Η ιστορία του ΟΤΕ, από τη Μεταπολίτευση και μετά, είναι γεμάτη από σκάνδαλα, διαπλοκές, σ’ έναν διαχρονικό χορό, όπου αγκαλιασμένη η ελληνική «λαμογιά» με τον κολοσσιαίο τηλεπικοινωνιακό οργανισμό της χώρας έδωσαν ρεσιτάλ διασπάθισης δημόσιου χρήματος, εκμετάλλευσης του πλούτου του Ελληνα πολίτη, δημιουργώντας περιουσίες στην πλάτη του. Το τελευταίο κεφάλαιο της ιστορίας γράφεται αυτές τις ημέρες, με την πραγματική «κλοπή» από τους Γερμανούς ενός ακόμη ποσοστού που οδηγεί μαθηματικά στον πλήρη αφελληνισμό της εταιρίας ως το τέλος του έτους.
Mε εξαίρεση αυτήν τη σκανδαλώδη απόφαση της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ να δώσει στους Γερμανούς έναντι 400.000.000 ευρώ το 10% του ΟΤΕ -που, σημειωτέον, περιλαμβάνει και την Cosmote και την αλυσίδα καταστημάτων Γερμανός και την ΟΤΕΝΕΤ και τα ΟΤΕShop και τις συμμετοχές του ΟΤΕ σε άλλες βαλκανικές χώρες, αλλά και εκατοντάδες ακίνητα-, το Δημόσιο έχει εισπράξει την τελευταία 15ετία 6,5 δισ. ευρώ, θυσιάζοντας όμως και μερίσματα από απολεσθέντα κέρδη ύψους 2 δισ. ευρώ.
Ως το 2007 και μετά την εισαγωγή στο Χρηματιστήριο είχαν γίνει πέντε μετοχοποιήσεις του ΟΤΕ, σε τιμές που κυμαίνονταν από τα 18 έως τα 22 ευρώ. Το 2007 η μετοχή άρχισε να πραγματοποιεί ράλι, μια και η MIG αγόραζε μέσω του Χρηματιστηρίου πακέτα, τα οποία ακολούθως πούλησε στην Deutsche Telekom, διευκολύνοντας ουσιαστικά το Δημόσιο να αρχίσει την ουσιαστική αλλαγή ιδιοκτησίας και το πέρασμα της δεύτερης μεγαλύτερης δημόσιας εταιρίας στους Γερμανούς. Ετσι, το 2008, επί υπουργίας Αλογοσκούφη, μεταβιβάστηκε άλλο ένα 3% από το κρατικό ποσοστό έναντι 408.000.000 ευρώ. Εδώ και με αυτό μπορείτε να καταλάβετε τη διαφορά στους αριθμούς! Το ΠΑΣΟΚ μόλις χάρισε μεγαλύτερο από το τριπλάσιο ποσοστό (10%) με τα ίδια χρήματα και με λιγότερο από το ένα τρίτο της τιμής της μετοχής (8 ευρώ σήμερα, 27 το 2008). Στο τέλος του 2011, με βάση τη συμφωνία Αλογοσκούφη, έληγε η υποχρέωση της Deutsche Telekom να αγοράσει άλλο ένα 10% με υπερτίμημα premium 15% επί της τρέχουσας τιμής; Ποιος ήταν ο λόγος που οδήγησε την κυβέρνηση να πουλήσει εν μέσω πιθανής χρεοκοπίας τώρα το ποσοστό, με το Χρηματιστήριο να βρίσκεται στο ναδίρ; Μάλιστα πριν από έναν μήνα, όταν άρχισε να συζητιέται πάλι το θέμα, η Deutsche Telekom ανεπίσημα διοχέτευε στα media ότι δεν ενδιαφέρεται σ’ αυτήν τη φάση να αγοράσει επιπλέον ποσοστό. Γιατί δεν περίμενε η κυβέρνηση ως τον Δεκέμβριο; Ή -ακόμα καλύτερα- γιατί δεν κάλυπτε από αλλού αυτά τα χρήματα, που είναι σταγόνα στον ωκεανό του χρέους;
Το Ελληνικό Δημόσιο δεν ήταν υποχρεωμένο να πουλήσει… Οι Γερμανοί έπρεπε να ασκήσουν το δικαίωμά τους και να ζητήσουν να αγοράσουν. Μήπως κάποιος τους προέτρεψε να το κάνουν τώρα, γιατί αύριο μπορεί να πλήρωναν περισσότερα; Και πώς λέγεται αυτός σε απλά ελληνικά και πότε θα τον κρίνει η ελληνική ιστορία;
Τίτλοι τέλους 62 χρόνια μετά την ίδρυσή του
Οι τίτλοι τέλους γράφονται 62 χρόνια μετά την ίδρυση του ΟΤΕ, που έγινε με το νομοθετικό διάταγμα 1049, το οποίο εκδόθηκε την 1η Σεπτεμβρίου του 1949. Τότε λειτούργησε αρχικά ως ανώνυμη εταιρία, με μοναδικό μέτοχο το ελληνικό κράτος, και η επίσημη εγκαινίαση των εργασιών του νεοσύστατου οργανισμού, ο οποίος διαδέχτηκε την Ανώνυμη Ιδιωτική Ελληνική Τηλεφωνική Εταιρία που είχε ιδρυθεί το 1928, έγινε τον Νοέμβριο του 1949.
