Η βία των νέων έχει λάβει διαστάσεις λοιμικής νόσου. Η κυβέρνηση, αντί να εγκύψει με σοβαρότητα στο τεράστιο αυτό κοινωνικό πρόβλημα, ασχολείται με το πώς θα «παντρέψει» τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια
Ανήλικοι είχαν στήσει ενέδρα στην Αγία Παρασκευή και, αφού βανδάλισαν το αυτοκίνητο του πατέρα του και έριξαν αβγά στο σπίτι της οικογένειας, τον έπιασαν στον δρόμο, τον χτύπησαν, του πήραν τα παπούτσια και τον τραβούσαν βίντεο, ενώ απειλούσαν ότι θα τον σκοτώσουν εάν μιλούσε για όσα πέρασε.
- Του Δημήτρη Νατσιού*
Συγκεκριμένα, ο πατέρας, μιλώντας στην τηλεόραση του Open, κατήγγειλε ότι δέχτηκε απειλές μέσω των κοινωνικών μέσων δικτύωσης. «Μου έστειλε μια φωτογραφία του γιου μου ένας άγνωστος λογαριασμός. Πάτησα εγώ το κουμπί αυτό που παίρνεις τηλέφωνο και μου λέει “θα σου κάνω λίμπα, με 50 άτομα θα έρθω”. “Σιγά, ρε φίλε” του λέω. Μου λέει “δεν είμαι φίλος σου, είμαι εχθρός σου. Θα έρθω με 50 άτομα και θα σε κάνω λίμπα. Και θα έρθω με την Μπερέτα να σ’ τη βάλω στο κεφάλι σου”». Η μητέρα του 14χρονου αποκάλυψε όσα συνέβησαν. «Του έριξαν μπουνιές, τον τσέκαραν αν έχει χρήματα, του έβγαλαν τα παπούτσια του και τα πήραν μαζί τους, τον έβαλαν να γονατίσει και τράβηξαν βίντεο, και τον άφησαν να φύγει λέγοντάς του ότι έτσι και τολμήσει να πει κάτι στην οικογένειά του έχουν όπλο και θα τον περιποιηθούν και αυτόν και εμάς» πρόσθεσε.
Σημερινή ή μάλλον καθημερινή είδηση. Η βία των νέων έχει λάβει διαστάσεις λοιμικής νόσου. Η κυβέρνηση, αντί να εγκύψει με σοβαρότητα στο τεράστιο αυτό κοινωνικό πρόβλημα, ασχολείται με… κουμπαριές. Ο καημός του κ. Μητσοτάκη είναι πώς θα «παντρέψει» τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια. Η ευλογημένη πολυτεκνία είναι υπό διωγμόν σε μια χώρα που χαροπαλεύει δημογραφικά και, αντί να στρέφει όλες τις δυνάμεις της η κυβέρνηση στη στήριξη της παραδοσιακής ελληνικής οικογένειας, μοναδική έγνοια της είναι η προσβολή της και η υπονόμευσή της μέσω της θέσπισης του λεγομένου κακώς «γάμου ομόφυλων ζευγαριών».
Αλλά και ο θεσμός της οικογένειας βρίσκεται σε βαθιά κρίση. Δυο τρεις μόνο απλές σκέψεις. Δυστυχώς, σήμερα οι πιο πολλές οικογένειες έχουν ως κέντρο της ζωής τους τις επιθυμίες και τα κέφια του παιδιού. Ικανοποιούν κάθε του επιθυμία. Γίνεται το παιδί ένας κακομαθημένος, αχαλίνωτος τυραννίσκος, γιατί δεν το παιδαγωγούν οι γονείς του. Αλλά παιδεία θα πει γλώσσα. Και η ελληνική γλώσσα είναι πρώτα δουλειά της μάνας. Οι μαστοί της είναι τρεις – οι δύο για το γάλα και ο τρίτος το στόμα της, η λαλιά της, η γνήσια και άδολη πηγή της γλώσσας. Ποια μάνα σήμερα μεταβιβάζει με το στόμα της, στο παιδί της, τη μακραίωνη παράδοση του λαού μας; Ποια το νανουρίζει; (Τα τρισάθλια βιβλία Γλώσσας, όπως έχω γράψει, ζητούν από τα παιδιά να γράψουν ένα νανούρισμα για χταπόδια στο «Ανθολόγιο Γ’-Δ’ Δημοτικού»).
