο πρόεδρο μάλιστα -που παραμένει επί κινεζικού εδάφους από την Κυριακή, ευρισκόμενος πλέον στο Πεκίνο, όπου σήμερα πρόκειται να παραστεί στη μεγάλη στρατιωτική παρέλαση για τα 80 χρόνια της νίκης της Κίνας επί της Ιαπωνίας στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο- να κάνει λόγο για «πρωτοφανούς επιπέδου» σχέσεις, σε δηλώσεις που έκανε παρουσία του Κινέζου ομολόγου του. Από την πλευρά του, και ο Σι χαιρέτισε τη σχέση «ολοκληρωμένης στρατηγικής συνεργασίας» μεταξύ των δύο χωρών και επανέλαβε την επιθυμία του η Κίνα και η Ρωσία να συνεργαστούν «για τη δημιουργία ενός πιο δίκαιου και λογικού παγκόσμιου συστήματος διακυβέρνησης».
Η αξία των δηλώσεων αυτών πολλαπλασιάζεται, βέβαια, αν δει κανείς από απόσταση το ευρύτερο πλαίσιο ισορροπιών, όπως αυτό διαμορφώνεται πλέον στην παγκόσμια σκακιέρα, με τους γίγαντες της Ασίας αλλά και τη Ρωσία να αναζητούν όχι απλώς μια θέση στον ήλιο, αλλά πρωταγωνιστικό ρόλο στις εξελίξεις. Αλλωστε, είναι σαφές πλέον πως τόσο το Πεκίνο όσο όμως και η Μόσχα αντιλαμβάνονται ότι οι σχέσεις τους με την Ε.Ε. παραμένουν τεταμένες, ενώ και με τις ΗΠΑ τα πράγματα δεν βρίσκονται στο καλύτερο… φεγγάρι τους, παρά τις προσπάθειες Τραμπ για διαμεσολάβηση με στόχο τον τερματισμό του
πολέμου ανάμεσα στη Ρωσία και την Ουκρανία.
Στρατιωτική παρέλαση
Με τη σύνοδο της Τιαντζίν, λοιπόν, αλλά και με την παρέλαση της 3ης Σεπτεμβρίου, στην οποία θα δώσει το «παρών» πλήθος εταίρων και φίλων της Κίνας, το Πεκίνο στοχεύει να εδραιωθεί ως υπέρμαχος μιας νέας παγκόσμιας διακυβέρνησης έναντι της δυτικής ηγεμονίας, ενός παράγοντα αστάθειας και αδικίας, όπως τον θεωρεί άλλωστε και ο πρόεδρος Σι, ο οποίος τη Δευτέρα κατήγγειλε «τις ενέργειες εκφοβισμού» και «την ψυχροπολεμική νοοτροπία και τη νοοτροπία αντιπαράθεσης συνασπισμών».
«Οι σχέσεις μεταξύ της Κίνας και της Ρωσίας έχουν αντέξει στη δοκιμασία των διεθνών αλλαγών και είναι σχέσεις καλής γειτονίας, ολοκληρωμένης στρατηγικής συνεργασίας και αμοιβαία επωφελούς συνεργασίας, με στόχο τα κοινά θετικά αποτελέσματα μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων» επεσήμανε -διόλου τυχαία, λοιπόν- ο Σι. Ο Κινέζος πρόεδρος, ενώ βλέπει τη χώρα του να δέχεται συχνά πυκνά τα βέλη της κριτικής από τους συμμάχους της Ουκρανίας, που εκτιμούν ότι η Κίνα στηρίζει τη Ρωσία στον πόλεμο, απαντά πως το Πεκίνο παραμένει ουδέτερο – και, το πιο σημαντικό, αντιλαμβάνεται πως η συνεργασία στη βάση των κοινών συμφερόντων με τους γίγαντες γείτονές του είναι ανυπολόγιστης αξίας προς την κατεύθυνση της δημιουργίας ενός ιδιότυπου ασιατικού άξονα με… ευρωπαϊκές προεκτάσεις.