Τα υπέρ, τα κατά, οι αυτοαναιρέσεις, η υπερπροβολή της σεξουαλικότητάς του και του συντρόφου του! Αγνοούνται οι βασικές πολιτικές θέσεις του και το παρελθόν του
Από προχθές ο Στέφανος Κασσελάκης δεν θεωρείται πια ένας περαστικός από την πολιτική σκηνή του τόπου – απέκτησε θεσμικό ρόλο. Ο παροξυσμός των καναλιών από τότε που εμφανίστηκε, έναν μήνα πριν, θυμίζει σαπουνόπερα. Με πρόχειρες αναλύσεις της προσωπικότητάς του, αποσπασματικές πληροφορίες για το οικονομικό του υπόβαθρο και μπόλικο κουτσομπολιό.
- Από τον Βασίλη Γαλούπη
Ομως, ουδείς έχει γίνει σοφότερος. Στην πραγματικότητα, κανείς δεν γνωρίζει μέχρι και σήμερα ποιος είναι ο νέος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, τι αντιπροσωπεύει και τι επιδιώκει με την ξαφνική εμπλοκή του στα εσωτερικά της Κουμουνδούρου.
Είναι η πρώτη φορά στην Ελλάδα που ένας αρχηγός κόμματος εξουσίας παραμένει «άγνωστος Χ» ακόμα και μετά την εκλογή του. Οσα λέει, όσα δεν λέει κι όσα φανερώνονται επιδεικτικά ή κρύβονται επιμελώς δημιουργούν ένα προφίλ γεμάτο αντιφάσεις.
Τίποτα δεν μοιάζει ξεκάθαρο. Ακόμα κι όσοι παρουσιάζονται ως συγγενείς του δεν είμαστε σίγουροι ότι πράγματι είναι, αφού ουδείς ξέρει τι σχέση έχει καθένας μαζί του, όπως αποδείχθηκε και με τη δημοσιογραφική γκάφα της «μαϊμού» γιαγιάς. Ο νέος πρόεδρος αναλαμβάνει ένα κόμμα που ήδη αναζητούσε ταυτότητα. Ομως, η «ταυτότητα» του Κασσελάκη κι αν προκαλεί σύγχυση! Μέχρι τώρα οι κάμερες προβάλλουν ό,τι τους δείχνει: το γυαλιστερό περιτύλιγμα μιας λαμπερής, όσο και «σκηνοθετημένης», εικόνας. Οπως αποδείχθηκε, αρκούσε τελικά λίγο παραπάνω λούστρο από την υποτονική Αχτσιόγλου και τον παρωχημένο Τσακαλώτο για να αλώσει το ήδη ξεχαρβαλωμένο κόμμα ένας οποιοσδήποτε υποψήφιος.
Η ουσία, όμως, για τον Κασσελάκη εξακολουθεί να αγνοείται πίσω από τα φώτα. Μάλιστα, σε ένα τάιμινγκ στο οποίο η ελπίδα των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει απλά επιστρέψει, αλλά απογειωθεί. Δικαιολογημένα ή όχι, θα φανεί εκ του αποτελέσματος. Το επιμελώς βιαστικό τής υποψηφιότητάς του μπέρδεψε ακόμα περισσότερο τα πράγματα. Οι «κόντρα» δηλώσεις και συμπεριφορές εμποδίζουν ένα αντικειμενικό «διάβασμα» του Κασσελάκη.
Τη μια στιγμή προβάλλει ένα πρόσωπο ζεστό, μιλώντας με τις γριούλες στη ρημαγμένη Θεσσαλία, ενάντια στο προφίλ πρώην υπαλλήλου της αδίστακτης Goldman Sachs, την άλλη γίνεται αδικαιολόγητα επιθετικός απέναντι σε δημοσιογράφους που απλά τον ρωτάνε κάτι.
Πριν από τρεις τέσσερις μέρες δεν ήξερε καν ότι τα Κατεχόμενα δεν είναι… κρατίδιο, προχθές ανακοίνωσε ότι το πρώτο του ταξίδι θα γίνει εκεί, σαν να αρκούν μερικά ταχύρρυθμα «στο πόδι» για να μάθει το Κυπριακό. Αν και παραδέχεται ότι δεν μιλά καλά τα ελληνικά, κάνει σαν να μην αντιλαμβάνεται ότι κάθε λάθος λέξη έχει κόστος στα εθνικά θέματα.
Τη μια δηλώνει υπέρ μιας «πατριωτικής Αριστεράς» και όλων των εθνικών «κόκκινων γραμμών», όπως τα 12 μίλια και η μη αποστρατιωτικοποίηση των νησιών, όμως ταυτόχρονα ζητά την κατάργηση της υποχρεωτικής θητείας, που συνιστά βέβαιη αποστρατιωτικοποίηση των νησιών. Δηλώνει ορθόδοξος χριστιανός και πιστός, αλλά σουρεαλιστικά μιλά για διαχωρισμό Εκκλησίας – Κράτους «πρώτα ο Θεός». Παρουσιάζεται ως ειδικός στην οικονομία, όμως το μόνο που έχει πει ως τώρα είναι η κενότητα περί «φορολογίας κοινής λογικής».
