Για διαβάστε μερικά κείμενα:
α. Τα θεμέλια της υλιστικοδιαλεχτικής κοσμοθεωρίας μας, τάχτισαν οι μεγάλοι διανοητές και οι μεγάλοι επαναστάτες Μαρξ και Ένκελς. Αυτοί πρώτοι ανακάλυψαν και διατύπωσαν τους διαλεχτικούς νόμους της εξέλιξης και της κίνησης στη φύση, στην κοινωνία και στη νόηση. (σ.σ. Σαφέστατον)
β. Ο Λένιν αφόπλισε και κουρέλιασε το διεθνή οππορτουνισμό και ρεφορμισμό σαν πρωταρχικό όρο για την άνδρωση, τη μαζικοποίηση και η νίκη του παγκόσμιου κομμουνιστικού κινήματος. (σ.σ. Ολέ)
γ. Ο Στάλιν στην καθημερινή του ζωή είναι αεικίνητος, σταθερά όμως και ήρεμα παρουσιάζει μιάν αστείρευτη ζωτικότητα και ενδιαφέρεται για όλα όσα γίνονται τριγύρω στο στενό περιβάλλον του. Πάντα κινείται. (σ.σ. Κωλοτρυγιρίστρα ο Στάλιν)
δ. 1946. Στον Έβρο τρομοκρατία βαρειά, ξύλο, βιασμοί, εξορία. Μπλοκάρουν τους Μεταξάδες οι φασίστες, έρευνα παντού και ομαδικές συλλήψεις. Σ΄ ένα σπίτι είναι μόνη της μια κοπέλλα 16 χρονών (σ.σ. Δεν έχει όνομα…). Σπάζουν, ρημάζουν το φτωχό σπιτικό. Από μια σχισμάδα του παραθυρόφυλλου βγάζουν οι χαφιέδες τη φωτογραφία του Στάλιν, κομμένη από εφημερίδα και προσεκτικά τυλιγμένη με χαρτί. ‘‘Ας έρθει να σε σώσει βουλγάρα θα σε φάμε!’’, βρίζουν οι φασίστες. Μα η κοπέλλα δεν ακούει, ρίχνεται φωνάζοντας να γλυτώσει απ τα χέρια τους την ακριβή φωτογραφία, το φυλαχτό της.
Την χτυπούν όλοι μαζί, τα αίματα πλημμυρούν ο πρόσωπό της, μ’ αυτή παλεύει. Σχίζουν με λύσσα τη φωτογραφία ο χαφιέδες και ρίχνονται στο κορίτσι με κλωτσιές και φοβέρες. Στυλώνει εκείνη ο κορμί της και τους φωνάζει: ‘’Τη φωτογραφία τη σχίσατε, μα το Στάλιν τον έχουμε όλοι μέσα στη καρδιά μας. Από εκεί κανένας δεν μπορεί να τόνε βγάλει’’. Η φλογερή αγάπη στο Στάλιν έδωσε δύναμη και ηρωισμό στη μικρή αγωνίστρια, όπως ανδρώνει και εμψυχώνει όλους μας (σ.σ. Προφανώς επρόκειτο για την Cat Woman. Μια γνήσια Σταλινοπούλα…).
ε. Το κοριτσάκι που την κοίταζε βουρκωμένο πλησιάζει και της λέει: ‘’Μην κλαις μαμά, στείλε το πουλάκι στον καλό παππού, το Στάλιν, να του πει, κι’ αυτός θα μας στείλει γιατρικό για το μπαμπά, σπίτι καλό, ψωμί πολύ και μια μεγάλη κούκλα για μένα’’. (σ.σ. Δυστυχώς δεν έχει εξακριβωθεί εάν αυτά που ζητούσε το κοριτσάκι έφθασαν ποτέ στα χέρια του. Για την ακρίβεια δεν έχει εξακριβωθεί εάν υπήρχε καν κοριτσάκι… Πάντως Ξανάξ, Λεξοτανίλ και Ταβόρ διατίθενται Τρίτη, Πέμπτη και Παρασκευή μόνο από τα επίσημα ψυχιατρεία του Κράτους)
Άμα λοιπόν είσαι ολίγον τι μαζόχας, αυτά παθαίνεις και καλώς τα παθαίνεις.
