Στη -σχεδόν- ενενηντάχρονη και πλουσιότατη ιστορία του συλλόγου η λέξη «υποβιβασμός» δεν αναφερόταν ούτε καν για αστείο. Κι όμως. Η ΑΕΚ των τίτλων, των διακρίσεων, του πολυπληθούς κοινού, των μεγάλων άσων, των σπουδαίων προπονητών και των εμβληματικών προέδρων αναγκάστηκε να φτάσει στο σημείο μηδέν. Και φυσικά δεν αναφερόμαστε μόνο στο ποδόσφαιρο, το οποίο βιώνει τη σκληρή δοκιμασία της τρίτης τη τάξει κατηγορίας. Το ίδιο ακριβώς συνέβη πέρσι με την ομάδα μπάσκετ!
Εχοντας υποβιβαστεί το 2011 από την Α1 -και έπειτα από χαμένη δικαστική μάχη με τον Ηλυσιακό-, η ΑΕΚ παίζει (για πρώτη φορά) στην Α2. Κι ενώ δεν καταφέρνει την άμεση επιστροφή, το σωματείο κατηφορίζει οικειοθελώς μία κατηγορία πιο κάτω, για να καθαρίσει από τα χρέη. Κερδίζει την άνοδο στα μπαράζ και φέτος, έχοντας φτιάξει ομάδα πρωταθλητισμού (για τα δεδομένα της Α2), επιχειρεί την ολική επαναφορά, εκεί όπου δικαιωματικά ανήκει. Στα παρκέ της Α1, στα σαλόνια, στην ελίτ της Ελλάδας και της Ευρώπης.
-ΝΕΑ ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑ: Την τελευταία διετία, λοιπόν, το δίδυμο Κωνσταντίνου Κοτσάτου και Αλέξη Αλεξίου έχει αναλάβει τις τύχες της «βασίλισσας». Προηγήθηκε η προσπάθεια του Νίκου Γεωργαντζόγλου και του Μπάμπη Καραμανλή στην εξαιρετικά δύσκολη μετά Φιλίππου εποχή. Δύσκολη διότι, ως και τα μέσα περίπου της περασμένης δεκαετίας, η ΑΕΚ είχε συνηθίσει στις επιτυχίες, αγωνιζόμενη είτε στο ΟΑΚΑ είτε στο Γαλάτσι. Στη συνέχεια, όμως, τα προβλήματα αυξήθηκαν. Από το Σπόρτιγκ, στο Ελληνικό, στα Λιόσια και στην Καισαριανή. Η ΑΕΚ, που κάποτε είχε κάστρο της το οχυρό το «Γεώργιος Μόσχος» στη Νέα Φιλαδέλφεια, βρέθηκε άστεγη! Ακέφαλη και εξόριστη. Οπως και το ποδοσφαιρικό τμήμα. Με έδρες φέτος τα Ανω Λιόσια και την Καισαριανή.
Ο «Δικέφαλος» σταδιακά ανοίγει πλέον ξανά τα φτερά του προς τη μεγάλη άνοδο.
Ο οραματιστής
Ο Κωνσταντίνος Κοτσάτος, ο 45ος πλέον πρόεδρος της Ερασιτεχνικής, έχει οραματιστεί, μαζί με τον Δημήτρη Μελισσανίδη, μία ενιαία ΑΕΚ, που θα στεγάζει όλα τα τμήματά της στο φυσικό της σπίτι, τη Νέα Φιλαδέλφεια. Η μπασκετική ΑΕΚ επί του παρόντος έχει μία όχι και τόσο εύκολη αποστολή. Να ξεμπλέξει μια και καλή οριστικά φέτος με την περιπέτεια των εθνικών πρωταθλημάτων.
Για την ΑΕΚ του Αμερικάνου, του Τρόντζου, του Ζούπα, του Γιαννουζάκου, του Μουρούζη, του Γκούμα, του Γκέκου, του Ραμπίδη, του Κόντου, του Τσόσιτς, του Βρέινς, ακόμη και των Ιβκοβιτς και Ιωαννίδη, δεν αξίξει η κατρακύλα. Η ΑΕΚ του Γουάιτ, του Αντερσον, του Εντουαρντς, του Αλεξάντερ, του Μπλάκμαν, του Γαλακτερού, του Τσακαλίδη, του Κακιούζη, του Χατζή, του Ντικούδη μπορεί να ονειρεύεται με βάση το παρελθόν και με οδηγό το μέλλον. Αξίζει βέβαια να πούμε ότι ένα από τα πρόσωπα που συνδέουν το τότε με το τώρα είναι ο Δήμος Ντικούδης. Παίκτης παλιότερα στις μεγάλες μέρες, σε ρόλο αθλητικού διευθυντή πια κοντά στους «κιτρινόμαυρους». Εμπνέει με την αξία, την εμπειρία, τις γνώσεις του τόσο τον κόουτς Βαγγέλη Ζιάγκο όσο και τους παίκτες, που δεν είναι άγνωστοι στις εθνικές κατηγορίες, καθώς είναι αποδεδειγμένα νικητές.
