Προλειαίνουν το έδαφος σε κυβέρνηση προθύμων και «σκληρές αποφάσεις» στα Ελληνοτουρκικά
Από τον Γιώργο Χατζηδημητρίου
Τις τελευταίες ημέρες κι ενώ η τουρκική απειλή έχει υπερβεί τα συνήθη όρια, εκδηλώνεται δημόσια ένα συντονισμένο επικοινωνιακό κρεσέντο από τους επιφανείς εκπροσώπους του «σημιτικού στρατοπέδου».
Πίσω από ρητορικά καπνογόνα και την προσεγμένη επιχειρηματολογία περί ανακήρυξης ΑΟΖ, διμερών συνομιλιών (!) ή προσφυγής στη Χάγη με την επίκληση πάντα του Διεθνούς Δικαίου, βεβαίως, αλλά και οικολογικών ευαισθησιών, υφέρπει η πρόταση για συνεκμετάλλευση των ενεργειακών κοιτασμάτων στο Αιγαίο. Οι εκπρόσωποι της σχολής του κατευνασμού, μάλιστα, δεν διστάζουν να καταφύγουν σε απειλητικές προειδοποιήσεις, λέγοντας ευθέως ότι, αν δεν αξιοποιηθεί η ευνοϊκή συγκυρία τώρα, τότε σε 10 χρόνια κανένας δεν θα ενδιαφέρεται για το θέμα. Η προοπτική αυτή, είναι αλήθεια, προϋποθέτει και μια κυβέρνηση συνεργασίας προθύμων και αυτός ακριβώς είναι ο δεύτερος βασικός πυλώνας του σεναρίου που θέτουν σε κυκλοφορία, υπογραμμίζοντας ότι εδώ που φτάσαμε απαιτούνται «σκληρές αποφάσεις και ευρεία πολιτική συναίνεση».
Την αρχή έκανε ο συνήθης προπέτης Ευάγγελος Βενιζέλος από την ΕΡΤ, το βράδυ της Τρίτης. Ακολούθησε χθες από την ΕΡΑ ο Τάσος Γιαννίτσης με την ίδια ακριβώς κινδυνολογία για «να μη χαθεί το λαβράκι» και τις παραινέσεις να υπομείνουμε αγόγγυστα σκληρές αποφάσεις.
Την προσπάθεια ενίσχυσε η Αννα Διαμαντοπούλου μιλώντας για την ανάγκη να τεθεί στο τραπέζι το ζήτημα των δικομματικών κυβερνήσεων, μια και οι τρικομματικές είναι δύσκολες στην Ελλάδα, όπως λέει. Ενδιαμέσως, για να συμπληρωθεί η εικόνα, καταγράφηκε και μια άκρως ενδιαφέρουσα και εκτενής αγιογραφία της Μαρίας Δαμανάκη (protothema.gr), όπου εκθείαζε τα πολιτικά και διαχειριστικά της προσόντα και την πλούσια διαδρομή της και σημείωνε με κάποια υποβόσκουσα πικρία ότι εδώ και μία δεκαετία αυτή η… εθνική εφεδρεία απουσιάζει αισθητά από τις εγχώριες πολιτικές εξελίξεις.
Χωρίς να μασάει τα λόγια του ο Β. Βενιζέλος δήλωσε: «Πιστεύω ότι πολύ καλά έκανε ο πρωθυπουργός και πήγε και συνάντησε τον κ. Ερντογάν. Πρέπει να συνεχίσουμε, χωρίς να επηρεαζόμαστε από συγκυριακά γεγονότα, στην κατεύθυνση και των μέτρων οικοδόμησης εμπιστοσύνης και των διερευνητικών επαφών, γιατί, αν τώρα δεν αξιοποιήσουμε τα υποθαλάσσια ορυκτά καύσιμα, σε λίγο θα γίνουν άχρηστα για λόγους οικονομικούς και ενεργειακούς».
Ο ίδιος πρόσθεσε ότι η Ελλάδα είναι αυτή που πρέπει να αναλάβει σχετική πρωτοβουλία ότι επισημαίνοντας «εάν τώρα δεν αξιοποιήσεις το momentum, μετά δεν θα υπάρχει λόγος να το κάνεις, διότι πια θα φύγει σταδιακά το φυσικό αέριο, διότι και αυτό είναι ένα μεταβατικό καύσιμο», ειδικά τώρα που, όπως είπε, η Δύση εγκαταλείπει τον στόχο της αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής και επιστρέφει στον άνθρακα. Κάλεσε δε τα κόμματα, μεταξύ άλλων, «να αντιληφθούν ότι η κατάσταση χρειάζεται μεγάλη συσπείρωση, διορατικότητα, αλήθεια, δυσκολίες, κόστος προκειμένου να την αντιμετωπίσουμε, να είμαστε ασφαλείς. Η ασφάλεια δεν είναι μόνο στρατιωτική, δεν είναι μόνο αστυνομική, οικονομική, συνταξιοδοτική ή υγειονομική».
Σε δραματικούς τόνους ο Τάσος Γιαννίτσης (πρόεδρος στον όμιλο Lamda σήμερα, όπου συναντάμε και τη Μαρία Δαμανάκη) σχολίασε: «Επιστρέφουμε στο κάρβουνο». Δεν έδειξε καθόλου να ανησυχεί για την ένταση της τουρκικής απειλής και υπογράμμισε ότι «αν περάσει μία δεκαετία με αυτόν τον τρόπο, το αν έχουμε κοιτάσματα και οι δύο για να εκμεταλλευτούμε στο Αιγαίο, θα είναι αδιάφορο γιατί δεν θα μπορούμε».
Ακολούθησε το «κερασάκι» της Αννας Διαμαντοπούλου, που συμπλήρωσε το καρέ λέγοντας: «Σήμερα υπάρχει μια πρόταση του κ. Ανδρουλάκη, υπήρχε μια πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ. Ας μην απορρίπτονται όλα. Ας τίθενται στο τραπέζι στη Βουλή ώστε στα πάρα πολύ μεγάλα ζητήματα να μπορεί να υπάρξει μια ελάχιστη συναίνεση που θα βοηθήσει είτε τη δικομματική κυβέρνηση είτε οποιαδήποτε είδους κυβέρνηση προκύψει».
