Μόλις τον περασμένο Ιανουάριο έριχνε την μπάλα στην εξέδρα για τις υποκλοπές, κατηγορώντας τον ΣΥΡΙΖΑ και την ΑΔΑΕ!
Ακόμα και ο έμπειρος στις συνεντεύξεις Δημήτρης Δανίκας απελπίστηκε με τον Φλωρίδη τον περασμένο Ιανουάριο: «Γιώργο, τι σχέση έχουν οι υποκλοπές με το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ; Δεν σε καταλαβαίνω…»
- Από τον Βασίλη Γαλούπη
Ο νέος υπουργός Δικαιοσύνης είχε ερωτηθεί τότε από τον δημοσιογράφο του «Πρώτου Θέματος» για το σκάνδαλο της πρωθυπουργικής ΕΥΠ.
Ο Φλωρίδης απάντησε ότι «μια υπηρεσία εμφανίζεται να είναι κουρελόχαρτο, μια άλλη Ανεξάρτητη Αρχή εμφανίζεται να παίζει πολιτικά παιχνίδια, και πολιτικά κόμματα, με προεξάρχοντα τον ΣΥΡΙΖΑ, αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες που στην πραγματικότητα υπονομεύουν ή κυριολεκτικά αμαυρώνουν την εικόνα της χώρας».
Ο δημοσιογράφος ξαναρώτησε, μάταια, μήπως λάβει επιτέλους μια σοβαρή απάντηση επί του σκανδάλου: «Πρέπει να παρακολουθούνται οι αρχηγοί των Ενόπλων Δυνάμεων;» Ο Φλωρίδης πέταξε πάλι την μπάλα στην εξέδρα: «Εγώ θεωρώ ότι κανένας δεν έχει από τη θέση του και την ιδιότητά του ένα ξεχωριστό προνόμιο στο ζήτημα αυτό».
Για να καταλήξει ο «αναβαθμισμένος» από προχθές πρώην υπουργός του Σημίτη στο σουρεαλιστικό συμπέρασμα: «Ολο αυτό το θέατρο που είδαμε ξεκίνησε από την αδυναμία του Τσίπρα να παρουσιάσει κάτι σοβαρό για την Ελλάδα. Από εκεί ξεκινάνε όλα». Η λέξη «Μητσοτάκης» ουδέποτε συνδέθηκε στο μυαλό του Φλωρίδη με το σκάνδαλο των υποκλοπών. Δεν την ξεστόμισε καν. Αντίθετα, δήλωνε, κατηγορηματικά κιόλας, ότι η Ανεξάρτητη Αρχή έπαιζε πολιτικά παιχνίδια.
Από μια άποψη, ο Μητσοτάκης με την επιλογή του νέου υπουργού Δικαιοσύνης έκανε διάνα. Εντόπισε τον μοναδικό νομικό στη χώρα που κατάλαβε για τις υποκλοπές ό,τι και ο πρωθυπουργός: πως φταίνε τα άλλα κόμματα και η ΑΔΑΕ που… διασύρουν την Ελλάδα στο εξωτερικό. Τουλάχιστον ο πρωθυπουργός αναγκάστηκε, με τα πολλά, στο debate να χαρακτηρίσει «σκάνδαλο» τις υποκλοπές. Ο αλύγιστος Φλωρίδης, όχι. Μέχρι και λίγους μήνες πριν, μιλούσε για ένα απλό… γεγονός: «Είναι πολύ κακή η εικόνα που διαμορφώνεται για την Ελλάδα έξω με αφορμή αυτό το γεγονός». Ο νέος υπουργός Δικαιοσύνης έδειχνε ενοχλημένος όχι από την αντιθεσμική εκτροπή, αλλά από τον… ντόρο: «Καθόμαστε και αναλωνόμαστε σε αντιπαραθέσεις, οι οποίες μόνο τη χώρα δεν ωφελούν».
Ο πρώην υπουργός Δικαιοσύνης Δημήτρης Τσιάρας, που απέτυχε παταγωδώς στη θητεία του, ήταν μικροβιολόγος. Ο Φλωρίδης τουλάχιστον είναι δικηγόρος. Είναι μια… πρόοδος κι αυτή για τον άπειρο από υπουργικές θέσεις πολιτικό. Ο Σημίτης τού εμπιστεύθηκε, όχι για μακρά διαστήματα, τη θέση του υφυπουργού δυο τρεις φορές, αλλά μόνο μία φορά τον έκανε υπουργό, κι αυτή για λιγότερο από εννιά μήνες.
Μάλιστα, από υφυπουργό Αθλητισμού ο Σημίτης τον είχε μεταθέσει άρον άρον, μέσα σε μια νύχτα το 2001, με τον Φλωρίδη να πιστεύει και να διαδίδει μέχρι και σήμερα ότι το ξήλωμά του έγινε επειδή παρουσίαζε… επιτυχημένο έργο στην «κάθαρση του ποδοσφαίρου». Εστω κι αν αυτή έμεινε στα λόγια, με τις παράγκες να βασιλεύουν.
