«Μήπως ζούμε σ’ άλλη χώρα και δεν το γνωρίζουμε;…» Αυτό αναρωτιόταν ο Μίκης Θεοδωράκης, όταν έγραφε το 1991 το ομώνυμο τραγούδι.
Και για τον μεν Μίκη, δεν γνωρίζουμε αν ζούσε τότε σ΄ άλλη χώρα, εμείς πάντως σήμερα σίγουρα ζούμε όχι μόνον σ΄ άλλη χώρα, αλλά μάλλον σε χώρα πέραν του Γαλαξία τούτου. Επίσης σίγουρο είναι, ότι η Αναπληρώτρια Υπουργός Κοινωνικής Αλληλεγγύης (τι τίτλος!) κυρία Θεανώ Φωτίου, ζει σε κόσμους μαγικούς κι’ ονειρεμένους. Δεν εξηγούνται αλλιώς οι δηλώσεις της, που θα έκαναν και μοναχό του Θιβέτ να εξαγριωθεί. Είπε η κυρία Φωτίου: «Εγώ βλέπω πάρα πολύ κόσμο και μου λέει ‘’εμένα η σύνταξή μου ήταν 920 ευρώ και είναι 920 ευρώ ή 917’’. Δεν είχαν καμία από αυτές τις φοβερές περικοπές που λένε τα media». Να τονίζουμε ευθύς εξ΄ αρχής ότι η κ. Θεανώ δεν πρωτοτύπησε. Πρωτοπόρος αυτής της αφελούς προπαγάνδας, ήταν ο μεγάλος GAP (Γεώργιος Ανδρέα Παπανδρέου), που συναντούσε συνταξιούχους να τον παρακαλάνε να του δώσουν τη σύνταξή τους για να σωθεί η Πατρίδα.
Ακολούθησε, δεύτερος και καταϊδρωμένος ο Αντωνάκης ο Σαμαράς, που τον σταμάτησε μία τουρίστρια στα άγρια ξημερώματα (δουλεύουμε ντε…) και του έδωσε να γλύψει το παγωτό της. Ούτε τον ένα, ούτε τον άλλο βοήθησε η τοιαύτη σαχλαμάρα. Ας ξαναγυρίζουμε όμως στην κ. Φωτίου, η οποία παλαιότερα είχε λύσει το επισιτιστικό πρόβλημα των Ελλήνων συνιστώντας τους να τρώνε ακατάπαυστα, εξ’ ολοκλήρου και εξ΄ αδιαιρέτου ντομάτες γεμιστές, τίγκα στο ρύζι. Ακόμη ο φωτεινός ούτος αστήρ της οικιακής, μαγειρικής, συνταξιουχικής και γενικώς αλαλουμικής οικονομίας, μίλησε και για ευτυχισμένους 500.000 δικαιούχους, «οι οποίοι βλέπουν κάθε μήνα να μπαίνουν στη κάρτα τους 70 έως 220 ευρώ». Μάλλον 499.999 θα είναι, διότι εγώ δεν έχω δει το τοιούτον τι. Βέβαια αργότερα η κ. Θεανώ έσπευσε να δηλώσει ότι παρερμηνεύτηκαν οι δηλώσεις της, επιχειρώντας να βγάλει τρελούς συμπούρμπουλους τους δημοσιογράφους, εφημερίδες, κανάλια, σταθμούς, αλλά και την κυρία Ελένη Γερασιμίδου (συνταξιούχο ηθοποιό και πρώην βουλευτή του ΚΚΕ και έχει σημασία τούτο), η οποία (η άθλια) δεν μπορεί να περάσει τον μήνα της με τα 70 ευρώ της κ. Θεανούς, αφού δεν την φθάνουν για το μπρικ και τον σολομό της. Ε, τι να της πεις κι’ αυτηνής τώρα!
Τελικώς, πρέπει να υπάρχει κάποιο απόρρητο σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ, που έχει τεθεί σ’ εφαρμογή. Το σχέδιο, σε γενικές γραμμές, πρέπει, υποθέσεις κάνουμε, να προβλέπει:
1ο Στάδιο: Τους κοιμίζουμε και μας ψηφίζουνε (καλά να πάθουνε).
2ο Στάδιο: Πάμε στην Ευρώπη και παίζοντας τα νταούλια, κάνουμε την Ευρώπη και τρέμει και για να δείξουμε πως κάνουμε ότι μας γουστάρει, αλλάζουμε τον Βαρουφάκη με τον Τσακαλώτο, χωρίς να μας το ζητήσει ουδείς (το ότι δεν μας το ζήτησαν, αλλά μας το επέβαλαν λίγη σημασία έχει).
3ο Στάδιο: Σκαρώνουμε, στο άψε σβύσε, ένα Δημοψήφισμα και ζητάμε από τον κυρίαρχο λαό να πει ΟΧΙ στην άκαρδη Ευρώπη. Ο λαός (ο κυρίαρχος ντε) όχι μόνον λέει ΟΧΙ, αλλά και μετά το αποτέλεσμα, το ρίχνει στα καλαματιανά, πανηγυρίζοντας στο Σύνταγμα.
4ο Στάδιο: Μετατρέπουμε το ΟΧΙ σε ΝΑΙ και οι χαχόλοι συνεχίζουν τα καλαματιανά στο Σύνταγμα, ενώ τώρα προσθέτουν και ολίγα κλέφτικα.
