Ο εφιάλτης της μετακίνησης στο μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας
H καθημερινότητα στον Πειραιά έχει μετατραπεί σε έναν πραγματικό εφιάλτη για οδηγούς, πεζούς και κατοίκους. Το κυκλοφοριακό πρόβλημα στην πόλη έχει λάβει πλέον δραματικές διαστάσεις, με τους δρόμους να θυμίζουν ατελείωτο πάρκινγκ και την υπομονή των πολιτών να εξαντλείται. Από τις πρώτες πρωινές ώρες έως αργά το βράδυ η κίνηση στους βασικούς οδικούς άξονες Βασιλέως Γεωργίου, Γρηγορίου Λαμπράκη, Ηρώων Πολυτεχνείου, Γούναρη και τη λεωφόρο Ποσειδώνος είναι στο «κόκκινο» και τα αυτοκίνητα παραμένουν για αρκετή ώρα σχεδόν ακινητοποιημένα.
Ο χρόνος μετακίνησης με τη χρήση Ι.Χ. σε σχέση με το παρελθόν έχει σχεδόν διπλασιαστεί, ενώ η ατμοσφαιρική ρύπανση επιδεινώνεται αισθητά, κάνοντας την καθημερινή ζωή όσων επιλέγουν να μετακινηθούν με αυτοκίνητο αφόρητη. Οι κάτοικοι κάνουν λόγο για μια πόλη που «δεν αναπνέει», με πολλούς να επιλέγουν πλέον τα μέσα μαζικής μεταφοράς και κυρίως το μετρό, που όντως έδωσε ανάσα στον Πειραιά και στους όμορους σε αυτόν δήμους.
Οι επαγγελματίες της περιοχής, από οδηγούς ταξί μέχρι εμπόρους, εκφράζουν την αγωνία τους για τις οικονομικές επιπτώσεις, καθώς η πρόσβαση στα καταστήματα γίνεται ολοένα και δυσκολότερη. Η δημοτική Αρχή υπόσχεται βελτιώσεις και καλύτερο κυκλοφοριακό σχεδιασμό, ωστόσο μέχρι στιγμής τα αποτελέσματα παραμένουν πενιχρά.
Ο Πειραιάς, το επίνειο της Αθήνας, η κύρια πύλη της χώρας προς τη θάλασσα, φέρεται σήμερα ότι πνίγεται στο κυκλοφοριακό πρόβλημα κυρίως τους θερινούς μήνες, ζητώντας επιτακτικά τις λύσεις που έχουν υποσχεθεί εδώ και αρκετά χρόνια οι σύγχρονοι Μαυρογιαλούροι της πολιτικής ζωής.
Το σίριαλ της υπογειοποίησης των γραμμών του ΗΣΑΠ στον πολύπαθο Πειραιά
Το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Πειραιώς, σε συνεργασία με την Τοπική Αυτοδιοίκηση και άλλους τοπικούς επιχειρηματικούς και κοινωνικούς φορείς, προσπαθεί με παρεμβάσεις και προτάσεις να λυθεί το κυκλοφοριακό πρόβλημα στον ευρύτερο πειραϊκό χώρο, με στόχο να «ανασάνουν» οι επιχειρήσεις, αλλά και να βελτιωθεί το βιοτικό επίπεδο των κατοίκων των επιλιμένιων δήμων.
- Γράφει ο Βασίλης Κορκίδης*
Τα θέματα των οδικών υποδομών και μεταφορών της Περιφέρειας του Πειραιά απαιτούν ειδικό σχεδιασμό και ανάλυση, με χρονοδιάγραμμα για τις ενέργειες που σχεδιάζονται και δρομολογούνται για την επίλυσή τους, ώστε να εξυπηρετεί τις αυξημένες ανάγκες πέριξ του λιμανιού.
Τα παράπονα για την κυκλοφοριακή ταλαιπωρία και τον χαμένο χρόνο από κατοίκους, επισκέπτες, επιβάτες, εργαζομένους και επιχειρήσεις πληθαίνουν διαρκώς. Το θέμα διευθέτησης και εφαρμογής μιας κυκλικής κυκλοφοριακής ροής είναι μείζονος σημασίας για τους κατοίκους της πόλης και τους εργαζομένους στις επιχειρήσεις που βρίσκονται εγκατεστημένες στην ευρύτερη περιοχή.
Η χρονική περίοδος αναμονής για την απομάκρυνση των εργοταξίων, μετά και την ολοκλήρωση των έργων του μετρό, έχει παρέλθει προ πολλού, χωρίς όμως να έχουν δρομολογηθεί οι απαιτούμενες κυκλοφοριακές αλλαγές. Εχει έρθει λοιπόν η ώρα να τεθεί τέλος στις ατέρμονες συζητήσεις των «σχεδίων επί χάρτου» και στους συνεχείς ανασχεδιασμούς, που επιτείνουν το πρόβλημα σε ένα κυκλοφοριακό δίκτυο ανίκανο πλέον να εξυπηρετήσει τη διαρκώς αυξανόμενη κίνηση, που δημιουργούν με γεωμετρική πρόοδο οι πολλαπλές δραστηριότητες τόσο του εμπορικού όσο και του επιβατικού λιμένα, από την ακτοπλοΐα μας, τη κρουαζιέρα και τη μεταφορά εμπορευμάτων.
Αναφορικά με το πολυσυζητημένο θέμα της υπογειοποίησης των γραμμών των ΗΣΑΠ από το Φάληρο ως τον Πειραιά και στη δημιουργία ενός οδικού άξονα που θα εκτονώσει την κίνηση, στην είσοδο και έξοδο της πόλης, υπενθυμίζεται ότι εκκρεμεί από το 2009, όταν εγκρίθηκε η προμελέτη για την υπογειοποίηση, που ξεκίνησε το 2007, και έναν μήνα αργότερα, παρότι υποβλήθηκε η οριστική μελέτη, δεν είχε αποτέλεσμα.