Κατά τον ίδιο, έφταιγε ότι «χαλούσε την πιάτσα». Στην πραγματικότητα, ο ίδιος είχε κάνει πίσω στις απειλές της FIFA για «κόκκινη κάρτα» λόγω κυβερνητικών παρεμβάσεων στο ελληνικό ποδόσφαιρο, με συνέπεια να ανοίγει περισσότερα ζητήματα απ’ όσα επιχειρούσε να κλείσει. Τα χρόνια πέρασαν και ο Σημίτης αποσύρθηκε, αφήνοντας τη χώρα στην ησυχία της. Ο Φλωρίδης παραιτήθηκε από το ΠΑΣΟΚ το 2011, κατηγορώντας ΠΑΣΟΚ – Ν.Δ. ότι «στάθηκαν κατώτεροι των εθνικών περιστάσεων, με πολιτικά ασυγχώρητο τρόπο». Για τη Ν.Δ., που μετά «αγάπησε», δήλωνε: «Ακολουθώντας τα χειρότερα πρότυπα αντιπολίτευσης, επένδυσε στη φθορά της κυβέρνησης, με έπαθλο τον κίνδυνο καταστροφής της χώρας». Αργότερα προσπάθησε αποτυχημένα να επιστρέψει στη Χαριλάου Τρικούπη και, εν τέλει, ξεκίνησε να συχνάζει, ως «εκσυγχρονιστής», στην πίσω αυλή του συστήματος Μητσοτάκη, χτυπώντας την πόρτα για να μπει μέσα.
Τον Ιανουάριο, πάντως, ήταν… απόλυτος σε συνέντευξη:
«Θα μπορούσες να λάβεις μέρος στις εκλογές αυτές σε ένα ψηφοδέλτιο του Κυριάκου Μητσοτάκη;»
«Οχι».
«Ούτε θα λάβεις μέρος αν σε καλέσουν;»
«Οχι».
Ηταν τόσο κατηγορηματικό το «όχι» του Φλωρίδη, που μόλις τον πήρε τηλέφωνο ο Μητσοτάκης τη Δευτέρα είπε αμέσως «ναι»!
Δεν θα μπορούσε να πάει στράφι, άλλωστε, ο αγώνας του Φλωρίδη μέχρι λίγες μέρες πριν από τις δεύτερες εκλογές. Δεν «χτυπούσε» πια καθημερινά μόνο τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και τη ΝΙΚΗ με την Πλεύση. Με τοποθετήσεις που άγγιζαν ή και ξεπερνούσαν τα όρια μιας στοιχειοθετημένης κριτικής, αν όχι γραφικότητας. «Αυτοί δεν είναι χριστιανοί, αυτοί είναι διάβολοι», δήλωνε. «Αυτοί οι μουτζαχεντίν, οι Ταλιμπάν, οι τζιχαντιστές, αυτοί εκεί της ΝΙΚΗΣ και το άλλο κόμμα, της Κωνσταντοπούλου».
Στην πραγματικότητα, η… ειλικρινής αγωνία του Φλωρίδη ήταν πόσα κόμματα θα μπουν στη νέα Βουλή, επειδή «η αυτοδυναμία δεν είναι καθόλου, μα καθόλου αυτονόητη σε σχέση με το ποσοστό που πήρε η Νέα Δημοκρατία τώρα». Οτιδήποτε εξυπηρετούσε τον Μητσοτάκη ο Φλωρίδης έσπευδε να το υπερασπιστεί με ορμή νεοσυλλέκτου. Οτιδήποτε ενοχλούσε τον πρωθυπουργό ο πρώην σημιτικός έτρεχε να το τσακίσει με φανατισμό ζηλωτή.
Οπως μας λέει και το «Κατά Ματθαίον», «χτυπάτε την πόρτα και θα σας ανοιχτεί. Γιατί όποιος ζητάει λαβαίνει κι όποιος ψάχνει βρίσκει κι όποιος χτυπά του ανοίγεται». Ετσι και ο Φλωρίδης κατάφερε να μη μείνει στην απέξω. Ο «Μωυσής» τού άνοιξε την πόρτα. Καλά νέα για τον Μητσοτάκη και τον Φλωρίδη. Για τη Δικαιοσύνη;
ΓΙΩΡΓΟΣ ΦΛΩΡΙΔΗΣ
Υπουργός Δικαιοσύνης
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Γεννήθηκε το 1956 στο Κιλκίς. Σπούδασε Νομικά στο ΑΠΘ και έγινε οργανωμένο στέλεχος στη φοιτητική παράταξη του ΠΑΣΟΚ (ΠΑΣΠ). Το 1993 εξελέγη πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Κιλκίς και την επόμενη χρονιά διορίστηκε από την κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου νομάρχης στην ίδια περιφέρεια. Πρώτη φορά εξελέγη βουλευτής επί Σημίτη το 1996 και επανεκλεγόταν μέχρι και το 2009. Διετέλεσε υφυπουργός Εσωτερικών, υφυπουργός Αθλητισμού, υφυπουργός Οικονομικών και λίγους μήνες υπουργός Δημόσιας Τάξης. Αποχώρησε από το ΠΑΣΟΚ το 2011. Το 2015, πάντως, ήταν εκ νέου υποψήφιος με το ίδιο κόμμα για την Ευρωβουλή, αλλά δεν εξελέγη. Στη νέα κυβέρνηση Μητσοτάκη διορίστηκε -ως εξωκοινοβουλευτικός- υπουργός Δικαιοσύνης.
