Στην Ελλάδα του 2025, η κυβέρνηση συνεχίζει να ντύνει τον εργασιακό μεσαίωνα με τον μανδύα των «μεταρρυθμίσεων». Απόδειξη αποτελεί το γεγονός ότι η Υπουργός Εργασίας, Νίκη Κεραμέως, προσπαθεί να πείσει ότι το 13ωρο δεν είναι αυτό που όλοι καταλαβαίνουν -αλλά ένα «ευέλικτο εργαλείο» που, υποτίθεται, λειτουργεί προς όφελος του εργαζομένου.
Η πραγματικότητα, όμως, είναι πολύ πιο ωμή: πρόκειται για μια ακόμη νομιμοποίηση της υπερεργασίας, που ανοίγει διάπλατα τον δρόμο στην εκμετάλλευση, την εξάντληση και την εργοδοτική αυθαιρεσία.
Το 13ωρο με… συναίνεση;
Η υπουργός υποστήριξε ότι το νέο πλαίσιο προβλέπει «υπερωριακή απασχόληση μόνο με τη συναίνεση του εργαζομένου» και «μόνο έως 37 ημέρες ετησίως».
Όμως, ποια συναίνεση μπορεί να θεωρηθεί ελεύθερη όταν ο εργαζόμενος βρίσκεται αντιμέτωπος με την απειλή της απόλυσης, με την ανασφάλεια και με ένα περιβάλλον εργασίας που μετατρέπεται σταδιακά σε ζούγκλα; Στην πράξη, σημαίνει «δέξου να δουλέψεις παραπάνω ή ψάξε αλλού».
Ψηφιακή κάρτα για 350.000 εργαζομένους – αλλά όχι για τα δικαιώματα
Η υπουργός πανηγυρίζει για την «επέκταση της ψηφιακής κάρτας» σε άλλους 350.000 εργαζομένους, παρουσιάζοντάς τη ως εγγύηση διαφάνειας και προστασίας.
Η αλήθεια είναι ότι η ψηφιακή κάρτα, χωρίς πραγματικούς ελεγκτικούς μηχανισμούς και χωρίς ενίσχυση των επιθεωρητών εργασίας, δεν είναι παρά ένα ψηφιακό φύλλο συκής. Το κράτος επιλέγει να καταγράφει τις ώρες, αλλά όχι τις αδικίες. Να βλέπει την ώρα εισόδου, αλλά όχι τα εξαντλημένα πρόσωπα που μένουν για «λίγο ακόμα».
Μειώσεις εισφορών για τους εργοδότες
Η κ. Κεραμέως υπερηφανεύτηκε για τη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών κατά 5,5 ποσοστιαίες μονάδες και για τη νέα μείωση που θα έρθει το 2027.
Για ποιον, όμως, είναι αυτή η «ανάσα»; Για τον εργαζόμενο που βλέπει τον μισθό του να μην φτάνει ούτε για τα βασικά ή για τις επιχειρήσεις που θα συνεχίσουν να απολαμβάνουν περισσότερα προνόμια και λιγότερες υποχρεώσεις;
Το αφήγημα της κυβέρνησης είναι ξεκάθαρο: «Ευελιξία», «ανταγωνιστικότητα», «παραγωγικότητα». Πίσω από τις λέξεις, όμως, κρύβεται η κανονικοποίηση της υπερεργασίας. Το νέο εργασιακό νομοσχέδιο δεν προστατεύει τον εργαζόμενο –αντίθετα, τον αποδυναμώνει.