Ο Τσίπρας μπαίνει στην πίστα αλλά μέλλει να είναι μόνο ρυθμιστής, όχι πρωταγωνιστής. Το βιβλίο του προκαλεί θόρυβο μεν, αλλά σε αυτή τη φάση είναι το υποσύνολο ενός δυνητικού συνόλου εντός του ιδεολογικού χώρου που κινείται
Στη σελίδα 232 της «Ιθάκης» του Τσίπρα μπορεί να εντοπίσει κανείς μία από τις πλέον ενδιαφέρουσες μαρτυρίες του πρώην πρωθυπουργού για τη χώρα μας αλλά και για την ευρύτερη γεωπολιτική περιοχή εντός της οποίας κινείται.
- Του Μανώλη Κοττάκη
Μαρτυρία η οποία διαψεύδει πανηγυρικά τις διακινούμενες θεωρίες συνωμοσίας περί ρωσικής ανάμειξης στα εσωτερικά μας. Η κρίση χρεοκοπίας που ζήσαμε την περίοδο 2010-2019 ήταν η ιδανική αφορμή, το ικανόν πρόσχημα, για να παρέμβει η Ρωσία στα εσωτερικά μας, αλλά συνέβη το ακριβώς αντίθετο.
Της προτάθηκε και το απέρριψε. Και το απέρριψε γιατί η Γιάλτα ισχύει ακόμη, όπως ξεκαθάρισε ο Πούτιν στον Τσίπρα, και εξηγεί όλα όσα συμβαίνουν αυτές τις ημέρες στην Ουκρανία. Αλλά εξηγεί και αυτά που θα έρθουν για εμάς μέχρι να ανακατανεμηθεί ο κόσμος τρίτη φορά μετά τον Παγκόσμιο Πόλεμο και την πτώση του υπαρκτού σοσιαλισμού. Τι είπε ο Πούτιν στον Τσίπρα και το βρίσκουμε σήμερα μπροστά μας και στην Ουκρανία και στη Μεσόγειο;
Αφού αρνήθηκε να τον δανείσει με 300 εκατομμύρια ευρώ για να ενισχυθεί η διαπραγματευτική σχέση της Ελλάδος έναντι των δανειστών της, του είπε ξεκάθαρα: «Κοίταξε, θέλω να έχω με την Ελλάδα και ειδικά με τη δική σας κυβέρνηση μια πολύ καλή σχέση. Αλλά την ίδια στιγμή πρέπει να σου ομολογήσω ότι και με τη Μέρκελ έχω επίσης μια πολύ καλή σχέση. Η Γερμανία είναι μια χώρα με την οποία διατηρούμε ανέκαθεν μια πολύ στενή σχέση. Εχουμε αυτή τη στιγμή δύο αγωγούς που μεταφέρουν εκεί φυσικό αέριο. Εχουμε κοινά συμφέροντα. Θέλω να έχω εξαιρετικές σχέσεις με την Ελλάδα και πιστεύω ότι μαζί σας θα κάνουμε πολύ σημαντικά βήματα. Αλλά η Ελλάδα, δεν πρέπει να το ξεχνάμε αυτό, ανήκει σε μια άλλη σφαίρα επιρροής.
Σφαίρες επιρροής
Ανήκει στο ΝΑΤΟ και στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Ανήκει στη γερμανική σφαίρα επιρροής. Η Γιάλτα που γράφτηκε πάνω σε ένα τσιγαρόχαρτο βεβαίως και ισχύει ακόμη!» Η Ρωσία λοιπόν δεν ήθελε την Ελλάδα ούτε εκτός ευρώ ούτε εκτός ΝΑΤΟ. Την ήθελε και εξακολουθεί να τη θέλει μέσα. Πιο ανεξάρτητη, λιγότερο δεδομένη, αλλά μέσα. Ηθελε όμως και κάτι ακόμα η Μόσχα: Η Γιάλτα, όπως εμπλουτίστηκε με τις δεσμεύσεις του Μπους του πρεσβύτερου στο Βερολίνο το 1989 και του Μπους τζούνιορ στο Βουκουρέστι το 2008, να ισχύει απολύτως και για την ίδια. Τι ζήτησαν οι Ρώσοι το 1989 για να συναινέσουν στην επανένωση της Γερμανίας και έκαναν δεκτό οι Αμερικανοί; Να μην επεκταθεί ποτέ το ΝΑΤΟ στα ανατολικά.
