Ονειρεύονται να κατακτήσουν τις μεγάλες σάλες του πλανήτη. Γιατί όχι και τη Σκάλα του Μιλάνου. Κάποιοι από αυτούς έχουν ήδη στο ενεργητικό τους μπόλικα ρεσιτάλ και παραστάσεις, ενώ κάποιοι άλλοι, γεμάτοι με τις ίδιες φιλοδοξίες, κάνουν τώρα τα πρώτα επαγγελματικά βήματά τους στο λυρικό τραγούδι. Και στις δύο περιπτώσεις, πάντως, οι σπουδαστές του Opera Studio, που εδώ και χρόνια λειτουργεί από την Εθνική Λυρική Σκηνή εκπαιδεύοντας μια νέα γενιά ερμηνευτών, είναι καλλιτέχνες που γνωρίζουν καλά πώς να βγάζουν άριες αλλά και να διαχειρίζονται το βιμπράτο της φωνής τους.
Με αφορμή την παράσταση που δίνουν σήμερα οι ταλαντούχοι μονωδοί του Opera Studio στο θέατρο Ολύμπια της ΕΛΣ, με τίτλο «Ενας άντρας για όλες» του Μπαλντασσάρε Γκαλούππι, τρυπώσαμε στις πρόβες τους και μιλήσαμε μαζί τους για την εμπειρία τους στο… φυτώριο της Λυρικής αλλά και για τους ρόλους που θα ήθελαν να ερμηνεύσουν. Τελικά όλες οι νέες λυρικές τραγουδίστριες θέλουν να μοιάσουν στη Μαρία Κάλλας;
Οπως μας εξηγούν ο υπεύθυνος Σπουδών του Opera Studio και ο αρχιμουσικός της παράστασης Νίκος Βασιλείου, η εν λόγω σχολή καλύπτει ένα μεγάλο κενό στη μαθητεία των παιδιών. «Από την ώρα δηλαδή που παίρνουν το δίπλωμά τους στη μουσική και το τραγούδι μέχρι και τη στιγμή που βγαίνουν στη σκηνή. Με την παρακολούθηση των μαθημάτων αυτών νιώθουν ολοκληρωμένοι καλλιτέχνες ψυχί τε και σώματι».
Το διετές πρόγραμμα λειτουργεί με την ανανεωμένη μορφή του τα τελευταία τρία χρόνια. Σε κάθε τμήμα του μάλιστα υπάρχουν 12 μαθητές, ενώ μετά την ολοκλήρωσή του οι σπουδαστές είτε φεύγουν στο εξωτερικό κυνηγώντας μια καριέρα στα μεγάλα θέατρα του πλανήτη είτε μένουν στην Ελλάδα, κάνοντας παραστάσεις για τη Λυρική. «Δεν λειτουργεί όπως τα υπόλοιπα ωδεία. Για αυτό και χαίρομαι ιδιαίτερα που συνυπάρχουν παιδιά, τα οποία έχουν ήδη μια πορεία στον χώρο με νεότερους σπουδαστές» εξηγεί ο κ. Βασιλείου. Μια εξ αυτών των βενιαμίν της σχολής είναι και η νεαρή σοπράνο Δήμητρα Κωτίδου, μόλις 22 Μαΐων.
Με πλούσια ξανθιά κόμη και χτένισμα αλά Νίτσα Μαρούδα, η Δήμητρα υποδύεται μια τσαχπίνα κορασίδα στην παράσταση που σκηνοθετεί η Αγγέλα Σαρόγλου, μια ιταλική κωμωδία στην οποία η σκηνοθέτις αποφάσισε να προσθέσει στοιχεία ελληνικής κωμωδίας. Η 22χρονη φοιτά στον δεύτερο χρόνο του στούντιο όπερα της λυρικής, ένα πρόγραμμα που όπως τόνισε τη «βοήθησε να μάθει περισσότερα κυρίως για το πώς ακριβώς ανεβαίνει μια μεγάλη παραγωγή».
Η ίδια υπήρξε από μικρή μέλος της Παιδικής Χορωδίας της ΕΛΣ, επομένως ήταν σχεδόν αναπόφευκτο να μαγευτεί από την κλασική γοητεία που απλόχερα εκπέμπει ο κόσμος αυτός.
