
Να μην τους επιτρέψουμε να διαπράξουν αυτό το εθνικό έγκλημα.Να είμαστε όλοι εκεί, στον Λευκό Πύργο
Από τον
Σάββα Καλεντερίδη
Το «έργο» το έχουμε ξαναδεί στην περίπτωση του Σχεδίου Ανάν, όταν η συντριπτική πλειονότητα των ΜΜΕ σε Κύπρο και Ελλάδα είχε στήσει μια πολύ καλά οργανωμένη επιχείρηση εξαπάτησης και κατατρομοκράτησης της κοινής γνώμης, για να αναγκαστεί να αποδεχτεί εκείνο το κατάπτυστο σχέδιο, το οποίο δεν υλοποιήθηκε επειδή οι Ελληνες της Κύπρου είπαν το μεγάλο ΟΧΙ και έσωσαν το κράτος τους.
Αν είχε περάσει το Σχέδιο Ανάν, σήμερα δεν θα υπήρχε η Κυπριακή Δημοκρατία, η οποία, όσο και αν την εκδικήθηκαν με το Μνημόνιο και τη λεηλασία των τραπεζών της, υφίσταται και διαχειρίζεται τα μείζονα θέματά της με μεγάλη δυσκολία, αλλά πάντως τα διαχειρίζεται η ίδια και δεν λαμβάνουν αποφάσεις γι’ αυτά οι ξένοι δικαστές, που προέβλεπε το κατάπτυστο εκείνο σχέδιο. Τώρα, οι ίδιοι «αρχιτέκτονες» στην Οξφόρδη, που έκαναν τα σχέδια παραπλάνησης και εξαπάτησης των Ελλήνων της Κύπρου και της Ελλάδας για να βαφτίσουν το κρέας ψάρι, δηλαδή να παρουσίασουν το σχέδιο ως σανίδα σωτηρίας και μεγάλη ευκαιρία και την απόρριψή του ως τη μείζονα καταστροφή, έχουν πιάσει δουλειά στο θέμα του ονόματος της Μακεδονίας.
Σημειώνεται ότι ανάμεσα σε εκείνους που συμμετείχαν τότε σε εκείνες τις διεργασίες ήταν και ο σημερινός υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας, συνεργάτης του αλήστου μνήμης ΓΑΠ και του αξιότιμου κυρίου Ρόντου. Τι μας λένε, λοιπόν, τα φερέφωνα αυτών των κέντρων, που θέλουν να νομιμοποιήσει η Ελλάδα με την υπογραφή της το τεχνητό και ψεύτικο «μακεδονικό έθνος και γλώσσα»; Περίπου τα ίδια, γιατί όταν εργάζεσαι να μετατρέψεις το ψέμα σε αλήθεια στεγνώνει η ψυχή σου και χάνεις το χάρισμα της φαντασίας και της δημιουργικότητας.
Μας λένε ότι «είναι μεγάλη ευκαιρία να λυθεί τώρα το ζήτημα», «ότι πρέπει να βοηθηθεί αυτή η κυβέρνηση να λύσει το πρόβλημα που της φόρτωσαν οι προηγούμενοι», «ότι ο αγώνας είναι μάταιος και πρέπει να συμβιβαστούμε», και άλλα τοιαύτα. Επίσης, προσπαθούν να σερβίρουν αυτό το erga omnes στους απελπισμένους Ελληνες, λες και δεν αντιλαμβάνεται ακόμα και ο πιο ευκολόπιστος ότι αυτό αποτελεί το περιτύλιγμα, για να χρυσωθεί το χάπι και να καταπιούμε το δηλητήριο. Ομως αυτά είναι μόνο το προδόρπιο, για να ανοίξει η όρεξη. Γιατί μετά ακολουθεί το… κυρίως πιάτο, που είναι η κύρια επιχείρηση, δηλαδή η κατασυκοφάντηση και η λοιδωρία εκείνων που εκφράζουν δημοκρατικά την άλλη άποψη, που λέει ότι η Ιστορία είναι ανεξαργύρωτη εθνική περιουσία και δεν νομιμοποιείται κανείς πολιτικός απατεώνας να τη διαπραγματευτεί και να την πουλήσει ή, μάλλον, να τη χαρίσει στους πλαστογράφους και στους μεγάλους πάτρονες αμφοτέρων.
