Φθάσαμε και πάλι, συν Θεώ, στον Δεκέμβριο. Τον μήνα των εορτών, της θρησκευτικής κατανύξεως και της χαράς. Ομως ο Δεκέμβριος πρέπει να αρχίζει πάντα με περισυλλογή. Πρέπει να αρχίζει με αναμόχλευση της Ιστορίας.
Οχι των παθών, αλλά της μνήμης. Εκείνος ο Δεκέμβρης του 1944 δεν ήταν ένα Δεκέμβρης της αγάπης. Ηταν ένας Δεκέμβρης γεμάτος μίσος, όταν το ΚΚΕ, λίγο μετά την αποχώρηση των κατακτητών από την πατρίδα μας, θεώρησε ότι ήταν κατάλληλος ο χρόνος για να καταλάβει βιαίως την εξουσία και να εγκαταστήσει κομμουνιστική δικτατορία.
Κάποιοι όμως με το αίμα τους ύψωσαν με τα κορμιά τους φράχτη και διέσωσαν τη δημοκρατία. Πρωταγωνιστές και θριαμβευτές στο αγώνα αυτόν ήταν οι υπερασπιστές του Συντάγματος Χωροφυλακής «Μακρυγιάννη», που με επικεφαλής τον διοικητή τους, συνταγματάρχη Γεώργιο Σαμουήλ, βροντοφώναξαν «Δεν θα περάσουν» και δεν πέρασαν.
Την ερχόμενη Κυριακή, στις 10.00, ο Σύνδεσμος Αποστράτων Αστυνομικών Αθηνών θα τελέσει την ετήσια επιμνημόσυνη δέηση, υπέρ αναπαύσεως των ψυχών των πεσόντων ανδρών των Σωμάτων Ασφαλείας και των Ενόπλων Δυνάμεων, για τη δημοκρατία και την πατρίδα, τον Δεκέμβριο του 1944. Χρέος όλων μας είναι να παραστούμε και να ανάψουμε ένα κεράκι για την ψυχή των ηρώων αυτών. Το αξίζουν.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΠΟΛΩΣΗΣ
Από τη στήλη «Ριπές» της «δημοκρατίας»