Πριν ανοίξουμε τα πορτοπαράθυρα των σπιτιών μας και εισβάλουν οι αναθυμιάσεις του ευρωπαϊκού, «δυτικού μοντέλου αγωγής», οι μάνες κατηχούσαν τα παιδιά τους στο σπίτι. Τους προσέφεραν μαθήματα πατριδογνωσίας και αγωγή αγιότητας. Σε κείμενό της η πολύ σπουδαία, μακαριστή πια, Γαλάτεια Σουρέλη έγραφε (συμβουλεύω να αγοράζουν οι γονείς τα βιβλία της -είναι το καλύτερο δώρο για τα παιδιά τους- και να αφήσουν τα κινητά «δηλητήρια»): «Αγωγή αγιότητας γινόταν και με τον λαϊκό κατηχητικό λόγο, που μάθαιναν οι μανάδες στα παιδιά τους: ένας είναι ο Κύριος, δεύτερη είναι η Παναγιά, τρίτος είναι ο Πρόδρομος, τέσσερα τα Ευαγγέλια, πέντε οι Παρθένες, έξι τα εξαπτέρυγα, επτά είναι τα μυστήρια, οκτώ το οκτωήχι, εννιά είναι τα τάγματα, δέκα είναι οι εντολές, έντεκα τα εωθινά, δώδεκα οι Απόστολοι.
Ολα αυτά τα μάθαιναν οι μανάδες στα παιδιά τους ψέλνοντάς τα. Και το παιδομάνι -τότε οι άνθρωποι κάνανε πολλά παιδιά-κατέβαζε αυτή την πρόσθεση και την έκανε αφαίρεση: δώδεκα οι Απόστολοι, έντεκα τα εωθινά, δέκα είναι οι εντολές […] ένας είναι ο Κύριος! Αγωγή, ακόμα, γινόταν και με το νανούρισμα: “Στο πάπλωμα σου κέντησα αετούς να σε στολίζουν/σου κέντησα μια Παναγιά, στ’ αχνό προσκέφαλό σου/κι ακόμα την Αγια-Σοφιά να ’χεις στο μάγουλό σου”. Αγωγή γινόταν και με την ευχή “Η Παναγιά μαζί σου”, που περιέχει ολόκληρη την ορθόδοξη παράδοση! Ποιο παιδί φεύγει σήμερα για το σχολείο του και κάποιος βρίσκεται πίσω του να το σταυρώσει και να του πει “να ‘χεις την ευχή μου, η Παναγιά μαζί σου”; Ακόμα και από την ευχή μας έχουμε στερήσει τα παιδιά μας». («Αγιότητα, ένα λησμονημένο όραμα», συλλογικό έργο, σελ. 218, εκδόσεις Ακρίτας).
Τι να πούμε και για την πάλαι ποτέ εθνική Παιδεία; Τα σχολεία, που κάποτε ήταν θεματοφύλακες των τιμαλφών αξιών του έθνους μας, κατάντησαν φυτώρια και θερμοκήπια αυριανών κουκουλοφόρων, οι οποίοι ανενδοίαστα πριν -χωρίς τύψεις μετά- βιαιοπραγούν και απειλούν εναντίον ακόμη και οικογενειών. Πλήρης αποτυχία ενός εκπαιδευτικού συστήματος που κατάντησε παιδομάζωμα. Και ας γνωρίζουμε ότι τα κράτη, τα έθνη, σε αντίθεση με τους βιολογικούς οργανισμούς, πρώτα αποσυντίθενται και μετά πεθαίνουν.
Βλέπουμε με οδύνη γύρω μας τα σημάδια -τα σημεία και τέρατα- αυτής της αποσύνθεσης. Κυρίως με την πνευματική γενοκτονία που συντελείται στο πάλαι ποτέ ελληνικό σχολείο. Ξεβαπτίζονται και ξεμυρίζονται τα παιδιά μας, γι’ αυτό αγρίεψαν και θα χαθούμε. Καιρός είναι να επιστρέψουμε στα γράμματα του Μεγάλου Βασιλείου. Φτάνει πια με τα άχαρα και σκυθρωπά σχολεία! Να ξαναγίνουν, να ξανανθήσουν τα σχολεία της ελευθερίας και της μάθησης, με μια φράση «τα σχολειά της Ρωμιοσύνης». Η ΝΙΚΗ ως κεντρικό της σύνθημα έχει το «θέλουμε παιδιά και παιδεία». Δημογραφική ανάσταση και παιδεία ελληνική. Αλλά με ποιους θα συμβεί αυτό;
Τα σκουπίδια που μαζεύτηκαν είναι πολλά και το χαλί είναι μικρό, δεν τα κρύβει. Ανίκανοι και ανίδεοι οι κυβερνώντες να αντιληφθούν το πρόβλημα, μοιράζουν επιδόματα «ασπιρίνες» σε βαθιά άρρωστο οργανισμό. Κοντόφθαλμοι, χωρίς όραμα, σκέπτονται μόνο τις επόμενες εκλογές, τη διατήρηση των προκλητικών προνομίων. Γι’ αυτούς το νέο έτος που ξημέρωσε είναι απλά έτος ευρωεκλογών. Κι αυτό είναι το πιο απογοητευτικό. Είναι καιρός πια η πατρίδα από κρουαζιερόπλοιο ψευτοευημερίας να ξαναγίνει κιβωτός σωτηρίας και ελπίδας. Φτάνει πια με τους πολύξερους, με την «επηρμένη οφρύν», τους αταπείνωτους κοσμοπολίτες τής μιας πεντάρας.
*Πρόεδρος ΝΙΚΗΣ