Η κυβέρνηση Μητσοτάκη γνωρίζει το ένα φιάσκο μετά το άλλο, ενώ απανωτές είναι οι ήττες και διεθνώς
Οσοι πίστεψαν ότι η παρουσία του Κυριάκου Μητσοτάκη στη σύσκεψη για την αθλητική βία στο Μέγαρο Μαξίμου την Τετάρτη θα σήμαινε και το τέλος των φετινών διακοπών του έκαναν λάθος. Αφού ξεμπέρδεψε με την «αγγαρεία» αυτή και πετάχτηκε μέχρι το στάδιο Καραϊσκάκη για τον τελικό του Σούπερ Καπ, επανήλθε στα Χανιά για να συνεχίσει τα μπάνια και τις βόλτες του.
- Από τον Ανδρέα Καψαμπέλη
Βέβαια, ο αρνητικός επικοινωνιακός αντίκτυπος έγινε αισθητός και στο Μαξίμου, στο οποίο -για να ισορροπήσει κάπως τις εντυπώσεις- έσπευσε να ανακοινώσει ότι αύριο Δευτέρα ο πρωθυπουργός θα βρίσκεται πάλι στην Αθήνα για να συναντηθεί με τους ηγέτες των δυτικών Βαλκανίων και των κρατών-μελών της Ε.Ε. της περιοχής. Κι αυτή, όμως, η πρωτοβουλία υπηρετεί περισσότερο επικοινωνιακές ανάγκες σε μια περίοδο κατά την οποία η Ελλάδα δέχεται αλλεπάλληλα πλήγματα και στις εξωτερικές σχέσεις της.
Δεν θεωρείται, μάλιστα, τυχαίο ότι παράλληλα με τα εσωτερικά μέτωπα κατά το τελευταίο μετεκλογικό δίμηνο -και αφότου τοποθετήθηκε στο υπουργείο Εξωτερικών ο Γ. Γεραπετρίτης- οι συμπεριφορές γειτονικών μας χωρών (πέραν της Τουρκίας), όπως της Αλβανίας με τη στάση της στο θέμα Μπελέρη, της Κροατίας με τις προκλητικές δηλώσεις του προέδρου της Ζόραν Μιλάνοβιτς για τους χούλιγκαν που έκαναν την αιματηρή εισβολή στην Ελλάδα και της Λιβύης με την παραχώρηση λιμανιού για στρατιωτική βάση στην Τουρκία δείχνουν ότι ούτε έξω πάνε καλά, στην πραγματικότητα, τα πράγματα για την κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Το αναμφισβήτητο δικαίωμα των πολιτικών για διακοπές (όχι, πάντως, τέτοιας παρατεταμένης διάρκειας) φέτος σε ό,τι αφορά την κυβέρνηση και την ηγεσία της σκιάστηκε από τα σοβαρά γεγονότα, μεταξύ των οποίων και θανατηφόρες τραγωδίες, του τελευταίου διμήνου. Μάλιστα, ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης έθεσε ψηλά τον πήχη, καρατομώντας έναν υπουργό του κι έναν περιφερειάρχη επειδή ο ένας πήγε για μπάνιο και ο άλλος χόρεψε ζεϊμπέκικο εν μέσω τέτοιων περιστάσεων. Κι ενώ από αύριο, τουλάχιστον θεωρητικώς, η πολιτική ζωή και ο δημόσιος βίος επανέρχονται σε κανονικό ρυθμό, ο πρωθυπουργός -ζώντας ακόμη στον απόηχο και τη μέθη του 40,5% της 25ης Ιουνίου- φαίνεται να μην έχει συναίσθηση της πραγματικής κατάστασης που επικρατεί στην κυβέρνησή του.
Αυτή η απόλυτη πολιτική αφασία, που αποτελεί ήδη αντικείμενο των πρώτων δηκτικών σχολίων και εσωτερικών ψιθύρων, επιβεβαιώνεται από το γεγονός ότι το υπουργικό συμβούλιο επανέρχεται στα καθήκοντά του υπό συνθήκες προϊούσας αποσύνθεσης και πρώιμης κόπωσης. Ο δε κ. Μητσοτάκης, αφήνοντας (;) το Μαράθι, ξαναφοράει το πρωθυπουργικό κοστούμι, δίχως όμως να έχει προετοιμάσει κάποια πρωτοβουλία ή έστω σύσκεψη για την ανασυγκρότηση της κυβέρνησής του, που -αν και στα λόγια φρέσκια και ανανεωμένη (χάρη και στο περίφημο… rotation)- στην πράξη αποδεικνύεται πρόωρα «ρεταρισμένη» και αποδιοργανωμένη.