Το 2020 ξεκίνησε νέα προσπάθεια ένταξης του έργου στο ΕΣΠΑ, αλλά ο Προϋπολογισμός προσπερνούσε τις διαδικασίες, με αποτέλεσμα να μην επαρκούν τα κονδύλια, που, σημειωτέον, ξεκίνησαν από 40 εκατ. ευρώ, αυξήθηκαν στα 75 εκατ. ευρώ, ενώ πλέον εκτιμάται πως ξεπερνούν τα 100 εκατ. ευρώ. Ετσι, μέχρι σήμερα δεν έχει υπάρξει καμία απολύτως εξέλιξη επί του θέματος, παρά τις αλλεπάλληλες συζητήσεις περί κυκλοφοριακών και περιβαλλοντικών μελετών, με τις συνεχείς παρεμβάσεις τόσο του ΕΒΕΠ όσο και του Δήμου Πειραιά.
*Πρόεδρος Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Πειραιώς (ΕΒΕΠ)
Μια πόλη κόπηκε στα δύο και κανείς δεν την ενώνει!
Δεκαεπτά χρόνια μετά την πρώτη ανακοίνωση το 2008 για την υπογειοποίηση των γραμμών του ΗΣΑΠ από το Νέο Φάληρο έως το πρώτο λιμάνι της χώρας, από τον τότε υπουργό Μεταφορών και Επικοινωνιών Κ. Χατζηδάκη, το έργο που θα έδινε ανάσα στον Πειραιά παραμένει μέχρι σήμερα ανεκπλήρωτη υπόσχεση.
Ας θυμηθούμε τι δήλωνε τότε ο αρμόδιος υπουργός: «Τρεις νέοι σταθμοί θα προστεθούν στο δίκτυο του ΗΣΑΠ μέχρι το 2011. Οι δύο νέοι σταθμοί χωροθετούνται στο μέσον της διαδρομής των τμημάτων Μοσχάτο – Καλλιθέα, με την ονομασία Ιλισός, και Ηράκλειο – Ειρήνη, με την ονομασία Ψαλίδι. Επίσης, προβλέπεται η κατασκευή ενός ακόμη σταθμού, με την ονομασία Καμίνια, στο πλαίσιο της υπογειοποίησης του τμήματος Πειραιάς – Φάληρο στο ύψος του εργοστασίου Κεράνης».
Κι όμως, μπορεί από τότε η χώρα να άλλαξε αρκετούς πρωθυπουργούς και πολλούς περισσότερους υπουργούς Μεταφορών, αλλά η κατάσταση όχι μόνο δεν άλλαξε, αλλά αντιθέτως χειροτέρεψε. Φυσικά, οι υποσχέσεις και οι βαρύγδουπες δηλώσεις δεν υλοποιήθηκαν ποτέ. Η πόλη εξακολουθεί να πνίγεται καθημερινά σε ένα αδιέξοδο κυκλοφοριακό δίκτυο, με δρόμους κορεσμένους, ελάχιστες θέσεις στάθμευσης και συνεχή επιβάρυνση από τα φορτηγά, τα πλοία και τα οχήματα των επισκεπτών.
Η υπογειοποίηση είχε παρουσιαστεί ως «εμβληματικό έργο» που θα ενοποιούσε την πόλη, θα απομάκρυνε τις γραμμές που κόβουν τον Πειραιά στα δύο και θα αναβάθμιζε το αστικό περιβάλλον. Παρά τις εξαγγελίες υπουργών και δημάρχων, οι μελέτες δεν προχώρησαν, η χρηματοδότηση δεν εξασφαλίστηκε ποτέ και το έργο παραμένει στάσιμο. Οι τεχνικές δυσκολίες, το υψηλό κόστος και η απουσία σταθερού χρονοδιαγράμματος το έχουν μετατρέψει σε «χαμένη ευκαιρία». Το κόστος, μάλιστα, από την αρχική πρόβλεψη των 40 εκατομμυρίων ευρώ έχει εκτοξευτεί σε δυσθεώρητα μεγέθη.
Η κατάσταση όμως βαίνει διαρκώς επιδεινούμενη. Καθημερινές ουρές αυτοκινήτων, καθυστερήσεις στα μέσα μεταφοράς και ασφυξία γύρω από το λιμάνι συνθέτουν μια εικόνα πόλης που λειτουργεί στα όριά της. Οι κάτοικοι και οι επαγγελματίες ζητούν λύσεις, καθώς η αναβάθμιση του συγκοινωνιακού δικτύου αποτελεί πλέον ανάγκη και όχι πολυτέλεια.
Ο θρυλικός και «πολυτραγουδισμένος» Πειραιάς χρειάζεται κυκλοφοριακές ανάσες, οι οποίες, τηρουμένων των συνθηκών, μπορούν να δοθούν μόνο με την υπογειοποίηση των γραμμών του ΗΣΑΠ. Το Ταμείο Ανάκαμψης έχει εκταμιεύσει πακτωλό εκατομμυρίων για διάφορα έργα σε ολόκληρη την επικράτεια και είναι άξιον απορίας πώς δεν έχει βρεθεί έπειτα από τόσα χρόνια ανεκπλήρωτων υποσχέσεων ο τρόπος να χρηματοδοτηθεί ένα έργο σαν κι αυτό, που θα βελτιώσει προς το καλύτερο τις συνθήκες διαβίωσης (κυρίως αλλά όχι μόνο) των Πειραιωτών.
