Η συγκλονιστική εξομολόγηση τού δημοσιογράφου Αλέξανδρου Βέλιου για τη σκληρή προσωπική μάχη του
Μια απόφαση που γεννά συγκίνηση αλλά και προβληματισμό πήρε ο Αλέξανδρος Βέλιος, αμέσως αφότου έμαθε πως πάσχει από καρκίνο και του απομένουν, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των γιατρών, μόνο τρεις με έξι μήνες ζωής.
Ο γνωστός δημοσιογράφος, σε μια καθηλωτική συνέντευξη που παραχώρησε, αποκάλυψε με απόλυτη ψυχραιμία πως έχει υποβάλει όλα τα απαραίτητα έγγραφα σε κλινική της Ζυρίχης, ώστε να υποβληθεί σε ευθανασία. Και είναι σε αυτή τη δραματική στιγμή της ζωής του που έγραψε ένα βιβλίο με τον τίτλο «Εγώ κι ο θάνατος – Το δικαίωμά μου στην ευθανασία», στο οποίο υπερασπίζεται το δικαίωμα στον θάνατο, ζητώντας τη λύτρωση πέρα από τα φυσικά αίτια.
Στη Ζυρίχη
«Εχω κάνει τα χαρτιά μου ήδη για ένα ίδρυμα στη Ζυρίχη, το μόνο που δέχεται ξένους και αποκαλείται “Αυτοβοηθούμενη αυτοκτονία”. Πηγαίνεις με τον δικό σου ή τους δικούς σου ανθρώπους και σου δίνουν ένα ποτήρι, δηλώνεις ακόμα μία, τελευταία φορά πως το κάνεις με τη θέλησή σου, πίνεις και μέσα σε ελάχιστα λεπτά “φεύγεις”. Ισως είναι και λίγο ανατριχιαστικό, διότι πρώτη φορά παγκοσμίως ένας άνθρωπος μιλάει για το θέμα του θανάτου και της ευθανασίας όσο είναι ακόμα ζωντανός. Αλλά αυτός ήταν κι ένας τρόπος να αναδείξω καλύτερα την υπόθεσή μου και ειδικά το θέμα που πάντα με έκαιγε, του δικαιώματος στον θάνατο» είπε στη συγκλονιστική εξομολόγησή του ο Αλέξανδρος Βέλιος, φιλοξενούμενος στην εκπομπή του Star «Αλήθειες με τη Ζήνα».
Ετσι άρχισε να ξετυλίγει το κουβάρι της περιπέτειας με την υγεία του. «Το έμαθα τον περασμένο Σεπτέμβριο. Είχα κάποια συμπτώματα οργανικά, έκανα εξετάσεις και μου είπαν πως έχω έναν όγκο ήδη πολύ προχωρημένο. Τότε ξεκίνησα μια σειρά από χημειοθεραπείες. Αναζητήσαμε ένα “παράθυρο” ευκαιρίας για χειρουργείο, αλλά δεν υπήρχε και ο δεύτερος κύκλος χημειοθεραπείας που ακολούθησε έδειξε πως ο όγκος ήταν πιο ισχυρός από τα φάρμακα. Η παθολόγος μού είχε πει για δυο τρεις μήνες ζωής. Περιμένω λοιπόν να τελειώσω ειρηνικά σε δύο, τρεις ή πέντε μήνες, αφημένος στην ενέργεια και στις αντοχές του οργανισμού μου» υποστήριξε ο παρουσιαστής.
Σοβαρός, χωρίς ίχνος συγκίνησης ή αμφιβολίας και με ολύμπια ψυχραιμία, ο Αλέξανδρος Βέλιος παραδέχτηκε πως σε καμία περίπτωση δεν θα έκανε θέμα την αρρώστια του, όμως είχε να διαχειριστεί, όπως κάθε άνθρωπος, το μεγάλο πρόβλημα της ζωής, που δεν είναι άλλο από τον θάνατο. «Τώρα ο θάνατος δεν με φοβίζει καθόλου. Θέλω να είμαι όρθιος έως το τέλος, με σώας τα φρένας και με χαμόγελο. Θα με τρόμαζε και θα λύγιζα, αν είχα μπροστά μου μια προοπτική λιωσίματος σε ένα κρεβάτι ή κατάπτωσης και πόνων. Γι’ αυτό είμαι υπέρ της ευθανασίας, που είναι όχι μόνο το δικαίωμα στον θάνατο, στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια μέχρι τέλους».
Το βιβλίο που έγραψε βιαστικά και η αφιέρωση
«Στη Νάντια που το δικαιούται, στην Αιμιλία που λίγο με γνώρισε, στον Νικόλα που δεν με χρειάζεται πια» γράφει στην αφιέρωση που κοσμεί τις πρώτες σελίδες του βιβλίου του. «Η Νάντια είναι η γυναίκα μου, που με στήριξε και με στηρίζει, η Αιμιλία είναι η 6χρονη κόρη μου, η οποία θα με γνωρίσει μέσα από τα βιβλία μου και ο Νικόλας είναι ο 20χρονος γιος μου, που ευτυχώς έχει ανοίξει τα δικά του φτερά» εξήγησε ο Αλέξανδρος Βέλιος, ο οποίος εξομολογήθηκε πως αφήνει τα πνευματικά δικαιώματα της έκδοσης στη σύζυγό του.
«Δεν μου ανήκει πια αυτό το βιβλίο. Είναι μικρή η προίκα σε σχέση με την απώλεια. Θα ήθελα όμως όλοι να με θυμούνται με αυτές τις τελευταίες εικόνες, αυτού του καιρού, με την έννοια ότι σηματοδοτούν μια πρόκληση στον θάνατο και μια δημιουργικότητα, η οποία θα επιμείνει μέχρι το τελευταίο λεπτό της ύπαρξής μου, αν τα καταφέρω» υποστήριξε.
Μ.Η.Τ. 232120