Αν μάλιστα αποτελεί προσώρας σωσίβιο η διάλυση και η ανυπαρξία της αντιπολίτευσης, της αξιωματικής και των περισσότερων από τα λοιπά κόμματά της, ύστερα από ένα θριαμβευτικό εκλογικό αποτέλεσμα και πολυάριθμες εξαγγελίες για βελτίωση των λαθών της προηγούμενης τετραετίας, αυτό που κατάφερε η Ν.Δ., στην αρχή κιόλας της νέας θητείας της, είναι να «ζητείται» πλέον και κυβέρνηση. Χρειάστηκε να προστεθεί στα προηγούμενα ένα ατύχημα με φωτιά σε βυτιοφόρο στην εθνική οδό Αθηνών – Κορίνθου το απόγευμα της Πέμπτης για να ξυπνήσουν εφιαλτικές μνήμες από την τραγική και αποτυχημένη διαχείριση κρίσεων και να επιβεβαιωθεί, άλλη μια φορά, ότι όλα σχεδόν έχουν αφεθεί στον αυτόματο πιλότο…
Με το επιτελικό κράτος να γνωρίζει το ένα φιάσκο μετά το άλλο και να είναι πλέον εντελώς ανυπόληπτο, η αφετηρία «επανέναρξης» της κυβερνητικής δραστηριότητας είναι γεμάτη όχι απλώς από αγκάθια, αλλά από πραγματικές νάρκες.
Ηδη μέσα στο πρώτο δίμηνο -που λόγω θέρους θα μπορούσε να θεωρηθεί και… χαλαρό- έχουν «καεί» ουκ ολίγοι από τους υπουργούς που ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης επέλεξε να σηματοδοτήσουν την είσοδο στην περίοδο του «πολυδύναμου εκσυγχρονισμού». Κι από τους υπολοίπους οι περισσότεροι -με ελάχιστες, μέχρι στιγμής, εξαιρέσεις- έχουν επιλέξει τις (πολύ) χαμηλές πτήσεις, προκειμένου, προστατεύοντας τα νώτα τους, να αποφύγουν τη φθορά αλλά και τον κίνδυνο να εκτεθούν σε πυρά και εσωτερικές υπονομεύσεις για κάποιον… λάθος λόγο.
Αλλωστε, πολλοί υπουργοί -έχοντας μάλιστα… ξεψαρώσει κάπως μετά την πρώτη τετραετία- ομολογούν τώρα σε ιδιωτικές τους συζητήσεις ότι με το επιτελικό κράτος μοιάζουν περισσότερο με «γενικούς διευθυντές» των υπουργείων, τις εντολές προς τους οποίους διαβιβάζουν οι εξωθεσμικοί σύμβουλοι και παράγοντες του Μεγάρου Μαξίμου, που αποτελούν και την πραγματική «παρακυβέρνηση».
Εκτός, όμως, από τα δομικά προβλήματα του επιτελικού οικοδομήματος -τα οποία ο «εκσυγχρονισμός» του μάλλον επιδείνωσε παρά έλυσε-, σε αδιέξοδο έχει οδηγηθεί ο κ. Μητσοτάκης και με το θέμα του συντονισμού της κυβερνητικής μηχανής. Κι ενώ η ενός ανδρός Αρχή στο υπουργικό συμβούλιο δοκιμάζεται -παρά τα επικοινωνιακά φιλοτεχνήματα- στην πράξη σοβαρά, όπως αναφέρουν οι πληροφορίες, εντείνεται διαρκώς και ο λανθάνων ανταγωνισμός για το ποιος θα έχει την πρωτοκαθεδρία ανάμεσα στους δύο υπουργούς Επικρατείας Σταύρο Παπασταύρου και Ακη Σκέρτσο, που -μετά τη μετακόμιση του Γ. Γεραπετρίτη στο υπουργείο Εξωτερικών- θεωρούνται οι πιο «έμπιστοι» συνεργάτες του πρωθυπουργού.