«Μέσω του Opera Studio εκπαιδευόμαστε, παίρνουμε ένα είδος εξειδίκευσης αλλά και γνωρίζουμε νέους συναδέλφους. Μαθαίνουμε πράγματα και αποκτούμε εμπειρίες που δεν μπορούμε να έχουμε όταν φοιτούμε σε ένα ωδείο» εξήγησε η νεαρή σοπράνο, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση και στο υψηλό επίπεδο των καθηγητών που εργάζονται σε αυτό. «Είναι αναγκαίο αυτό το προπαρασκευαστικό στάδιο. Μας προετοιμάζει για το τι μας περιμένει στο μέλλον. Τόσο σε ερμηνευτικό όσο και σε τεχνικό επίπεδο». Κατά τη Δήμητρα ο χώρος της όπερας είναι ιδιαίτερα απαιτητικός και θέλει πολλές θυσίες. «Αν δεν αφοσιωθείς σε αυτό που κάνεις, δεν θα μπορέσεις να προχωρήσεις. Αν και είχα περάσει στο Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πειραιά, τελικά τα εγκατέλειψα και αφιερώθηκα στο λυρικό τραγούδι».
Πώς όμως την αντιμετωπίζουν οι φίλοι της όταν τους… συστήνεται ως σοπράνο; «Εχουν όλοι ακόμη την εντύπωση ότι οι τραγουδίστριες της όπερας είναι ευτραφείς ντίβες, κάτι που φυσικά δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Στους φίλους μου αρέσει αυτό που κάνω. Βέβαια, είμαι δακτυλοδεικτούμενη. Με πειράζουν, ενώ δεν είναι και λίγες οι φορές που ζητούν, ενώ καθόμαστε για καφέ, να βγάλω μια άρια. Εχει πλάκα».
Εκτός όμως από τη Μαρία Κάλλας «που όλες οι σοπράνο θαυμάζουν», η ερμηνεύτρια δηλώνει λάτρης των ανδρικών φωνών. «Σίγουρα όλες στο μυαλό μας, όταν ξεκινάμε, έχουμε τη Μαρία Κάλλας».
Φοιτήτρια στο Τμήμα Μουσικολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών αλλά και σπουδάστρια του Εθνικού Ωδείου, η 24χρονη Χριστίνα Ασημακοπούλου δηλώνει ότι το στούντιο της Λυρικής τη βοηθά να μυηθεί στον μαγικό κόσμο της όπερας. «Είναι ο μοναδικός χώρος στην Ελλάδα όπου μπορείς να αποκτήσεις τέτοιες γνώσεις» υποστηρίζει, αποκαλύπτοντάς μας ότι έχει πάρει ήδη το βάπτισμα του πυρός στη σκηνή με έναν μικρό ρόλο στην «Τόσκα» στο Ηρώδειο, πριν από δύο χρόνια, αλλά και στον «Ιπτάμενο Ολλανδό» της περασμένης σεζόν. Οσο για το ποιος είναι ο αγαπημένος της ρόλος, η Χριστίνα λέει κατηγορηματικά εκείνος της Μιμής στην όπερα «Λα Μποέμ» του Πουτσίνι. Θα ήθελε να φύγει στο εξωτερικό κυνηγώντας μια μεγάλη καριέρα, ωστόσο την περίοδο αυτή προτιμά να βρίσκεται στην Ελλάδα. Στην παράσταση η 24χρονη σοπράνο ενσαρκώνει την υπηρέτρια.
Συμπρωταγωνιστής της -αλλά και συμφοιτητής στο Opera Studio- είναι ο τενόρος Νικόλαος Κατσιγιάννης, ο οποίος ενσαρκώνει τον ρόλο του παιχνιδιάρη υπηρέτη με το χαρακτηριστικό ύφος του Γιάννη Γκιωνάκη. Πτυχιούχος πιανίστας και διπλωματούχος στη μονωδία, ο 32χρονος λυρικός ερμηνευτής δηλώνει ότι ο ερχομός του στο ενδιαφέρον πρόγραμμα της Λυρικής -που σημειωτέον προσφέρεται δωρεάν- αποτελεί μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να συνδυάσει κανείς το θέατρο με τη μουσική. Στις προσδοκίες του, όπως λέει, να ενσωματωθεί στο δυναμικό της ΕΛΣ και να ερμηνεύσει μελλοντικά ρόλους- ορόσημα, όπως εκείνον του Αλμαβίβα στον «Κουρέα της Σεβίλλης».
«Δεν έχω όνειρο να γίνω μια νέα Μαρία Κάλλας»!