5ο Στάδιο: Μπαίνει σ’ εφαρμογή το πιο κρίσιμο σημείο του Σχεδίου, που προβλέπει «πρωτάθλημα θα πάρουμε κι΄ όλους θα τους τρελάνουμε», παραλλάζοντάς το λίγο σε «όλους θα τους τρελάνουμε». Και οι …αλογόμυγες αρχίζουν να πέφτουν βροχή: Τσίπρας: «Δεν πρόκειται να επιστρέψω τη διερευνητική εντολή στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Θα σεβαστούμε τη λαϊκή εντολή. Θα προτείνουμε κυβέρνηση αριστερής συνεργασίας με στόχο να καταγγείλουμε τη δανειακή σύμβαση για να ακυρώσουμε το μνημόνιο» (προεκλογική ομιλία, Λαμία, 29 Απριλίου 2012). (Σημείωση: Ως γνωστόν η επιτυχία του εγχειρήματος υπήρξε πλήρης και αναμφισβήτητη). Π. Λαφαζάνης: «Εμείς μιλάμε για αριστερή έξοδο από το ευρώ, σε συνολική σύγκρουση με την ΕΕ και τον ολοκληρωτισμό της, από μια προοδευτική αριστερή κυβέρνηση» (άρθρο, «Η “δικτατορία” του ευρώ!», iskra.gr, 6 Ιανουαρίου 2012). (Σημείωση: Και πράγματι η σύγκρουση έγινε, αλλά με τους…Έλληνες και όχι με την ΕΕ). Τσίπρας: «Η λαϊκή ετυμηγορία καθιστά άκυρο το μνημόνιο και άκυρες τις δεσμευτικές εντολές των κκ. Σαμαρά, Βενιζέλου προς Ευρώπη και ΔΝΤ» (δήλωση 8 Μαΐου 2012). (Σημείωση: Άκυρες άκυρες….) Π. Λαφαζάνης: «Το μνημόνιο θα ακυρωθεί, είναι θηλιά στον λαιμό του λαού» (Βήμα FΜ 11 Μαΐου 2012). (Σημείωση: Και βγήκε η θηλιά από τον λαό και μπήκε στους Έλληνες). Ρένα Δούρου: «Ο ΣΥΡΙΖΑ ποτέ δεν έκανε λόγο για μονομερή αντιμετώπιση του μνημονίου» (Βήμα FΜ 11 Μαΐου 2012). (Σημείωση: Σώπα καλέ.) Γ. Δραγασάκης: «Πρέπει να διευκρινίσω ότι δεν έχουν κατανοηθεί πλήρως οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ. Εμείς δεν μιλάμε για μονομερείς ενέργειες. Αντιθέτως, αναγνωρίζουμε ότι έχουμε μια δομική αλληλεξάρτηση στην ΕΕ και γι’ αυτό δεν μιλούμε για μονομερείς ενέργειες, αλλά για επαναδιαπραγμάτευση των πάντων, εκτός και αν υποχρεωθούμε σε μονομερείς ενέργειες» («Βήμα της Κυριακής» 13 Μαΐου 2012). (Σημείωση: Το ότι είμαστε βλάκες και δεν τα παίρνουμε τα γράμματα, δεν περιμέναμε τον κ. Δραγασάκη να μας το πει). Αλέξης Τσίπρας: «Εμείς έχουμε σαφή στόχο την παραμονή της χώρας μας στο ευρώ, αλλά χωρίς τις καταστροφικές πολιτικές της λιτότητας. Δεν μπορώ εγώ να εγγυηθώ ότι η ευρωζώνη θα είναι πάντα ενωμένη» (Συνέντευξη στο ΑΠΕ 14 Μαΐου 2012). (Σημείωση: Είναι γεγονός ότι το πρώτο ρήγμα στην Ευρωζώνη το κατάφερε ο ΣΥΡΙΖΑ με το δημοψήφισμα).
Είναι μόνο μερικά από τα μαρουλόφυλλα του μπαξέ του ΣΥΡΙΖΑ. Αν σ΄ αυτά προσθέσεις τις παλικαριές του Πολάκη (τρία μέτρα κάτω από τη γη), τις προαναφερθείσες ντομάτες της κ. Θεανούς, το «κάναμε ό,τι υποσχεθήκαμε» του κ. Τσακαλώτου, τα λιάσματα της κ. Τασίας, την εθνοκάθαρση του κ. Φίλη, την λατρεία προς τους λαθρομετανάστες και το μίσος προς κάθε τι το Ελληνικό, το τζαμί στον Βοτανικό, τα δύο νησιά μας την Μυτιλήνη και την Λέσβο, των οποίων προσφάτως γιορτάσαμε την ένωση, την αριστεία που είναι ντροπή (καλά που δεν βγαίνει πλέον το «Άριστα» Ματσάγγου…) και πολλά άλλα, που είναι διασπαρμένα ολούθε, τότε έχεις ολοκληρωμένη εικόνα.
Στις προαναφερθείσες μπούρδες του ΣΥΡΙΖΑ, πρωτεύουσα θέση κατέχουν οι εκάστοτε δηλώσεις της κ. Φωτίου. Άρα τρέλανέ τους και τα μυαλά στα κάγκελα.
Το 1967 ο Αλεξάντερ Πέτροβιτς «γύρισε» μία ταινία με τίτλο «Γνώρισα και ευτυχισμένους τσιγγάνους». Τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ γυρίζει το «σίκουελ» της ταινίας εκείνης με τον τίτλο: «Γνώρισα και ευτυχισμένους Έλληνες»… Ναι, στο…Κογκό!
Χρ. Μπολώσης