Η αξία των εγκαταστάσεων του ΟΤΕ ήταν 23.000.000 δολάρια. Οι ιδιώτες αποζημιώθηκαν από το κράτος, ενώ ο οργανισμός πήρε και 9.000.000 δραχμές βοήθεια, που προήλθαν από την κατανομή του σχεδίου Μάρσαλ.
Εκείνη την εποχή 60.000 Ελληνες έχουν τηλέφωνο, δηλαδή ένας στους εκατό, αλλά μέσα σε δέκα χρόνια, σκάβοντας και περνώντας καλώδια σχεδόν σ’ όλη την Ελλάδα, ο ΟΤΕ θα δεκαπλασιάσει τους συνδρομητές, για να φτάσουν το 1.000.000 το 1971.
Τα χρόνια περνούν, ο ΟΤΕ αρχίζει να προσφέρει υπηρεσίες όπως το Telex και το FAX και να αυτοματοποιεί το υπεραστικό δίκτυο της χώρας, ενώ γίνεται και μέλος της Παγκόσμιας Οργάνωσης Δορυφορικών Επικοινωνιών (1972).
Το 1989 εισάγει την τηλεειδοποίηση, ενώ έναν χρόνο πριν εγκαινιάζει το διοικητικό μέγαρο στο Μαρούσι. Ενα μικρό μέρος μόνο της «μυθικής» ακίνητης περιουσίας την οποία η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας ήθελε να εισάγει προς εκμετάλλευση στο Ελληνικό Χρηματιστήριο, αλλά δεν πρόλαβε… Το 1998 και με πέντε χρόνια καθυστέρηση σε σχέση με τις άλλες εταιρίες κινητής τηλεφωνίας ιδρύεται η Cosmote, για να γίνει μέσα σε τρεισήμισι χρόνια η κορυφαία εταιρία σε αριθμό συνδρομητών (4.000.000), με σημαντική παρουσία στη Ρουμανία, στη Βουλγαρία, στην Αλβανία και στα Σκόπια. Λίγο αργότερα θα εισαχθεί και αυτή στο Χρηματιστήριο.
Ολα αυτά τα χρόνια είναι δεκάδες τα σκάνδαλα που ανιχνεύτηκαν, συζητήθηκαν, αλλά για τα οποία ποτέ δεν τιμωρήθηκαν οι υπεύθυνοι και δημιουργοί τους. Siemens και Ιντρακόμ κατέχουν περίοπτη θέση σε μια πορεία από το 1977 ως τις μέρες μας, μια και ήταν οι βασικοί προμηθευτές όλου του τηλεπικοινωνιακού και υποστηρικτικού υλικού. Ισως όμως το μεγαλύτερο σκάνδαλο της μέχρι τώρα ιστορίας του οργανισμού είναι η απόφαση του 1996 να εισαχθεί στο Χρηματιστήριο. Οχι γιατί δεν έπρεπε να μπει στο Χρηματιστήριο, αλλά για τους λόγους που μπήκε, που δεν ήταν άλλοι από την κάλυψη των δημοσιονομικών ελλειμμάτων και την εκμετάλλευση μέσω των μετοχών μιας πελατειακής παρέας αποτελούμενης απ’ όλους αυτούς που κατά καιρούς εκμεταλλεύτηκαν το κρατικό χρήμα, δηλαδή συνδικαλιστές, κομματικούς παράγοντες, προμηθευτές, μιζαδόρους και πάει λέγοντας!
Βασίλης Κωνσταντουλάκης