Εξηγούμαι. Κάποια εβδομαδιαία εφημερίδα, διαφήμιζε σε προσφορά μεταξύ των άλλων και μιάς ομιλίας του συντρόφου Νίκου Ζαχαριάδη με θέμα: «Ι.Β. Στάλιν. Ο δάσκαλος, ο οδηγητής, ο σύντροφος και φίλος». Έσπευσα να την αγοράσω μη τυχόν και εξαντληθεί και χάσω το κελεπούρι. Όμως ήταν όντως κελεπούρι. Η ομιλία αυτή (40 σελίδες στο βιβλίο) είχε γίνει στις 21 Δεκεμβρίου 1949, στο χωριό Μπουρέλι (91 χλμ. ΒΑ των Τιράνων) δηλαδή ακριβώς 4 μήνες μετά την συντριβή των κομμουνιστοσυμμοριτών στο Γράμμο και το Βίτσι. Όπως διαβάζουμε στο οπισθόφυλλο του βιβλίου, το ακροατήριο αποτελούσαν «κομμουνιστές και αγωνιστές της Ελλάδας, δηλαδή άντρες και γυναίκες του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, που είχαν αποσυρθεί στο Μπουρέλι μετά την ήττα στο τέλος Αυγούστου τη ίδιας χρονιάς».
Δηλαδή ο Ζαχαριάδης, συγκέντρωσε τα ερείπια του «ΔΣΕ» και τους έβαλε κάτω, βγάζοντας ένα λόγο 40 σελίδων (τα παραπάνω αποσπάσματα από αυτήν την ομιλία είναι) από τις οποίες οι απλοϊκοί συμμορίτες, προερχόμενοι από την αγροτιά και την εργατιά, όπως μας έλεγε το ΚΚΕ, και με πρόσφατα τα σημάδια της συντριβής, ζήτημα ήταν αν κατάλαβαν το 1/10 απ’ αυτά που τους πιπίλισε το μυαλό ο Ζαχαριάδης, για το μεγάλο πατερούλη, τον Στάλιν, που θα στείλει φάρμακο για τον πατέρα, ένα μεγάλο σπίτι και μία κούκλα για το κοριτσάκι.
Η άμετρη προσωπολατρία των κομμουνιστών για τον Στάλιν όμως δεν έχει όρια. Ο «Πατερούλης», όπως τον αποκαλούσαν οι οπαδοί του ή ο «Τύραννος» όπως τον είχε αποκαλέσει η μεγάλη ρωσίδα χορεύτρια Μάγια Πλιτσέσκαγια, πέθανε στις 5 Μαρτίου του 1953. Αμέσως ο Ρίτσος σκάρωσε το ποίημα, που ακολουθεί:
Ιωσήφ Βησαριόνοβιτς Στάλιν
Όχι. Δεν είναι αλήθεια. Δεν είναι αλήθεια.
Σταματήστε λοιπόν τις καμπάνες. Σταματήστε τις.
Ο Ιωσήφ Στάλιν δεν πέθανε. Είναι παρών ο Στάλιν στο παγκόσμιο πόστο του.
Ο Στάλιν ανεβάζει στις επάλξεις των πέντε ηπείρων τις σημαίες της ειρήνης.
Ο Στάλιν ετοιμάζει με το σκόρπιο αλεύρι του κόσμου
ένα ολοστρόγγυλο καρβέλι υγείας.
Σταματήστε λοιπόν τις καμπάνες. Σταματήστε τις.
Όσο κι αν τα μονόφθαλμα κανόνια στρέφουν το μαύρο ρύγχος τους
ίσα κατά την υψικάμινο της ελπίδας μας ο Στάλιν αγρυπνεί
στο παγκόσμιο πόστο του.
Σώπα, γιαγιά, και σκούπισε με το μαύρο τσεμπέρι σου τα μάτια σου.
Όταν σβύνει η φωτιά σου κάτου απ’ το τσουκάλι σου
είναι ο Στάλιν που σκύβει και φυσάει τη φωτιά σου ν’ ανάψει.
Όταν λείπει απ’ το τραπέζι μας το ψωμί κι απ’ το στρώμα μας τ’ όνειρο
κι απ’ το δώμα μας το λυχνάρι είναι ο Στάλιν που ανάβει τα μεγάλα ηλεκτρικά
στον ορίζοντα κι ακούμε κάτου απ’ τα τούνελ της νύχτας
τη βουή των τραίνων που μεταφέρουν λάδι και ψωμί και κάρβουνο
στους πεινασμένους.
