Αμήχανη νύχτα στο Μουσείο!

Η γλώσσα του σώματος για τα ζεύγη Τσίπρα και Μητσοτάκη στο δείπνο του Προέδρου της Δημοκρατίας προς τιμήν  του Μπαν Κι Μουν, με φόντο τον φωταγωγημένο Παρθενώνα

Από τη
Δήμητρα Αθανασοπούλου

Ακόμα κι αν τα χείλη είναι κλειστά -έγραφε ο Φρόιντ-, είναι τα δάχτυλα των χεριών που μιλούν. Τα σταυρωμένα χέρια του αρχηγού της Ν.Δ. ήταν τουλάχιστον φλύαρα. Οπως και οι -χωμένες μέσα στις τσέπες- παλάμες του πρωθυπουργού. Τα πρώτα καταμαρτυρούσαν άνθρωπο σε διαρκή άμυνα. Τα δεύτερα επεδίωκαν -μέσα από την επιτηδευμένη (;) άνεση- να καμουφλάρουν το στρες -αν όχι την αμφιθυμία- της πρώτης τέτοιου είδους συνάντησης των δύο πολιτικών αντιπάλων μετά συζύγων.
Αν υπάρχει αλληλεπίδραση των στοιχείων που κατασκευάζουν μια ατμόσφαιρα, τότε η εκπομπή λεκτικών και μη μηνυμάτων κατά τη διάρκεια του επίσημου δείπνου που παρέθεσε ο Προκόπης Παυλόπουλος προς τιμήν του γ.γ. του ΟΗΕ «εγκατέστησε» ένα νέο κλίμα μεταξύ των δύο πιο ισχυρών πολιτικών ζευγαριών της χώρας , που μονοπώλησαν τη βραδιά της 17ης Ιουνίου στο υπέροχο Μουσείο της Ακρόπολης.

Οταν οι μύχιες σκέψεις -φόβοι και επιδιώξεις- αποτυπώνονται σε κινήσεις , όταν οι κινήσεις αποκρυπτογραφούνται, τότε η εξω-λεκτική επικοινωνία αποδεικνύεται πολύ πιο ισχυρή από τα λόγια.
Το βλέμμα του Κυριάκου στο κενό διασταυρώθηκε κάποια στιγμή με το λοξό, διερευνητικό βλέμμα της Περιστέρας, που «σκάναρε» τον χώρο ενόσω ο Αλέξης κουβέντιαζε με οικειότητα με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Η «κόκκινη Μπέτυ»

Οι κινήσεις «ντύθηκαν» με σημαίνοντα. Οπως και οι ενδυματολογικές επιλογές.

Η «κόκκινη Μπέτυ», όπως την έχει χαρακτηρίσει επανειλημμένως ο διεθνής Τύπος, εμφανίστηκε με ένα φόρεμα στην αγαπημένη απόχρωση της ευρωπαϊκής Αριστεράς, για να επιδείξει προφανώς -έστω και ασυνείδητα- πίστη στο «ιδεώδες του εγώ» της, δηλαδή στην εξιδανικευμένη εικόνα του εαυτού της, μια εικόνα που συνήθως απέχει από την πραγματική. Μια εικόνα που «τρέφει και ταΐζει» από τα μαθητικά της χρόνια, τότε που μύησε τον Αλέξη στο Κομμουνιστικό Κόμμα.
Η επιλογή της Μαρέβα Γκραμπόφσκι -ένα σκουρόχρωμο ένδυμα με σαφή παραπομπή σε αρχαιοελληνικό πνεύμα- αποδείχτηκε τουλάχιστον συνεπής -σημειολογικά- στον πατριωτικό χαρακτήρα της Ν.Δ.
Τα ρούχα, εξάλλου, δεν είναι κομμάτια από πανί, αλλά από ιδέες. Εχουν «ντύσει» μέσα στον χρόνο και στον χώρο κινήματα και σύμβολα.

Οι συνδαιτυμόνες αντάλλαξαν αρκετά σιωπηρά αλλά εύγλωττα μηνύματα κατά τη διάρκεια της βραδιάς. Από τη θερμή και με διάρκεια χειραψία του Τσίπρα στον Μπαν Κι Μουν μέχρι τη ζεστή αγκαλιά της Περιστέρας στον πρόεδρο της Βουλής και τα μουδιασμένα μειδιάματα της Ελληνοπολωνής αστής που επιβίωσε (αυτό κι αν δείχνει κάτι) στις συγκρούσεις μέσα στην οικογένεια Μητσοτάκη.

Ο Κυριάκος σήκωσε κάποια στιγμή το σχεδόν μονίμως χαμηλωμένο βλέμμα του και κοίταξε την «επαναστάτρια με αιτία», όπως αποκαλείται εναλλακτικά η «σιδηρά κυρία» του Τσίπρα. Προηγουμένως είχε χαιρετήσει με ένα πλατύ χαμόγελο τον Ελληνα πρωθυπουργό – όχι όμως από εκείνα τα αληθινά, που δημιουργούν ρυτίδες γύρω από τα μάτια.

Το χαμόγελο, λένε, είναι συχνά η πλέον παραπλανητική έκφραση – για να συγκαλυφθεί ένα δυσάρεστο κλίμα. Στην Μπέτυ άφησε, όμως, να του ξεφύγει ένα γελαστό βλέμμα.
Κανείς, ωστόσο, δεν έδειξε «να καταπίνει τα χείλη του», δηλαδή να αποτρέπει τον εαυτό του από το να πει κάτι σοβαρό, από μια ομολογία. Σαν να μην υπήρχε τίποτα προς «εξομολόγηση» σε εκείνην την πρώτη τους βραδιά με φόντο τον φωταγωγημένο Παρθενώνα.