Οι περισσότεροι εξ αυτών γνωρίζουν άπταιστα, απέξω κι ανακατωτά, την κατηγορία και τα μυστικά της. Εχουν κερδίσει ανόδους κατά το παρελθόν με άλλες ομάδες, όπως οι (άνω των 30 όλοι τους) Πολυτάρχου, Φαλέκας, Δέσπος, Καράμπουλας. Ο Τσιάκος έχει αγωνιστεί στη μισή Ελλάδα και Ευρώπη, ο Γκιζόγιαννης ένιωσε χρέος του να βοηθήσει, έχοντας υπάρξει μέλος της καταραμένης σεζόν του υποβιβασμού. Κοντά τους φυσικά και νέα ταλέντα. Τον Παπαδιονυσίου, τον Παναγιωταρά, τον Δρόσο – καμία σχέση με τον Δρόσο που κάποτε πέρασε (και εκείνος) από τα διοικητικά της ΑΕΚ και άφησε πίσω του συντρίμμια.
Οι τέσσερις ανταγωνιστές
Από τα συντρίμμια, από τις στάχτες, από το μηδέν, από το τέλμα, κάτι νέο, καινούργιο, γεμάτο ελπίδα δημιουργείται. Η ΑΕΚ πάντως δεν παλεύει μόνη στην κατηγορία και δεν παίζει χωρίς αντίπαλο. Στην Α2 των 14 ομάδων ασφαλώς και ξεχωρίζει, έχει όμως να ανταγωνιστεί το καλά δομημένο Ψυχικό, ακόμη και τις ισχυρές επαρχιακές δυνάμεις, την Καβάλα, τον Κόροιβο Αμαλιάδας ή τον Φίλιππο Βέροιας.
Ο ΟΦΗ είναι λίγο πιο πίσω στη διπλή κούρσα ανόδου. Για την ΑΕΚ των οκτώ πρωταθλημάτων, των τριών Κυπέλλων και των δύο ευρωπαϊκών τίτλων τίποτα λιγότερο από τη λέξη «κορυφή» δεν υπάρχει.
«Ο δικέφαλος αετός» είναι καταδικασμένος να πρωταγωνιστεί πάντα
Μέσα, βέβαια, και από τις δηλώσεις τους οι ίδιοι οι άνθρωποι που έχουν θέσει σε εφαρμογή το σχέδιο αναγέννησης της ΑΕΚ φανέρωσαν τις σκέψεις τους. Ο κόουτς Βαγγέλης Ζιάγκος επαναλαμβάνει: «Η ΑΕΚ είναι καταδικασμένη να πρωταγωνιστεί σε όλα της τα τμήματα, πόσο μάλλον στο μπάσκετ, όπου μετά τον οικειοθελή υποβιβασμό στη Β’ Εθνική οι προσδοκίες και οι απαιτήσεις είναι πολύ υψηλές και η πορεία της ομάδας προδιαγεγραμμένη. Ο δρόμος είναι δύσβατος, μακρύς. Ποτέ δεν ψάχνω για δικαιολογίες, όλοι ξέρουμε τον στόχο μας». Και ο Δήμος Ντικούδης εξηγεί: «Εχουν μπει γερές και υγιείς βάσεις, σωστά θεμέλια στην ομάδα και από μεριάς μου θα κάνω ό,τι μπορώ για το καλύτερο δυνατό. Οι στόχοι μεγαλώνουν. Θέλουμε σταδιακά να γιγαντώσουμε την ΑΕΚ και θα δώσω τον καλύτερό μου εαυτό για να τα καταφέρουμε. Η ΑΕΚ είναι μια ομάδα που έχει μεγάλες βλέψεις. Δεν ήρθα εδώ για να πουλήσω οπαδιλίκι σε κανέναν. Η ΑΕΚ είναι μια ομάδα που με πήρε από την Ολύμπια Λάρισας και με έκανε γνωστό, ενώ μέσω της ΑΕΚ βρέθηκα στην Εθνική ομάδα. Διεκδικήσαμε τίτλους και σίγουρα χρωστάω στην ΑΕΚ, όπως και πολλά άλλα παιδιά. Εχω ήδη διαγράψει τη σεζόν που η ομάδα υποβιβάστηκε για πρώτη φορά».
Θοδωρής Λινάρδος
Μ.Η.Τ. 232120