Μάλιστα, για να αποτρέψουν τον απλό κόσμο, τους πολίτες, να συμμετέχουν στο συλλαλητήριο, που αποτελεί κραυγή αγωνίας αλλά και καταγγελία των πολιτών, ότι δεν εμπιστεύονται και δεν επιτρέπουν τους διαπιστωμένα πολιτικούς απατεώνες να ξεπουλήσουν το όνομα της Μακεδονίας, υπουργοί, βουλευτές, ευρωβουλευτές, δημοσιογράφοι-παπαγαλάκια και διάφοροι ακαδημαϊκοί και δημοσιολογούντες χαρακτηρίζουν με προσβλητικά επίθετα τους υποστηρικτές του συλλαλλητηρίου, για να το απαξιώσουν. Ολοι εκείνοι που έκαναν καριέρα με τα συλλαλητήρια και τη καταστροφή – λεηλασία της Αθήνας κατηγορούν τους πολίτες ως «μακεδονομάχους», εθνικιστές, περιθωριακούς και άλλα κοσμητικά επίθετα, απλά επειδή τολμούν να συγκεντρωθούν για να εκφράσουν αυτό που δεν τους δίνει τη δυνατότητα το ολιγαρχικό και αντιδημοκρατικό πολιτικό σύστημα να κάνουν, να πουν την άποψή τους για ένα μείζον θέμα, που αφορά τον κάθε Ελληνα. To κωμικοτραγικό της υπόθεσης είναι ότι τα κυβερνητικά φαιρέφωνα των κέντρων που θέλουν εδώ και τώρα να τους παραδώσουν οι εδώ υποτακτικοί τους τη σφραγίδα της Μακεδονίας κατηγορούν με τα χειρότερα λόγια όλους όσοι αντιστέκονται, τη στιγμή που ο κυβερνητικός τους εταίρος είναι ένας από εκείνους που αρνείται την παράδοση του ονόματος, ασχέτως των λόγων για τους οποίους το κάνει.
Τόση ανηθικότητα και υποκρισία! Μάλιστα, κορυφαίοι αξιωματούχοι της Πολιτείας και της κυβέρνησης αναθεματίζουν το δημοψήφισμα* για το θέμα όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στα Σκόπια. Ετσι τους είπαν να κάνουν εκείνοι που την πάτησαν με το Σχέδιο Ανάν. Οχι δημοψήφισμα, για να μην τρέχουμε όπως στην Κύπρο. Ξεπουλήστε εδώ και τώρα το όνομα. Ομως το νόμισμα έχει δύο όψεις όπως και το μαχαίρι, όταν είναι δίκοπο. Και στην προκειμένη περίπτωση αυτή η πρωτοφανής υπόθεση κλοπής της ψυχής ενός έθνους έχει δύο όψεις και μπορεί να μετατραπεί σε δίκοπο μαχαίρι. Και αυτό είναι στο χέρι των Ελλήνων πολιτών, μόνο αυτοί μπορούν να μετατρέψουν αυτήν την ιλαροτραγωδία σε δίκοπο μαχαίρι. Ξέρω ότι πολλοί διστάζουν να συμμετέχουν στο συλλαλητήριο, γιατί είναι αντίθετοι η κυβέρνηση, τα κόμματα, η ηγεσία της Εκκλησίας, πολλοί δήμαρχοι, με πρώτο και… καλύτερο τον δήμαρχο Θεσσαλονίκης.
Ομως αυτούς τους δισταγμούς πρέπει να τους ξεπεράσουμε. Το 1992 οι πολίτες συγκεντρώθηκαν στο συλλαλητήριο για τη Μακεδονία, για να δώσουν το μήνυμα στη διεθνή κοινότητα. Τώρα, το 2018, το συλλαλητήριο γίνεται για να δώσουμε το μήνυμα στα κόμματα και στους πολιτικούς απατεώνες που μας εξαπάτησαν αλεπάλληλες φορές και τώρα είναι έτοιμοι να ξεπουλήσουν το όνομα της Μακεδονίας, που θα είναι αστείρευτη πηγή κακών για την πατρίδα μας ολόκληρο τον 21ο αιώνα και όχι μόνο. Για λάθος υπογραφές ο Ελληνισμός έχει πληρώσει και συνεχίζει να πληρώνει. Αν, λοιπόν, κάτω από τέτοιες συνθήκες κατασυκοφάντησης και λοιδορίας, συγκεντρωθούμε 300.000 Ελληνες στο συλλαλητήριο την Κυριακή στη Θεσσαλονίκη, τότε θα δείξουμε ότι τη σφραγίδα της Μακεδονίας την έχουμε εμείς οι πολίτες και όχι οι πολιτικοί που έχουν κάνει τέχνη την εξαπάτηση των πολιτών.
Να μην τους επιτρέψουμε να διαπράξουν αυτό το εθνικό έγκλημα. Αν το καταφέρουμε αυτό, τότε θα έχουμε κάνει μια μικρή δημοκρατική επανάσταση και θα αποδείξουμε ότι ο πολίτης είναι το μεγαλύτερο αξίωμα σε μια πραγματικά δημοκρατική χώρα. Να είμαστε όλοι εκεί, στον Λευκό Πύργο.
*Ο γράφων είναι αντίθετος με τη διεξαγωγή δημοψηφισμάτων που γίνονται με την πρωτοβουλία και υπό τον έλεγχο των πολιτικών, γιατί τότε γίνονται άλλο ένα εργαλείο εξαπάτησης. Τα δημοψηφίσματα πρέπει να τα αποφασίζουν μόνο οι πολίτες, και αυτό θα γίνει όταν αποκτήσουμε πραγματική δημοκρατία.


