Δυσανασχετούν πολλοί, επειδή οι νέοι χρησιμοποιούν πολλές ξένες λέξεις στην καθημερινότητά τους… Και θυμάμαι που γινόταν μεγάλη φασαρία επειδή η σύζυγος του επ’ ολίγον πρωθυπουργού Παπαδήμου δεν μιλούσε ελληνικά. Ούτε η Μαργαρίτα μιλούσε όταν την έφερε στην Ελλάδα ο Ανδρέας. Τα έμαθε, όμως, τα απαραίτητα, πολύ γρήγορα. «Προτιμώ την ειλικρίνεια των αγγλικών της κυρίας Παπαδήμου από τα ελληνικά της Μαργαρίτας» είχε πει κάποιος! «Σε ποια γλώσσα μιλάει η κυρία Παπαδήμου με τον πρωθυπουργό μας στο σπίτι;» ρωτούσε ένας άλλος. Πιθανότατα στα αγγλικά, αφού κάποιες στιγμές ο Λ. Παπαδήμος κατέφευγε σε αρκετά «well» και «so». Αυτό μας μάρανε, όμως; Ποια γλώσσα μιλούσε η σύζυγος του Παπαδήμου; Ας μας τα έλεγε κι εκείνος αγγλικά, κι ας ήταν καλά τα νέα.
Δηλαδή, αν μας έλεγε -τότε- ο πρωθυπουργός «troika is over, Greece is recovering», θα μας κακόπεφτε; Καλά νέα να ακούγαμε, κι ας ήταν και στα σουαχίλι! Μήπως καταλαβαίναμε τα ελληνικά του Γιώργου; Τουλάχιστον οι γνωρίζοντες τη γλώσσα του Κρόμγουελ καταλάβαιναν μια χαρά εκείνα που ήθελε να πει η κυρία Papadimos! Ας μην είμαστε υπερβολικοί. Γερμανό επίτροπο είχαμε, ο οποίος στις συνεντεύξεις του ομιλούσε αγγλικά.
Την ίδια γλώσσα ομιλούσε και ο αντιπαθής Τόμσεν, όπως κι εκείνος ο Μπομπ Τράα. Και μην ξεχνάμε ότι κάποια στιγμή η υπουργός Αννα Διαμαντοπούλου (πόσο μπροστά έβλεπε η Αννούλα) ήθελε να επιβάλει τα αγγλικά ως επίσημη γλώσσα στη χώρα! Κατά τα λοιπά, μας ενοχλούσαν τα αγγλικά της Papadimos!
Να που σήμερα ομιλούν… ελληνο-φραγκο-λεβαντίνικα οι Νεοέλληνες! Οχι σαν τον αείμνηστο «μακέτο» Σημίτη, που μιλούσε γερμανικά χειρότερα κι απ’ τα ελληνικά του Γιώργου! Καλό θα είναι να προσαρμοστούμε!
«Πώς θα μιλάνε αύριο τα παιδιά στους επιτρόπους του ΔΝΤ που θα επισκέπτονται τα σχολεία για να δουν πόσο πετρέλαιο χαλάνε για θέρμανση; Πώς θα συνεννοούνται οι γιατροί στα νοσοκομεία με τους κομισάριους που θα ελέγχουν πόσα φάρμακα έδωσαν και πόσοι πέθαναν τον τελευταίο μήνα για να συγκρίνουν την κατανάλωση με τον προηγούμενο;».
Η κυρία Papadimos έδειξε τον δρόμο. Ο σύζυγός της, με κάνα δυο «well, so», άνοιξε τον δρόμο. Καθήκον δικό μας είναι να ανοίξουμε τα μάτια και να ακολουθήσουμε τη μοίρα μας. Ετσι κι αλλιώς, σε λίγο καιρό αγγλικά θα μας μιλούν οι έφοροι, αγγλικά οι δικαστές, αγγλικά η Δημόσια Διοίκηση. Ας μάθουμε τα βασικά, όπως τα έχουν από καιρό οι πολιτικοί μας. Κι αρχίζουμε σήμερα με το κλασικό που μαθαίνουν μόλις μπουν στη Βουλή: «Yes, sir».
Αυτά έγραφα πριν από 13 χρόνια. Πόσο μπροστά έβλεπα, ο δυστυχής!
Από τη στήλη «Ακίς» της «Δημοκρατίας»