Στο πρόγραμμά του προβάλλει το «Γινόμαστε Ευρώπη», σαν να μην ανήκει η Ελλάδα στην Ευρώπη. Την ίδια ώρα, κόντρα στον ευρωπαϊκό πολιτισμό, «γουστάρει» να ξεδοντιάσει το σύστημα δικαστικών – δημοσιογράφων επειδή η Δικαιοσύνη καταδίκασε τον μπαμπά του για απάτη, όμως, όταν τον ρωτούν για την καταδίκη, αυτός με θυμό αρνείται να απαντήσει.
Επιδιώκει την υπερπροβολή της σεξουαλικής ταυτότητάς του και του Αμερικανού συντρόφου του, που προσπαθεί να επιβάλει ως δημόσιο παράγοντα («έχει πολλά να προσφέρει στον τόπο»), σαν να έχει ανάγκη να αποδείξει κάτι. Κανείς και καμιά πολιτικός δεν χρησιμοποιούν ως κάποιο είδος πολιτικού προσόντος τον σεξουαλικό προσδιορισμό, όποιος κι αν είναι αυτός. Ομως, το πρώτο που μας τόνισε ο ίδιος πριν από πολιτικές θέσεις, σκοπούς και προτάσεις είναι ότι είναι ομοφυλόφιλος. Λες και η πολιτική ύπαρξη οποιουδήποτε μπορεί να συμπυκνώνεται σε αυτό.
Η ελληνική κοινωνία είναι ανεκτική μεν, παραδοσιακών αντιλήψεων και προτύπων δε. Περιμένει απ’ όσους φιλοδοξούν να την κυβερνήσουν να μιλήσουν πρώτα για τις πολιτικές τους θέσεις, όχι για το τι τους αρέσει να κάνουν στο κρεβάτι τους.
Εφαρμόζοντας το αλφαβητάρι της επικοινωνίας, όπως η αμεσότητα να κοιτάζεις κάποιον στα μάτια όταν του μιλάς ή να του ζητάς να σε αποκαλεί με το μικρό σου όνομα και στον ενικό, ο νέος και άφθαρτος Κασσελάκης κέρδισε άκοπα τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ. Επικαλείται κούραση όποτε του ζητάνε να εμβαθύνει σε μείζονα θέματα, αλλά κάποια στιγμή θα πρέπει να μιλήσει. Και όχι με υποβολείς.
Ο Κασσελάκης ανακατεύει σίγουρα την τράπουλα. Προκαλεί αμηχανία τόσο στον «βαθύ» ΣΥΡΙΖΑ όσο και στα ανταγωνιστικά κόμματα, αλλά και στα συστημικά ΜΜΕ. Ισως επειδή ο ίδιος φαίνεται ακόμα μπερδεμένος. Τώρα, ο εμφανιζόμενος ως εφοπλιστής καλείται να διοικήσει έναν ΣΥΡΙΖΑ στον οποίο πολλά υψηλόβαθμα στελέχη δεν έχουν αποδεχτεί ότι πρέπει να στοιχηθούν πίσω του. Οσο κι αν είναι «συγκολλητική» η προοπτική της εξουσίας και στους «αντικασσελακικούς», ο νέος, ουρανοκατέβατος ηγέτης του ΣΥΡΙΖΑ θα βρίσκεται υπό ασφυκτικό πρέσινγκ από τους ίδιους που έκαναν δύσκολη και τη ζωή του πανίσχυρου Τσίπρα.
Την τελευταία εβδομάδα ειπώθηκαν βαριές κουβέντες απ’ όλες τις πλευρές στον ΣΥΡΙΖΑ, δόθηκαν χτυπήματα κάτω από τη ζώνη. Πίσω από το «φως» που διαφήμισε ο Κασσελάκης χάσκουν εσωκομματικά σκοτάδια. Ομως, προτού βρεθεί αντιμέτωπος με τον Μητσοτάκη, όπως ανυπομονεί, θα πρέπει πρώτα να κερδίσει τους βυζαντινής ίντριγκας μηχανισμούς της Κουμουνδούρου.
ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΚΑΣΣΕΛΑΚΗΣ
Πρόεδρος ΣΥΡΙΖΑ, εφοπλιστής
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Γεννήθηκε το 1988 στο Μαρούσι και ζει στο Μαϊάμι των ΗΠΑ. Από το 2015 δραστηριοποιείται στον χώρο της ναυτιλίας. Φοιτούσε στο Κολλέγιο Αθηνών, αλλά μετανάστευσε στην ηλικία των 14 ετών στην Αμερική και σπούδασε στο πανεπιστήμιο της Πενσιλβανίας με υποτροφία. Ελαβε δύο πτυχία στα χρηματοοικονομικά. Εργάστηκε στην Goldman Sachs και εθελοντικά στο επιτελείο του τότε γερουσιαστή Τζο Μπάιντεν για τις προεδρικές εκλογές του 2008, όπως και σε think tank εξωτερικής πολιτικής της Ουάσινγκτον. Αρθρογραφούσε στον «Εθνικό Κήρυκα» της Νέας Υόρκης, ενώ κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα ίδρυσε ΜΚΟ για τη βελτίωση των βιογραφικών νέων. Εμφανίζεται ως εφοπλιστής. Μιλά τέσσερις γλώσσες και ζει μαζί με τον σύντροφό του Τάιλερ Μάκμπεθ. Από την Κυριακή είναι ο νέος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ.
