Ο Τσίπρας δεν σκοπεύει να φύγει, τη στιγμή που το στρατηγικό αδιέξοδο στο οποίο έχει εγκλωβιστεί ο ΣΥΡΙΖΑ μοιάζει με άλυτο γρίφο
Με βραδείς ρυθμούς ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να μαζέψει τα συντρίμμια του και να σχεδιάσει τα βήματα της επόμενης μέρας.
- Από τον Γιώργο Χατζηδημητρίου
Στην Κουμουνδούρου χθες, εκτός από τα φίλεργα στελέχη που λειτουργούν ως δίαυλοι με τον Τύπο, επικρατούσε η ακινησία που διαδέχεται το ξέσπασμα της μπόρας. Ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας επέτρεψε στον εαυτό του τη δικαιολογημένη πολυτέλεια μιας μονοήμερης ανάπαυλας μετά την παρατεταμένη εκλογική μάχη που οδήγησε σε μια πρωτοφανή πανωλεθρία.
Στο μήνυμά του το βράδυ της Κυριακής ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ αναγνώρισε μεν ότι «έχουμε υποστεί μια σοβαρή εκλογική ήττα», υποστήριξε όμως, προκαλώντας απορίες, ότι «ο κίνδυνος της κατάρρευσης που διαφάνηκε από την κάλπη της απλής αναλογικής αποφεύχθηκε». «Τα περίμενε ακόμα χειρότερα;» αναρωτιούνται έμπειροι πολιτικοί παρατηρητές…
Στη μακρά και επώδυνη συλλογική διεργασία ανασυγκρότησης, που εξήγγειλε την Κυριακή το βράδυ, «πρώτος εγώ» -όπως ξεκαθάρισε- «θα θέσω τον εαυτό μου στην κρίση των μελών του κόμματος». Αυτό σημαίνει πρακτικά, όπως γράψαμε ήδη, ότι δεν σκοπεύει να οδηγηθεί σε πρόωρη πολιτική αποστρατεία, μια και αυτό το άδοξο φινάλε δεν σκοπεύει να το γράψει στην πολιτική καριέρα του και, μάλιστα, όπως σχολιάζουν στον κύκλο του, «καθ’ υπόδειξη των πολιτικών του αντιπάλων».
Ωστόσο, το στρατηγικό αδιέξοδο στο οποίο έχει εγκλωβιστεί το κόμμα του μοιάζει σήμερα με άλυτο γρίφο. Χωρίς τον Αλ. Τσίπρα ο ΣΥΡΙΖΑ θα οδηγηθεί γρηγορότερα απ’ όσο φαντάζονται κάποιοι στην ξέρα. Ο ίδιος ο Τσίπρας με την αναβλητικότητά του, η οποία επιβεβαιώνεται από το 2019 μέχρι σήμερα, αποτελεί ταυτόχρονα και την τροχοπέδη για «ένα άλμα μακρύτερο από τη φθορά». Αναζητείται, λοιπόν, το «πρόσωπο της νέας ημέρας».
Ο ίδιος δείχνει αυτό να το γνωρίζει και αυτός είναι ο λόγος που δηλώνει ότι δεν πρόκειται να τα παρατήσει, αφήνοντας πίσω του ένα ετοιμόρροπο κόμμα. Για τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως λέει, «έκλεισε ένας μεγάλος και δημιουργικός ιστορικός κύκλος. Πρέπει να τον αποτιμήσουμε με περηφάνια. Αλλά ταυτόχρονα πρέπει να προχωρήσουμε στις απαραίτητες τομές για να ανοίξει σύντομα και δυναμικά ένας καινούργιος κύκλος, ακόμα πιο ελπιδοφόρος».
Τολμηρή ανανέωση
Τα νέα καθήκοντα, κατά τον ίδιο, απαιτούν «να ανανεώσουμε τολμηρά το στελεχικό μας δυναμικό, από την κορυφή μέχρι τη βάση, δείχνοντας εμπιστοσύνη σε νέους ανθρώπους, και να βάλουμε τέλος σε νοοτροπίες που μας κόστισαν ακριβά». Πότε θα προλάβουν να γίνουν όλα αυτά; Ο Τσίπρας εκ των πραγμάτων είναι τώρα υποχρεωμένος και πάλι, «εν κινήσει», να φέρει στο προσκήνιο τη νέα γενιά στελεχών και να εγγυηθεί προσωπικά, όπως έγραψε η «κυριακάτικη δημοκρατία», την ανασύνταξη του κόμματος, με ενότητα και στέρεο προγραμματικό λόγο.
Μπορεί ο ίδιος να προσδιόρισε ως χρονικό όριο της πολιτικής του αντεπίθεσης τις ευρωεκλογές του Ιουνίου 2024, ωστόσο επείγει προσεχώς ακόμα μία δύσκολη μάχη, στις 8 και 15 του ερχόμενου Οκτωβρίου, για τις κάλπες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Τα περιθώρια, ως εκ τούτου, δεν είναι καθόλου ευρύχωρα και η παράδοση του ΣΥΡΙΖΑ σε αυτές τις κάλπες αρνητική. Χώρια που τώρα θα αντιμετωπίσει ένα απόλυτα εχθρικό ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝ.ΑΛ. Τις μέρες που έρχονται αναμένεται να συνεδριάσουν τα κορυφαία καθοδηγητικά όργανα προκειμένου να αποφασίσουν τα αναγκαία βήματα και τον οδικό χάρτη μέχρι τη σύγκληση της Κεντρικής Επιτροπής, η οποία δεν έχει οριστεί ακόμα.
Από κει και πέρα, θα αποφασιστεί ο χρόνος κατά τον οποίο θα κληθούν τα κομματικά μέλη να ανανεώσουν την εμπιστοσύνη τους στο πρόσωπο του Τσίπρα, σε περίπτωση, φυσικά, που δεν εκδηλωθεί κάποια άλλη ανταγωνιστική υποψηφιότητα, αλλά και πότε θα διεξαχθεί το εξαγγελθέν έκτακτο συνέδριο, προκειμένου να επικυρώσει τη νέα ταυτότητα του κόμματος. Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι μέχρι τότε θα έχει περάσει πολύς καιρός κι αυτό ισοδυναμεί με «λευκή πετσέτα», αλλά παραβλέπουν ότι μεσολαβεί το καταλυτικό θέρος.
Μετά το βράδυ της Κυριακής ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε δεινή θέση. Εχασε τους μισούς βουλευτές του από το 2019, υποχωρούν οι δυνατότητες εκπροσώπησης με τους αναγκαίους πόρους, περιορίζονται οι συνεργάτες και στη Βουλή στενεύουν οι δυνατότητες ανάληψης σημαντικών πρωτοβουλιών, όπως η κατάθεση προτάσεων μομφής. Το κόμμα βρίσκεται σε αναζήτηση μιας νέας ελκυστικής φυσιογνωμίας και η μάχη που μόλις άρχισε θα καθορίσει την πολιτική γεωγραφία.
