ΤΑ ΣΥΜΒΟΛΑ

Ο τρόπος που υποδέχεται η Ελλάδα τους ξένους πρέσβεις είναι μοναδικός Από τον
Μανώλη Κοττάκη

Eάν ήμουν ο πρέσβης της Αλβανίας, της Λιθουανίας ή της Κούβας και ζούσα μια εμπειρία σαν τη χθεσινή, κατά την τελετή επίδοσης των διαπιστευτηρίων μου στον Ελληνα Πρόεδρο της Δημοκρατίας, θα θεωρούσα αυτήν την ημέρα ιδιαίτερα ξεχωριστή για τη ζωή μου. Ο τρόπος που υποδέχεται η Ελληνική Δημοκρατία τους διπλωματικούς εκπροσώπους ξένων χωρών, ακόμη και αυτών με τις οποίες οι σχέσεις μας περνούν διακυμάνσεις, είναι αληθινά μοναδικός.

Οι δημοσιογράφοι συνήθως δεν δίνουμε ιδιαίτερη σημασία σε αυτά, τα θεωρούμε μέρος της προεδρικής ρουτίνας, μα η πολιτική είναι πρωτίστως η διαχείριση των συμβόλων. Ετσι, όταν προχθές διάβασα το πρόγραμμα του Προέδρου μας Προκόπη Παυλόπουλου, δεν έδωσα βάση. Πέραν της παρατήρησης ότι μετά τη Μεγάλη Βρετανία, η Κούβα και η Αλβανία μάς έστειλαν επίσης γυναίκες πρεσβευτές, τις κυρίες Zelmys Maria Dominguez Cortina και Adiana Hobdari αντιστοίχως, δεν στάθηκα -συγγνώμη- στα ονόματα των νέων πρεσβευτών της Λιθουανίας Rolandas Kacinskas και Ταϊλάνδης Chailert Limsomboon.

Πιο πολύ το μυαλό μου ήταν στις συναντήσεις του Προέδρου με τον Τουσκ. Τα έφερε όμως η μέρα έτσι, ώστε να έχω χρόνο για τον αγαπημένο μου περίπατο στην Ηρώδου Αττικού. Η μέρα ήταν ανοιξιάτικη, η διάθεση χαλαρή, κίνησα για το Ζάππειο, λοιπόν. Η εικόνα έξω από το Προεδρικό ήταν εκπληκτική, νόμιζες ότι επίκειται άφιξη Αμερικανού προέδρου: Η ελληνική σημαία στην κορυφή των τέως ανακτόρων επιβλητική και κυματίζουσα, οι δύο πόρτες του Προεδρικού διάπλατες ανοιχτά, εύζωνοι της Προεδρικής Φρουράς με τη θερινή λευκή στολή παραταγμένοι και στους δύο διαδρόμους που οδηγούν στην κεντρική πύλη η μπάντα του Πολεμικού Ναυτικού παιανίζουσα εθνικούς ύμνους.

Mε δυο λόγια: Υψιστη απόδοση τιμής στις χώρες που εκπροσωπούν οι πρεσβευτές που επέδωσαν τα διαπιστευτήρια. Αν είχα να διασχίσω τους κήπους του Προεδρικού, με τους ευζώνους να στέκονται προσοχή, θα ήμουν πολύ χαρούμενος για την έναρξη της θητείας μου. Θα σεβόμουν πολύ τη χώρα που με δέχεται με τόση ζεστασιά. Γράφω, λοιπόν, αγαπητοί φίλοι, το σημερινό σημείωμα για να υπογραμμίσω ότι η πολιτική δεν είναι μόνο ζήτημα συμβόλων, αλλά και διαχείρισης ισχύος: Από τα πιο μεγάλα, άσκηση με μαχητικά πάνω από την Ακρόπολη, έως τα πιο «μικρά», όπως τα διαπιστευτήρια πρεσβευτών. Θυμίζω πόσο μεγάλη εντύπωση είχε κάνει στον Ερντογάν η τελετή της ορκωμοσίας Παυλόπουλου στον Αγνωστο Στρατιώτη. Θα μου πείτε τώρα γιατί τα γράφω; Να σας πω: Μπας και συγκινηθούν οι συριζαίοι που θέλουν να αποβάλουν τη συνδεδεμένη με την παράδοσή μας Εκκλησία από όλες τις τελετές στο Κοινοβούλιο… Μήπως καταλάβουν ότι όλα γίνονται για κάποιον λόγο…