Γιατί ο Στάλιν είναι ο πρωτογιός των προλετάριων κι ο Στάλιν είναι κι ο πατέρας τους.
Για τούτο κι ο πιο μαύρος τοίχος
της πιο μαύρης νύχτας είναι γιομάτος απ’ τους σωλήνες του φωτός.
Σταματήστε λοιπόν τις καμπάνες.
Οι αιώνες σκαρφαλώνουν στην κορφή της ψυχής του ν’ ανασάνουν.
Μην πείτε πως ο ήλιος ορφάνεψε.
Κυττάχτε.
Κάθε ήλιος και σελίδα —μέρα την ημέρα — με τους ήλιους των 74 χρόνων του,
έφτιαξε ένα χοντρό βιβλίο από ατσάλι και τ’ ακούμπησε στα γόνατα του κόσμου.
Ιωσήφ Βησαριόνοβιτς Στάλιν.
Με τ’ όνομά του ανοίγει η Ιστορία τις πύλες της στον άνθρωπο.
Ιωσήφ Βησαριόνοβιτς Στάλιν.
Το έργο του: Λευτεριά.
Σταματήστε λοιπόν τις καμπάνες κι ακούστε.
Πάνου απ’ την κόκκινη πλατεία, στην εξέδρα του ήλιου,
ο Ιωσήφ Βησαριόνοβιτς Στάλιν μιλάει: «Υπερασπίστε Λαοί την Ειρήνη.
Γιάννης Ρίτσος 4.ΙΙΙ.53.
Σ’ αυτόν τον αηδιαστικό λιβανωτό του Ρίτσου, ο Στάλιν μας θυμίζει τον Βέγγο στο «Πολυτεχνίτης κι’ ερημοσπίτης», αφού κατά σειρά είναι: Μυλωνάς και Φούρναρης. Φυσητής της φωτιάς για να ζεσταθεί το τσουκάλι. Ηλεκτρολόγος. Λαδάς. Καρβουνιάρης. Βιβλιοδέτης και ίσως και κάτι άλλο το οποίο μας διαφεύγει.
Το ότι ο κομπλεξικός του 1,62 ύψους τύραννος (προτιμώ τον ορισμό της Πλιτσέσκαγια) δολοφόνησε περί τα 60 εκατομμύρια ανθρώπων, όπως μαρτυρά ο νομπελίστας Αλαξάντερ Σολζενίτσιν, λίγη σημασία έχει και για τον Ζαχαριάδη και για τον Ρίτσο.
• Την θυμόσαστε την Greta Tunberg; Αυτό το απωθητικό μικρομέγαλο πλάσμα, που παράτησε το σχολείο και γύριζε τον κόσμο, προπαγανδίζοντας την σωτηρία του πλανήτη; Αυτή λοιπόν, κάλεσε τους Κινέζους να σταματήσουν να χρησιμοποιούν τα παραδοσιακά ξυλάκια τους και έτσι να συμβάλουν στην διάσωση εκατοντάδων δέντρων. Οι Κινέζοι συμβούλεψαν την Γκρέτα να επιστρέψει στο σχολείο, όπου θα μάθει ότι τα ξυλάκια είναι φτιαγμένα από μπαμπού και το μπαμπού είναι φυτό και όχι δέντρο, καλώντας την σταματήσει να σκουπίζει τον πισινό της με χαρτί υγείας, γιατί αυτό είναι όντως φτιαγμένο από ξύλο. Πάντως εγώ τους λυπάμαι τους Κινέζους. Έχουν άγνοια κινδύνου. Ρε με τη Γκρετα τα βάλατε ρε!…
• «… Η προβλεπόμενη πλήρης κατάρρευσις του Ελληνισμού, επί ημερών του ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ, ίσως να οφείλεται εις τον γεροντικόν μαρασμόν της παναρχαίας Ελληνικής φυλής, από τον οποίον μαρασμόν δεν προσεβλήθη ο Εβραϊσμός, αλλά ούτε υπάρχει προοπτική να προσβληθή…». Ποιός τα είπε αυτά; Το 1958 ο χρηματίσας δις πρωθυπουργός του Ισραήλ Μπεν Γκουριόν.
Περαστικά μας…
Χρήστος Μπολώσης