Στον δεύτερο χρόνο του Opera Studio η Ρωξάνη Παπαδημητρίου είναι αναμφίβολα από τους πλέον έμπειρους της παρέας. Εχοντας κάνει σπουδές στην ιστορική μουσικολογία και στο πιάνο, η σοπράνο που δίνει και ρεσιτάλ εκτός Λυρικής Σκηνής θεωρεί ότι η συμμετοχή της στο εν λόγω πρόγραμμα είναι μια δοκιμή. «Επειδή ήδη κάνω κάποια πράγματα και μόνη μου επαγγελματικά, η σχολή μού δίνει τη δυνατότητα να δοκιμάσω τις δυνάμεις μου στο θέατρο. Να δω αν μπορώ να τα καταφέρω. Αν οι υπεύθυνοι είναι ικανοποιημένοι από εμένα, να με αξιοποιήσουν στους κόλπους του πολιτιστικού οργανισμού». Μας λέει ακόμη ότι ενδιαφέρεται να περάσει και από οντισιόν στο εξωτερικό για να αναλάβει ρόλο στις μεγάλες παραγωγές που γίνονται εκεί. Είναι όμως και για εκείνη, όπως και για κάθε νεαρή σοπράνο, όνειρο ζωής να ακολουθήσει τα βήματα της Μαρίας Κάλλας; «Οχι. Θεωρώ ότι υπήρχαν και άλλες ερμηνεύτριες εξίσου καλές με την Ελληνίδα σοπράνο, όπως για παράδειγμα η Λέιλα Γκένσερ, η οποία ήταν μια εξαιρετική τραγουδίστρια με ευρύ ρεπερτόριο. Αν έχει κανείς πρότυπο την Κάλλας, το μοναδικό που καταφέρνει είναι να γίνει ένας καλός μιμητής. Αν εγώ προσπαθήσω με τη δική μου τη φωνή να γίνω η Κάλλας, ή θα καταστραφώ ή θα γίνω μια καλή ιμιτασιόν. Ο τραγουδιστής οφείλει να να ανακαλύψει τις δικές του δυνατότητες και να βασιστεί σε αυτές».
Οι επιρροές από τα (αξέχαστα) «Κίτρινα γάντια» στη σκηνοθεσία
Η παράσταση που σήμερα ανεβάζουν οι Μονωδοί του Opera Studio της ΕΛΣ συντροφιά με την ορχήστρα είναι μια κωμωδία χαρακτήρων στην οποία έπειτα από παρεξηγήσεις και χωρισμούς έρχεται -εν είδη εξιλέωσης- το πολυπόθητο χάπι εντ. Μάλιστα, επιπλέον ενδιαφέρον στην παράσταση προσδίδει το γεγονός ότι η Αγγέλα Σαρόγλου αποφάσισε να δώσει στο έργο στοιχεία ελληνικής κωμωδίας, χρίζοντας τους πρωταγωνιστές της ηθοποιούς του παλιού κινηματογράφου. Η Νίτσα Μαρούδα, ο Γιάννης Γκιωνάκης, η Λίλυ Παπαγιάννη και οι άλλοι αξέχαστοι πρωταγωνιστές «μπερδεύονται» με τους ήρωες του Μπαλντασσάρε σε μια όπερα που θυμίζει την ταινία «Τα κίτρινα γάντια». «Είμαι και εγώ η ίδια φαν του ελληνικού κινηματόγραφου» εξηγεί η κυρία Σαρόγλου. «Οταν λοιπόν αποφασίσαμε πως θέλουμε να ανεβάσουμε το συγκεκριμένο έργο, βλέποντας ότι είχε τον σφικτό πυρήνα μιας ελληνικής κωμωδίας καταλήξαμε να του δώσουμε αυτή τη μορφή».
Πώς είναι όμως να συνεργάζεται κανείς με νέα παιδιά, ανερχόμενα ταλέντα στον χώρο του λυρικού τραγουδιού; «Εχει σίγουρα τις ευκολίες του αλλά και τις προκλήσεις του» εξήγησε η κυρία Σαρόγλου, η οποία είναι και καθηγήτρια στην εν λόγω σχολή. «Και σε αυτήν την παραγωγή τούς έβαλα δύσκολα και τους έριξα στα βαθιά. Προσπάθησα με λίγα λόγια να τους μεταδώσω ότι η όπερα στη σημερινή εποχή δεν είναι απλά “κάθομαι και λέω τα λόγια μου”. Αλλά ότι έχει άμεση συνάρτηση και με το θέατρο. Οφείλουμε να εκπαιδεύσουμε τη νέα γενιά ερμηνευτών να αντεπεξέλθει στις δυσκολίες. Πρέπει να καταλάβουν ότι η όπερα έχει πάει πολύ μπροστά. Δεν αρκεί να είναι φιγουρίνια και να περιφέρονται, αλλά πρέπει να φροντίζουν την κίνηση, το σώμα, τη θεατρικότητά τους».
Info: Η παράσταση με τίτλο «Ενας άνδρας για όλες» παρουσιάζεται απόψε στο θέατρο Ολύμπια στις 20.00.
Γιώτα Βαζούρα
Φωτ.: Χρήστος Ζήνας
Μ.Η.Τ. 232120