Η Εβδομάδα των Παθών του Εθνους κρατάει λίγο παραπάνω. Ηδη πάμε για επτά χρόνια από εκείνη τη μέρα του 2010, όταν το ψηλό παιδί από τη Μινεσότα, ο ποδηλάτης με τη στολή του Μπάτμαν και το διαστημικό γυαλί, ο αδερφός του Νικολάκη, του «μεταμφιεσμένου Ελληνα με την αμερικανική καρδιά», που η φαμίλια τους κυβέρνησε κι άρμεξε πολλά χρόνια τα 10.000.000 «καγκουρό», μας την αμόλησε από το Καστελόριζο πως είμαστε ρέστοι και θα μπούμε στον ζυγό, σαν μουλάρια από την ωραία Δεσφίνα.
Επί εξάμηνο από την υφαρπαγή της λαϊκής ψήφου με μεγαλειώδες παπατζιλίκι, άνευ χαρτοκιβωτίου τ’ ανάσκελα γωνία Πειραιώς και Γερανίου, αλλά στο ίδιο το Σύνταγμα, κωλοβάραγε. «Εδώ παπάς, εκεί παπάς, πού είναι ο παπάς;». Πάρτε ένα «λεφτά υπάρχουν».
Παραλλήλως με το ραχατλίκι και την ενδοσκόπηση, περιφερόταν τις ρούγες της υφηλίου μαζί με τον Παπακωνσταντίνου με τη σάκα του και τα μαρκαδοράκια και «στολίζανε» στους ξένους τον ίδιο τον λαό τους. Τον πιο σκληρά εργαζόμενο λαό της Ευρώπης, που κάθε τόσο τον κυβερνάει ο κατιμάς της κοινωνίας, διότι όλο στο στρίμωγμα τον έχουν και του πλασάρουν ελπίδα τα τζάκια, τα σόγια και οι συγκροτηματάρχαι, που πουλάγανε από ειδήσεις μέχρι δρόμο με το χιλιόμετρο, στάδια και ό,τι αγοράζει το κράτος, τουτέστιν εσύ Μήτσο και Μαρία, που πλέον το αφορολόγητό σου θα γίνει πιο κοντό κι απ’ τον Σημίτη.
Μόλις τέλειωσε η μπίζνα, στέρεψε το κρατικό χρήμα, φαλιρίσανε κι οι κραταιοί, μαζί με τους επικοινωνιακούς βραχίονές τους. Διότι, αδέρφια, αυτή η εφημερίδα που κρατάτε είναι εφημερίδα, όχι βραχίονας πιέσεων για μπετατζήδες, εμπόρους όπλων, προμηθευτές του Δημοσίου. «Πουλάει» ειδήσεις, βλέπεις τι γίνεται στον κόσμο κι άμα λάχει τη διπλώνεις και απειλείς και τον σκύλο σου, που πάει να σου φάει τη θέση στον καναπέ, πριν σε μαλαγανιάσει με τις ματάρες του και ξανακάνετε αγάπες.
Οι άλλοι που τυλίγανε στις εφημερίδες τους απειλές κατά της εκλεγμένης κυβέρνησης, που τόλμησε να αποπειραθεί εθνική πολιτική από την Κύπρο ως το Βουκουρέστι, προμοτάρανε τον ποδηλάτη υπονομεύοντας τον Καραμανλή, και το πέτυχαν. Κατόπιν, μετά καταλλήλου κι άδολης επεξεργασίας των στοιχείων, μας σφύριξε πως δεν έχουμε άλλο δρόμο πλην μονίμου Μεγάλης Παρασκευής στα χέρια του ΔΝΤ κι άλλων, που είναι φίλοι μας, θέλουν το καλό μας, είναι πιο δυνατοί και θα νικήσουν, κι εμείς δεν έχουμε παρά να υποταχθούμε, να χαλαρώσουμε και να πληρώσουμε αυτά που σίγουρα ΔΕΝ φάγαμε μαζί με τους διάφορους της πολιτικής φεουδαρχίας.
Ουδείς πιλότος πήρε μίζα για το αεροπλάνο του. Απλά ρισκάρει τη ζωή του με έναν μισθό. Ουδείς ασθενής πήρε μερτικό από τις μίζες στο πάρτι της Υγείας. Ουδείς νοικοκύρης οδηγός πήρε μισό ευρώ από τα δισεκατομμύρια για τους δρόμους στους οποίους συχνά αφήνουν άλλοι νοικοκυραίοι τα κοκαλάκια τους. Ολη η λεηλασία της χώρας αφορούσε μια ελάχιστη μειοψηφία που δάγκωνε σαν λευκός καρχαρίας τα χοντρά: όπλα, δημόσια έργα εν γένει, ολυμπιακά έργα που τα κάναμε αβαβά ελεγκτικώς, φάρμακα και λοιπές προμήθειες στην Υγεία, κι άλλα ωραία.
Αυτοί τα φάγανε. Οχι εσείς, όχι εγώ, όχι εμείς, οι πολλοί, οι νόμιμοι ιδιοκτήτες της χώρας. Χριστός Ανέστη, αδέρφια. Θα έρθει η ώρα και του Εθνους…
Φαήλος Μ. Κρανιδιώτης
*Πρόεδρος της ΝΕΑΣ ΔΕΞΙΑΣ
Μ.Η.Τ. 232120