Οι εξαγγελίες Τσίπρα για τους συνταξιούχους και η (νέα στρατηγική του
Kαταρχάς, το σχόλιό μου για την αντίδραση των πολιτικών κομμάτων στις εξαγγελίες Τσίπρα για τους συνταξιούχους: Σπασμωδική. Εκατομμύρια άνθρωποι θα κάνουν Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά με 300 ευρώ plus (το λιγότερο) έκαστος στο χέρι. Και όμως οι χαρακτηρισμοί της αντιπολίτευσης κυμάνθηκαν σε μιζέριες του τύπου «μικρό βοήθημα», «ψίχουλα», «φιλανθρωπικού τύπου παροχές».
Ούτε ψίχουλα είναι ούτε βοήθημα ούτε φιλανθρωπικού τύπου παροχές. Μόνο όποιος δεν έχει ζήσει με την αγωνία του πότε θα έρθει η ώρα για την επόμενη καταβολή της σύνταξης μπορεί να λέει τέτοια πράγματα.
Στις περιπτώσεις αυτές δύο επιλογές έχεις: Ή να πεις καλώς δίδονται οι παροχές και να επιφυλαχτείς ή να επισημάνεις με τόλμη ότι τα μέτρα one off (μια και έξω) αποτελούν ένα ωραιότατο πυροτέχνημα που εξυπηρετεί τις ανάγκες της στιγμής, αλλά υπονομεύουν την προσπάθεια για δημοσιονομική εξυγίανση και νοικοκυριό. Και ακόμη πιο τολμηρά ότι αποτελούν μεταβίβαση πόρων από το παραγωγικό κομμάτι της οικονομίας, τη χειμαζόμενη μεσαία τάξη, στα περήφανα γηρατειά. Δεν μοιράζει δικά του λεφτά ο Τσίπρας, τους φόρους των Ελλήνων μοιράζει. Ή το ένα λες πάντως ή το άλλο. Μέση οδός δεν υπάρχει. Αν χαλάς τον κόσμο για περικοπές των 40 ευρώ, είναι λαϊκισμός να χαρακτηρίζεις ψίχουλα τα 300 ευρώ. Χάνεις την επαφή με το δημόσιο αίσθημα.
Από κει και πέρα, η αμηχανία εξηγείται. Ο Τσίπρας, την ψυχολογία του οποίου θα αποπειραθώ να εξηγήσω, στέλνει ένα διπλό μήνυμα μέσα – έξω για εκλογές πάνω σε ένα νέο στρατηγικό πλαίσιο που πονάει την Ευρώπη: Στη λιτότητα του Σόιμπλε προβάλλει τη δική του αντι-λιτότητα των 617.000.000 ευρώ παροχών. Με μόλις 617.000.000 ευρώ χρηματοδοτεί για τον εαυτό του αλλά και για την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία ιδεολογική καμπάνια κατά της Γερμανίας αμύθητης αξίας. Και μάλιστα πριν από τις ολλανδικές, τις ιταλικές, τις γαλλικές και τις γερμανικές εκλογές. Εχει ως στόχο τις εκλογές και μάλιστα στις 19 Φεβρουαρίου, όπως θρυλείται; Δεν το πιστεύω.
Ο Τσίπρας έχει την ψυχολογία του αριστερού που θεωρεί ότι υπέστη κάθε εξευτελισμό. Υπέγραψε Μνημόνιο, έκανε ιδιωτικοποιήσεις, δέσμευσε δημόσια περιουσία με το Υπερταμείο, ταπεινώθηκε αρχικά με τους καναλάρχες και έκανε κάθε χατίρι στη Μέρκελ (την προστάτεψε από το Προσφυγικό σε εκλογική χρονιά), ώστε να δικαιούται καλύτερη μεταχείριση, τη στιγμή που ζητεί ρύθμιση για το χρέος. Αν τον οδηγήσουν στις εκλογές, θα τις χάσει. Στόχος του όμως θα είναι να αποτρέψει την πρωθυπουργία Μητσοτάκη και να μείνει στο παιχνίδι. Οι παροχές τον ξανακάνουν από «μνημονιακό» ολίγον αριστερό.
Μανώλης Κοττάκης
Μ.Η.Τ. 232120