● Είναι πολύ περίεργη η πρόσληψη της σύγκρουσης Ιράν – Ισραήλ από τον λαό μας. Το Ισραήλ το συμπαθούμε επειδή δυτικοφέρνει (και επειδή η οικογένεια Νετανιάχου βγάζει… σπυριά με την Τουρκία) και το Ιράν ομοίως το συμπαθούμε επειδή το νικήσαμε στους Μηδικούς Πολέμους και το συντρίψαμε επί Μεγάλου Αλεξάνδρου!
● Αβυσσος η ψυχή του ανθρώπου και δυσερμήνευτη η νοοτροπία των Ελλήνων. Ωστόσο, τον τελευταίο καιρό, στο διαδίκτυο περνά μια εξιδανικευμένη εικόνα του Ιράν (προ μουλάδων) και ταυτίζεται η περίοδος του Σάχη με τη δημοκρατία και την ελευθερία!
● Ο νομικός και πολιτικός σχολιαστής Τηλέμαχος Χορμοβίτης άσκησε κριτική σε αυτή την τάση με τα ακόλουθα:
● «Kαι κάπου έλεος με αυτές τις φωτογραφίες εξευρωπαϊσμένων γυναικών με πολύχρωμα ρούχα από το Ιράν της δεκαετίας του 1970, που σκοπό έχουν να δείξουν πόσο ειδυλλιακή και πόσο όμορφη ήταν η ζωή την εποχή του Σάχη! Μια στυγνή δικτατορία ήταν το καθεστώς του Σάχη, με μια περιβόητη μυστική αστυνομία, με δεκάδες χιλιάδες πολιτικούς αντιπάλους της κυβέρνησης να έχουν φυλακιστεί, να έχουν βασανιστεί και να έχουν χάσει τη ζωή τους, με σκληρή λογοκρισία, με εκλογές της πλάκας που καμιά σημασία δεν είχαν, και με ένα αυταρχικό, βίαιο πρόγραμμα εκδυτικισμού κεμαλικού τύπου. Στην πραγματικότητα, το καθεστώς των μουλάδων δεν αποτελεί μια ρήξη στην ιρανική ιστορία, αλλά μια συνέχεια της ίδιας παράδοσης αυταρχισμού, έστω και αν αυτός ο αυταρχισμός χρησιμοποιήθηκε για διαφορετικούς σκοπούς.
● Αλλά, θα μου πείτε, τι σημασία έχουν οι δολοφονημένοι και οι φυλακισμένοι, όταν μια μειοψηφία εύπορων γυναικών μπορούσε να φορέσει… μίνι; Η αβάσταχτη, χαζοχαρούμενη ελαφρότητα του μεταμοντέρνου φιλελέφτ “ανθρωπισμού”».
● Αν μη τι άλλο, τα παραπάνω συνθέτουν μια ενδιαφέρουσα ανάλυση από κάποιον συντηρητικό σχολιαστή…
π
Μ.Η.Τ. 232120