Εκτός από τους λίγους υπάρχουν οι πολλοί, οι κανονικοί άνθρωποι, που έχουν άλλα συμφέροντα κι ανάγκες
Μια βασική συνέπεια του εφαρμοσμένου φασισμού της «πολιτικής ορθότητας» είναι η δικτατορία των πιο απίθανων μειοψηφικών απόψεων εις βάρος της πλειοψηφίας. Ειδικά για την Αριστερά, το ξαναείπαμε, ο ιδανικός άνθρωπος και ο πλέον άξιος προστασίας είναι ο gay μουσουλμάνος λαθρομετανάστης, που έχει κάνει σύμφωνο συμβίωσης με αλληλέγγυο και πίνει μπάφους σε κατάληψη εκτρέφοντας καρέτα καρέτα. Δεν υπάρχει τέτοιος άνθρωπος, αλλά στη σκέψη αυτού του ιδανικού προτύπου δακρύζουν όλα τα συντρόφια και σκουπίζουν τα δάκρυά τους με τις παλαιστινιακές μαντίλες, μη στάξουν στο στουπί της μολότοφ, που γέμιζαν βενζίνη με τα λεφτά του μπαμπά.
Αν είσαι Ελληνας, πατριώτης, χριστιανός ορθόδοξος, ετεροφυλόφιλος, που αντιμετωπίζει με κοινή λογική τα προβλήματα, αν ανήκεις στην πλειοψηφία, που δεν μοιράζεται τη λάγνα υστερία της καθεστωτικής «προόδου» για καθετί ξένο, παράξενο, ανώμαλο, απίθανο, ανθελληνικό, απλά είσαι ανύπαρκτος.
Κάποτε για ένα ψέμα, για δήθεν σκίσιμο φωτοτυπίας σελίδων του Κορανίου, κόντεψαν να σεληνιαστούν τα συντρόφια κι οι δημοσιογραφικές ντουντούκες τους. Για το «δικαίωμα» των μουσαφιραίων να τους φτιάξουμε τζαμί στην πόλη που σκοτώθηκε ο Καραϊσκάκης για την ελευθερία της κατάντησε κι ο Αδωνις με τον Μάκη, υπό το βλοσυρό βλέμμα του Κυριάκου του μελάτου, να βάζουν πλάτη για το τζαμί. Ποταμοί μελανιού, χιλιόμετρα πορειών, άπειρες εκδηλώσεις και συγκεντρώσεις, εκατομμύρια τιτιβίσματα στο twitter και αναρτήσεις στο facebook για τα δικαιώματα του παρδαλού μονοπόδαρου διεμφυλικού τροτσκιστή λαγού.
Ολα καλά, σύντροφοι και κλασμέντεν «κεντροδεξιοί» χωρίς Δεξιά, αλλά με τους άλλους τι γίνεται; Με αυτούς ντε, τους πολλούς, που είναι ντόπιοι, δεν ήρθαν με τις βάρκες που πουλάει ο δουλέμπορος Ερντογάν, με αυτούς που μιλάνε ελληνικά κι είναι ακέραιοι, δεν έχουν υποστεί σουνέτι, τους βαρετούς που αγαπούν μόνο γυναίκες, που μεγαλώνουν παιδιά, που φυλάνε με τα όπλα τη γη των πατέρων τους, πάνε, αμαρτωλοί γαρ, πού και πού στην εκκλησία, δουλεύουν, δημιουργούν και δεν βανδαλίζουν, τι γίνεται; Ολοι αυτοί που δεν ανήκουν σε καμία περίεργη, αποκλίνουσα, παρδαλή ή σκοτεινή ιδιαιτερότητα, εισαγόμενη ή μη, που δεν προσβάλλουν χώρους λατρείας, δεν καταλαμβάνουν ξένες περιουσίες, δεν καίνε, σπάνε, δεν θεωρούν κεκτημένο δικαίωμα να ανοίγουν τα κεφάλια των αντιπάλων τους ή να τους σκοτώνουν, έχουν λόγο;
Γιατί όλοι αυτοί οι φωταδιστές, που εξεγείρονται όταν νομίσουν ότι θίχτηκε η πιο λεπτή απόχρωση διαφορετικότητας, κάνουν την πάπια όταν θίγονται τα δικαιώματα της συντριπτικής πλειοψηφίας; Πού είναι η φωνή κι η στρατευμένη διαμαρτυρία σας, σκουπιδαριό των Εξαρχείων και του Κολωνακίου, όταν δέχεται κύμα επίθεσης η πίστη των πολλών, η ταυτότητά τους, η μια από τις δύο πανάρχαιες κολόνες της πατρίδας, που σας ανέχεται σαν τσιμπούρια στον σβέρκο της;
Το χρωματιστό υγρό τρέχει στο κοινωνικό σώμα και το βλέπουμε. Οσο ο πολιτικά δειλός και ιδεολογικά αριστερίζων Κυριάκος ξιφουλκεί υπέρ του τεμένους και της διακωμώδησης του θεσμού της οικογένειας, τα Τάγματα Εφόδου του ΣΥΡΙΖΑ επιτίθενται στην Εκκλησία. Τεστάρουν αντιδράσεις της κουρασμένης κοινωνίας, εν όψει συνταγματικής μεταρρύθμισης. Στην Παιδεία οι Λιακοφίληδες, στην κοινωνία και στις καταλήψεις οι εξουσιαστές ολοκληρωτικοί κουκουλοφόροι. Τεστάρουν να δουν πόσο τους παίρνει, πόσο βαθιά δούλεψαν τα σκουλήκια τόσα χρόνια, πόσο έχει φάει το σαράκι τα θεμέλια. Από κοντά ο κατιμάς που έστειλε η θυμωμένη λαϊκή ψήφος στη Βουλή σιγοντάρει κι υποθάλπει με δηλώσεις συμπάθειας, ενώ ο υπουργός μπιμπελό, διακοσμητικός, λέει κουλαμάρες για «συλλογικότητες».
Η λύση είναι μία: δεξιά, ελληνικά, ελεύθερα. Για το Εθνος και την Ελευθερία του. Γιατί εκτός από τους λίγους, τους παρδαλούς, τους μουσαφιραίους και τα παραδείσια πτηνά υπάρχουν οι πολλοί, οι κανονικοί άνθρωποι, που έχουν άλλα συμφέροντα κι ανάγκες, ταυτισμένα με αυτά της Πατρίδας, της πλειοψηφίας και όχι των μειοψηφιών και των ηλίθιων ή κακόβουλων ζηλωτών τους.
Φαήλος Κρανιδιώτης
