Το Σάββατο, στο κατάμεστο Καραϊσκάκη, ο Λεβαδειακός σκοράρει για το 2-2 στο 79’. Οι παίκτες πανηγυρίζουν, αγκαλιάζονται, οι οπαδοί του Ολυμπιακού τραβούν τα μαλλιά τους, αλλά περιμένουν την κρίση του VΑR. Ελα, όμως, που δεν υπήρχε «πλήρης κάλυψη». Ο διαιτητής, αφού περιμένει… 17 λεπτά (!), εφαρμόζει τον κανονισμό και δείχνει σέντρα.
Μιλάμε για μεγάλο καραγκιοζιλίκι! Οταν -την επομένη- μπόρεσε να υπάρξει «πλήρης εικόνα», είδαμε ότι το γκολ του 2-2 ήταν… οφσάιντ! Και πού ήταν το VAR; Σε ένα βανάκι, λένε, εκτός γηπέδου! Ρεζιλίκια πράγματα, που έλεγε ο παππούς μας! Βεβαίως, το VAR είναι χρήσιμο, όταν λειτουργεί σωστά. Διασφαλίζει ότι το λάθος δεν θα περάσει απαρατήρητο.
Αλλά όταν «κολλάει», όταν «μπερδεύονται τα καλώδια», όταν «ξεχνάει» να δώσει εικόνα, τότε… κλάφ’ τα, Χαράλαμπε! Και το θέμα δεν είναι απλά η τεχνολογία, αλλά η διαφάνεια και η ταχύτητα: αν θες να μπεις στον πυρήνα της στιγμής, πρέπει να είσαι παρών αμέσως. Οχι να παίρνεις αποφάσεις ύστερα από 16 λεπτά, που ο αγώνας έχει ήδη αλλάξει πίστα. Δηλαδή, ευτυχώς που έβαλε γκολ ο Ολυμπιακός, αλλιώς θα είχαμε τώρα… δράματα! Αν το ματς Ολυμπιακός – Λεβαδειακός ήταν θεατρικό έργο, θα λεγόταν «Πού πας, ρε Καραμήτρο;», με υποτίτλους «Ψάχνοντας το ύποπτο βύσμα» και «ο διαιτητής άργησε 17 λεπτά».
Φυσικά, το VAR δεν είναι «κακό», δεν είναι «συνωμοσία», ούτε «μαγική» λύση για όλες τις αδικίες. Είναι εργαλείο. Οπως κάθε εργαλείο, έχει απαιτήσεις: καλές συνθήκες, σωστή τεχνολογία, άμεση ανταπόκριση. Οταν το μηχάνημα «κολλάει», όπως είδαμε στο Ολυμπιακός – Λεβαδειακός, τότε όχι μόνο δεν προστατεύει το fair play, αλλά μοιάζει σαν να παίζει τον παπά στους φιλάθλους. Πάμε τώρα και στα χάλια της ελληνικής διαιτησίας. Η ομάδα μου, η Νιούκασλ, έχασε από την Αρσεναλ 1-2 στις καθυστερήσεις. Στο 1-1 παίκτης της Νιούκασλ σουτάρει και αμυντικός της Αρσεναλ έχει το χέρι απλωμένο και σταματά την μπάλα στη μικρή περιοχή. Πέναλτι!
Το VAR καλεί τον διαιτητή και του λέει ότι «πριν φτάσει στο χέρι η μπάλα, έχει “ξύσει” το πόδι του παίκτη». Και αν η μπάλα, πριν χτυπήσει στο χέρι, έχει βρει άλλο μέρος του σώματος, δεν υπάρχει παράβαση; Και ο διαιτητής δείχνει ότι δεν τρέχει τίποτε. Στο Αγρίνιο, λίγη ώρα αργότερα, παίκτης του Παναθηναϊκού δέχεται την μπάλα στο στήθος, η οποία στη συνέχεια χτυπά στο απλωμένο του χέρι. Ο διαιτητής λέει «συνεχίζετε», αλλά το VAR τον καλεί και τελικά δείχνει πέναλντι και ο Παναιτωλικός ανοίγει το σκορ. Για γέλια, δηλαδή, η κατάσταση! Μάλλον για κλάματα διαιτησία και VAR. Να τους χαιρόμαστε!
Η ΑΚΙΣ