«Καμία οικονομική κρίση δεν μπορεί να δικαιολογήσει την έλλειψη λογικής και την αδυναμία συντονισμού των ελληνικών κρατικών Αρχών». Ετσι σχολιάζεται η κατάσταση που επικρατεί στα βόρεια σύνορά μας, με χαρακτηριστική περίπτωση τον μεθοριακό σταθμό Δρυμάδων, όπου τόσο το τελωνειακό όσο και το αστυνομικό φυλάκιο έκλεισαν εδώ και χρόνια, με αποτέλεσμα η περιοχή να έχει μετατραπεί σε ξέφραγο αμπέλι από το οποίο όποιος θέλει μπαίνει και όποιος θέλει φεύγει ανεξέλεγκτα από το ελληνικό έδαφος.
Το υπουργείο Εθνικής Αμύνης, που διατηρεί με τα δόντια ένα στρατιωτικό φυλάκιο, έχει απευθύνει αγωνιώδεις εκκλήσεις στα συναρμόδια υπουργεία Οικονομικών και Δημοσίας Τάξεως, επισημαίνοντας ότι, σύμφωνα με τη νομοθεσία της χώρας μας, το στρατιωτικό προσωπικό δεν δικαιούται να κάνει ούτε αστυνομικό ούτε τελωνειακό έλεγχο και περιορίζεται στην απλή καταγραφή των εισερχόμενων και εξερχόμενων ατόμων.
Υπό τις συνθήκες αυτές, θα ήταν προτιμότερο η μεθοριακή αυτή δίοδος να κλείσει, κάτι που όμως προσκρούει σε δύο θέματα. Καταρχάς, από το 1998 υπάρχει διμερής συμφωνία, ανάμεσα στην Ελλάδα και την Αλβανία, για το άνοιγμα αυτής της μεθοριακής διόδου, αφότου κατασκευάστηκε στην περιοχή δρόμος που διασχίζει τα σύνορα. Επιπροσθέτως, η δίοδος αυτή χρησιμοποιείται πάρα πολύ από ομογενείς Βορειοηπειρώτες, οι οποίοι πηγαινοέρχονται στην Αλβανία.
Φυσικά, ως αποτέλεσμα της διακρατικής συμφωνίας (κυρώθηκε με τον νόμο 2658/1998), από την αλβανική πλευρά των συνόρων υπάρχουν πλήρως στελεχωμένα τελωνειακά και αστυνομικά φυλάκια, το προσωπικό των οποίων αποκομίζει μια καθόλου κολακευτική εικόνα για τις ελληνικές Αρχές.
Μάλιστα, έχουν αναφερθεί περιστατικά κατά τα οποία Αλβανοί αστυνομικοί έχουν επέμβει για να αποτρέψουν τη διενέργεια αστυνομικών ελέγχων από το στρατιωτικό προσωπικό. Σε αρκετές περιπτώσεις, μάλιστα, έχουν αναφερθεί διελεύσεις φερέτρων μέσα στα οποία θα μπορούσε να υπήρχε οτιδήποτε. Το τελευταίο τέτοιο περιστατικό σημειώθηκε τον περασμένο Ιανουάριο.
Αλλεπάλληλες ερωτήσεις από βουλευτές της περιοχής -και όχι μόνον- έχουν θέσει το πρόβλημα στα συναρμόδια υπουργεία, χωρίς ποτέ να δοθεί μια ολοκληρωμένη απάντηση ή να αναλάβει κάποιος την ευθύνη να λύσει το ζήτημα.
Απεναντίας, διαπιστώνεται μια προσπάθεια της κάθε πλευράς να επιρρίψει ευθύνες στις άλλες. Το υπουργείο Δημοσίας Τάξεως δηλώνει ότι στέλνει αστυνομικό να διενεργεί έλεγχο διαβατηρίων σε ημέρες εορτών και αργιών, οπότε η κίνηση είναι αυξημένη, ενώ το υπουργείο Οικονομικών υπεκφεύγει, δηλώνοντας ότι θα στελεχώσει τον τελωνειακό σταθμό όποτε λειτουργήσει αστυνομικό φυλάκιο!
Καταστάσεις όπως αυτή στα ελληνοαλβανικά σύνορα αποκαλύπτουν μια βασική αδυναμία που παρουσιάζει η ασφάλεια της χώρας μας. Και στον τομέα αυτόν, όπως σε όλες σχεδόν τις κρατικές λειτουργίες, οι αρμοδιότητες είναι διεσπαρμένες, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει κανένας απολύτως συντονισμός. Οι πολλαπλές υπευθυνότητες καταλήγουν σε ανευθυνότητα. Η κάθε υπηρεσία επιρρίπτει την ευθύνη στις άλλες και τελικά δεν προχωρεί τίποτε.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση, η λύση υπάρχει και είναι δοκιμασμένη σε πολλές χώρες του κόσμου. Είναι η καθιέρωση θεσμού Συμβούλου ή Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας, ενός υπηρεσιακού οργάνου με υποστηρικτικές αρμοδιότητες που, πέρα από τις εκτιμήσεις και αναλύσεις καταστάσεων σε στρατηγικό επίπεδο, θα μπορεί να αναλαμβάνει και την πρακτική αντιμετώπιση ζητημάτων, όπως αυτό που χρονίζει στα ελληνοαλβανικά σύνορα, συντονίζοντας όλες τις εμπλεκόμενες υπηρεσίες.
Βεβαίως, το έργο ενός Συμβούλου Εθνικής Ασφαλείας δεν περιορίζεται σε αυτά. Πολύ σημαντικότερη είναι η συνεισφορά του στον χειρισμό των κρίσεων, που δεν είναι σπάνιες στην περιοχή.
Μ.Η.Τ. 232120