Δεν ξέρω αν το έχετε συνειδητοποιήσει, αλλά από τότε που ανέλαβε την προεδρία της Γαλλίας ο Εμανουέλ Μακρόν, παρακολουθούμε σε απευθείας παγκόσμια μετάδοση την αποσύνθεση της δεύτερης μεγαλύτερης σε ισχύ ευρωπαϊκής χώρας.
- Παρίσι
Μαρία Δεναξά
Τα πάντα βάλλονται: οι Γάλλοι, ο τρόπος ζωής τους, οι αξίες τους, τα κεκτημένα τους, ο κοινωνικός τους ιστός, η θρησκεία τους, η ίδια τους η προέλευση και τώρα, η ιστορία τους. Οσοι τα υπερασπίζονται χαρακτηρίζονται από λέξεις γεμάτες μίσος, αποδόμηση και αποκλεισμό. Η ζοφερή κατάσταση δίνει την εντύπωση πως, τελικά, τίποτα δεν θα μείνει όρθιο.
Ηταν 15 Απριλίου 2019, όταν η Παναγία των Παρισίων τυλίχθηκε στις φλόγες σε μια πυρκαγιά για την οποία δεν δόθηκε ποτέ καμία εξήγηση, αφήνοντας τους ειδικούς με πολλά ερωτήματα και έντονη δυσπιστία.
Τον περασμένο Νοέμβριο τέσσερις άνδρες με τσεκούρια και μπαστούνια του μπέιζμπολ έκλεψαν από το μουσείο Cognacq-Jay στο Παρίσι αρκετά έργα του 18ου αιώνα, ανεκτίμητα δανεικά εκθέματα από τη Βρετανική Βασιλική Συλλογή.
Λίγες ημέρες αργότερα κοσμήματα αξίας αρκετών εκατομμυρίων ευρώ εκλάπησαν κατά τη διάρκεια ένοπλης ληστείας σε μουσείο στη Σαόν-ε-Λουάρ, στην κεντρική Γαλλία. Τον Αύγουστο το Εθνικό Μουσείο Adrien Dubouché στη Λιμόζ υπέστη διάρρηξη, με τους ληστές να φεύγουν με εθνικούς θησαυρούς αξίας 6,5 εκατομμυρίων ευρώ. Στις 17 Σεπτεμβρίου στόχος ληστών έγινε το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Παρισιού, ένα από τα σημαντικότερα της γαλλικής πολιτιστικής κληρονομιάς. Οι δράστες έκλεψαν δείγματα χρυσού από τις εθνικές συλλογές του μουσείου, αξίας 600.000 ευρώ.
Το πρωί της περασμένης Κυριακής, σε μια ληστεία που θα μπορούσε να την κάνει σχεδόν οποιοσδήποτε, τέσσερις ληστές ταπείνωσαν ακόμη περισσότερο το γόητρο της Γαλλίας, καθώς μπήκαν σχεδόν σαν κύριοι στο μουσείο του Λούβρου, το μεγαλύτερο μουσείο του κόσμου, κλέβοντας κοσμήματα ανεκτίμητης αξίας. Μόνο το στέμμα της αυτοκράτειρας Ευγενίας ήταν διακοσμημένο με 1.354 διαμάντια και 56 σμαράγδια. Ευτυχώς βρέθηκε, αλλά, όπως φαίνεται, από την πτώση του μέσα σε ένα λούκι του υπονόμου, η ζημιά που υπέστη είναι ανεπανόρθωτη.
Ορισμένοι θα ισχυριστούν πως είναι άδικο να κατηγορηθούν ο Μακρόν και η κυβέρνησή του για γεγονότα που θα μπορούσαν να συμβούν υπό οποιαδήποτε άλλη ηγεσία. Φυσικά, σε όλα υπάρχει ένας βαθμός τύχης ή ατυχίας. Ομως, είτε πρόκειται για την πυρκαγιά στην Παναγία των Παρισίων είτε για την κλοπή των ιστορικών κοσμημάτων του Λούβρου, δεν μπορεί κανείς να μη δει σε αυτά τα γεγονότα τα συμπτώματα και τις συνέπειες ενός έθνους σε πλήρη πολιτική, ηθική, πνευματική, αξιακή και οικονομική παρακμή.
Τηρουμένων των αναλογιών, αυτά τα γεγονότα είναι το ίδιο αποκαλυπτικά για τη γενική αποσύνθεση της Γαλλίας όσο ήταν η καταστροφή του Τσερνόμπιλ το 1986. Ενα ατύχημα που μαρτυρούσε την παρακμιακή κατάσταση της Σοβιετικής Ενωσης.
Σε όλες τις περιπτώσεις, η ευθύνη του Εμανουέλ Μακρόν είναι άμεση και μεγάλη. Οι κυβερνήσεις του, χρόνο με τον χρόνο, συνέχισαν να διατηρούν σε χαμηλό επίπεδο ή και να μειώνουν τη χρηματοδότηση για την ασφάλεια και τη συντήρηση των ιστορικών μνημείων. Επί της προεδρίας του μειώθηκε κατά 15% (-200 θέσεις εργασίας) το προσωπικό ασφαλείας του Λούβρου παρότι ουκ ολίγες φορές ο Γάλλος πρόεδρος είχε ενημερωθεί για την ελλιπή φύλαξη των ανεκτίμητων θησαυρών του.
Η ληστεία του Λούβρου δεν ήταν άλλη μία σύμπτωση. Είναι το άμεσο αποτέλεσμα των πολιτικών επιλογών του Εμανουέλ Μακρόν.