Την ίδια δέσμευση επανέλαβε και ο πρόεδρος Κλίντον ενδιαμέσως. Τι προκάλεσε τον πόλεμο στην Ουκρανία και τι συζητείται αυτές τις μέρες στις διαπραγματεύσεις; Τον πόλεμο τον προκάλεσε η αθόρυβος επέκταση του ΝΑΤΟ μέσω των Βρετανών έξω από τα ρωσικά σύνορα. Στις διαπραγματεύσεις συζητείται αυτές τις μέρες να επαναβεβαιωθεί αυτό που συμφωνήθηκε το 1989: Η Ουκρανία δεν μπορεί να γίνει ποτέ μέλος του ΝΑΤΟ. Ποιος, άραγε, ήταν ο βασικός στόχος του Στάλιν στη Γιάλτα χωρίς να ομολογείται; Η εξασφάλιση ενός μεγάλου ζωτικού χώρου ασφαλείας για την ΕΣΣΔ έξω από τα σύνορά της, όπως αυτός διαμορφώθηκε με την Πολωνία, την Τσεχοσλοβακία, την Ουγγαρία, τη Βουλγαρία, τη Ρουμανία και τη Γιουγκοσλαβία.
Οι χώρες αυτές έδιναν βάθος στην άμυνα της ΕΣΣΔ, βάθος το οποίο της δίνουν σήμερα τα εδάφη που κατέκτησε στην Ουκρανία, της Κριμαίας περιλαμβανομένης, η Γεωργία, η Ουγγαρία και η Λευκορωσία (η μάχη για τη Ρουμανία, τη Μολδαβία, τη Βουλγαρία και την Πολωνία συνεχίζεται). Στοιχειώδη μελέτη της Ιστορίας να είχε κάνει ο Τσίπρας –τα πρακτικά της Γιάλτας κυκλοφορούν στο βιβλίο του Ουκρανού ιστορικού Plokhy «Το τίμημα της ειρήνης»-, θα είχε αποφύγει να ζητήσει λεφτά από τον Πούτιν. Το τσιγαρόχαρτο πάνω στο οποίο κατανεμήθηκαν οι σφαίρες επιρροής στη Γιάλτα γράφτηκε πριν από την τελική μάχη στον Γράμμο και στο Βίτσι.
Η ΕΣΣΔ είχε χρησιμοποιήσει τον Δημοκρατικό Στρατό στον αντιπερισπασμό που έκανε στην Ελλάδα για να κερδίσει στο τραπέζι τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης. Μετά ταύτα και όταν βλέπει κανείς ότι έγινε πόλεμος με τρία εκατομμύρια νεκρούς για να διασφαλίσει η Μόσχα την αυλή της, είναι γελοίο και να το σκεφτόμαστε πως θέλει να εισβάλει στη Γερμανία.
Συγκυρίες
Οι διάφοροι Πιστόριους που τα λένε αυτά έχουν έναν και μοναδικό στόχο: να διατηρήσουν την αυξητική τροχιά των κερδών της γερμανικής αμυντικής βιομηχανίας σε μια εποχή που η αποβιομηχάνιση εξαιτίας της απώλειας πρόσβασης στη φθηνή ρωσική ενέργεια θερίζει στη Γερμανία. Τα λουκέτα, υπαρκτά και επαπειλούμενα, είναι πάρα πάρα πολλά. Ο διάλογος αυτός του Πούτιν με τον Τσίπρα πρέπει να τοποθετηθεί στην παρούσα συγκυρία. Οι Αμερικανοί, αφού τα βρήκαν με τους Ρώσους και μοίρασαν τις σπάνιες γαίες της Ουκρανίας, τώρα τελειώνουν τον πόλεμο, τους δίνουν την περιοχή και τους ανακηρύσσουν νικητές. Οι Αμερικανοί με τη βοήθεια των Τούρκων και των Καταριανών εξασφάλισαν προσωρινά στην Παλαιστίνη και τώρα θα καταπιαστούν με τη Συρία. Διανέμουν τον γεωπολιτικό χώρο προς Βορρά στην Τουρκία και προς Νότο σε Ισραήλ και Αίγυπτο.
Απομένει η Μεσόγειος για να διαμορφωθεί στο τελικό της σχήμα η νέα Γιάλτα της περιοχής. Και κρίσιμο γι’ αυτό είναι ποιο θα είναι το πολιτικό προσωπικό που θα φέρει εις πέρας με αξιοπιστία αλλά και εθνική αξιοπρέπεια αυτό το σχέδιο. Ο Τσίπρας μπαίνει στην πίστα αλλά μέλλει να είναι μόνο ρυθμιστής, όχι πρωταγωνιστής. Το βιβλίο του προκαλεί θόρυβο μεν, αλλά σε αυτή τη φάση είναι το υποσύνολο ενός δυνητικού συνόλου εντός του ιδεολογικού χώρου που κινείται. Μπορεί να είναι ο πυροκροτητής εξελίξεων, αλλά όχι οι ίδιες οι εξελίξεις.
