Οι δύο υπουργοί του Μητσοτάκη βγήκαν μπροστά ως θεματοφύλακες της δεξιάς φωνής της κυβέρνησης
Με το δημοσκοπικό κοντέρ να έχει κολλήσει κάτω από το 25% και το Μαξίμου να στερείται αφηγήματος, ο Κυριάκος Μητσοτάκης στρίβει το τιμόνι της Νέας Δημοκρατίας ξανά στα δεξιά. Μόνο που αυτή η αλλαγή πλεύσης δεν είναι ούτε ειλικρινής ούτε ουσιαστική.
Το διπλό χτύπημα Γεωργιάδη και Πλεύρη για το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο και τα γεγονότα της Φλώρινας δεν είναι τυχαίο. Αντίθετα είναι μια συνειδητή επιλογή του Μαξίμου να βγάλει μπροστά τους… λαγούς του ΛΑΟΣ ώστε η Νέα Δημοκρατία να έρθει ξανά κοντά με το δεξιό ακροατήριο που τόσο απογοήτευσε, πλήγωσε και λοιδόρησε.
Οι δύο υπουργοί του Μητσοτάκη, που ανδρώθηκαν πολιτικά στην αγκαλιά του Γιώργου Καρατζαφέρη και μεσουράνησαν κάνοντας πολιτικές κυβιστήσεις στα χρόνια των Μνημονίων, βγήκαν μπροστά ως θεματοφύλακες της δεξιάς φωνής της Νέας Δημοκρατίας. Είναι οι ίδιοι δύο πολιτικοί που στην αρχή είχαν αποκηρύξει τη woke ατζέντα, στη συνέχεια έγιναν οι καλύτεροι υπερασπιστές της και πλέον, μετά την επικράτηση Τραμπ, ξαναγύρισαν στις αρχικές τους… ιδέες.
Μόνο που και οι δύο δεν πείθουν, όπως δεν πείθει και το Μαξίμου, καθώς έχει γίνει πια σαφές πως προστρέχει στη Δεξιά όταν τα βρίσκει σκούρα στο Κέντρο. Μέσα σε διάστημα λίγων ωρών ο μεν Θάνος Πλεύρης αποφάσισε να σηκώσει κόντρα για τα γεγονότα της Φλώρινας βάζοντας στο στόχαστρο τον Χρήστο Ράμμο, ενώ ο Αδωνις Γεωργιάδης να χαρακτηρίσει αριστερούληδες το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.
Το αίμα που έχυσαν οι πατριώτες για να απελευθερωθούμε από την Τουρκία, τους Σλάβους και τους Βούλγαρους είναι πιο σημαντικό από το μελάνι που χύθηκε για το Διεθνές Δίκαιο, είπε ο υπουργός Μετανάστευσης. Και πράγματι μπορεί να ήταν πιστευτός, αν δεν βρισκόταν στα ίδια έδρανα με τον υπουργό της… υποταγής στην Τουρκία Γιώργο Γεραπετρίτη και φυσικά όλους εκείνους που στο όνομα του κατευνασμού καταπίνουν αμάσητες τις προκλήσεις των Τούρκων και των Σκοπιανών.
Με διαφορά λίγων ωρών χτύπησε και ο έτερος… πατριώτης Αδωνις Γεωργιάδης. Ο υπουργός Υγείας και αντιπρόεδρος της Ν.Δ., σε μια μάλλον παραληρηματική τοποθέτηση, κατηγόρησε ως «αντιδυτικά και αριστεροκρατούμενα σχήματα» το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης και τη Διεθνή Αμνηστία. Και η τοποθέτησή του αυτή πράγματι μπορεί να είχε νόημα αν ο ίδιος δεν καθόταν στα έδρανα με τους υπερασπιστές της προσφυγής στη Χάγη αλλά και τους υποστηρικτές του ΕΛΙΑΜΕΠ.
Το δυστύχημα για την κυβέρνηση δεν είναι πως ακόμα μία φορά προστρέχει στον πατριωτικό κόσμο για να διασωθεί. Αλλωστε το ίδιο έκανε κατά της επαίσχυντης Συμφωνίας των Πρεσπών, προτού την αποδεχθεί λέξη προς λέξη. Το δυστύχημα είναι πως έχει ξεμείνει από αυθεντικές δεξιές φωνές και για άλλη μία φορά αναζητεί βοήθεια και υποστήριξη από καμένα χαρτιά και υποστηρικτές του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών για να πουλήσει… πατριωτισμό και αξίες. Γι’ αυτό δεν τους πιστεύει πια και κανείς.