Ούρσουλα Φον ντερ Λάιεν: Επιβιώνει στον θρόνο μοιράζοντας δωράκια

Για τρίτη φορά έρχεται αντιμέτωπη με πρόταση μομφής. Αν πέσει, ένα ολόκληρο κονκλάβιο αξιωματούχων θα χάσει τις χρυσοφόρες θέσεις του

Κανένας δεν την πολυχωνεύει, αλλά στο τέλος τη στηρίζουν. Αυτό είναι το επιμύθιο που διδασκόμαστε από τις προτάσεις μομφής στο Ευρωκοινοβούλιο κατά της Φον ντερ Λάιεν. Σε λίγα 24ωρα, στις 9 Οκτωβρίου, θα έρθει αντιμέτωπη ξανά με πρόταση μομφής, τη δεύτερη μέσα σε λιγότερο από τρεις μήνες και μετά τις δυο προτάσεις που κατέθεσαν εναντίον της η ομάδα των Πατριωτών και η Αριστερά.

  • Από τον Βασίλη Γαλούπη

Η προηγούμενη ήταν στις 10 Ιουλίου, και η Ούρσουλα επιβίωσε μοιράζοντας υποσχέσεις σε διάφορες πολιτικές ομάδες με αντάλλαγμα τη στήριξή τους. Για να φύγει απ’ τον θρόνο της η Ούρσουλα χρειάζεται αυξημένη πλειοψηφία 2/3 επί των 720 μελών της Ολομέλειας, σενάριο που θεωρείται απίθανο.

Η ασύδοτη πρόεδρος της Κομισιόν συνεχίζει να απολαμβάνει στήριξη, παρά τη σκανδαλώδη και βουτηγμένη στη διαφθορά θητεία της και τις πολιτικές της αποφάσεις που βάζουν την Ε.Ε. σε τροχιά διάλυσης. Με τη δικαιολογία ότι, αν απομακρυνθεί, η Ευρώπη θα χάσει τη… σταθερότητα. «Υπάρχουν πολλοί καλοί λόγοι για να επικρίνουμε την Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν» δήλωσε ο επικεφαλής των Γερμανών Πρασίνων του Κοινοβουλίου, Ερικ Μάρκαρντ, «αλλά δεν πιστεύουμε ότι ένας διάδοχος θα ήταν απαραίτητα καλύτερος από τη νυν πρόεδρο της Επιτροπής».

Αν η Ούρσουλα έπεφτε, ένα ολόκληρο κονκλάβιο αξιωματούχων και ευρωβουλευτών θα έχανε τις χρυσοφόρες θέσεις του. Κι έτσι τη στηρίζουν καθαρά υπολογιστικά. Για τους Φιλελεύθερους και τους Σοσιαλιστές, η απομάκρυνσή της από το αξίωμα θα σήμαινε αυτόματα και απομάκρυνση των δικών τους επιτρόπων, μειώνοντας την επιρροή των ομάδων τους. Στην πράξη, όμως, η Φον ντερ Λάιεν μπορεί να επιβιώνει από τους γύρους ψηφοφοριών, αλλά κάθε φορά με όλο και λιγότερη υποστήριξη. Τον Ιούλιο, η πρόταση μομφής που υποβλήθηκε από τις πολωνικές και ρουμανικές αντιπροσωπίες της δεξιάς ομάδας Ευρωπαίων Συντηρητικών και Μεταρρυθμιστών δεν πέρασε, αφού δεν συγκέντρωσε την απαιτούμενη πλειοψηφία, όμως η υποστήριξη προς την Ούρσουλα ήταν υποτονική: μόνο 553 από τους 719 ευρωβουλευτές ψήφισαν, με 175 από αυτούς εναντίον της.

Αυτή τη φορά, ο Ούρσουλα έταξε στους Σοσιαλιστές, οι οποίοι αρχικά απείλησαν ότι θα απέχουν, πως θα διατηρήσει κάποια κονδύλια κοινωνικών δαπανών ώστε να τη στηρίξουν. Χωρίς αυτούς πάλι δεν θα έχανε την ψηφοφορία της Πέμπτης, αλλά η υποστήριξη θα ήταν τόσο οριακή σε σχέση με την πλειοψηφία, που θα κινδύνευε να απολέσει κάθε νομιμοποίηση, άρα και κάθε ικανότητα να περνά νομοθεσίες. Από την αρχή, η Φον ντερ Λάιεν εξασφάλισε το πόστο μόλις και μετά βίας. Το 2019 πρωτοεξελέγη πρόεδρος της Κομισιόν με ισχνή πλειοψηφία μόλις 9 ψήφων. Απαξ, όμως, και το «ατύχημα» έγινε, φρόντισε να συγκεντρώσει τόσες υπερεξουσίες στο πρόσωπό της ώστε να μπορεί να υπερβαίνει ανενόχλητη όποια «θέλω» του Ευρωκοινοβουλίου και τα συμφέροντα των πολιτών. Αν και δεν διαθέτει την απαραίτητη νομιμοποίηση, αποφασίζει κατά βούληση, μαζί με μια χούφτα εκλεκτών και λομπιστών, δίχως να απαιτείται έγκριση από οποιονδήποτε και χωρίς να λογοδοτεί.

Οταν την επέβαλε η Γερμανία ως πρόεδρο της Κομισιόν, ήταν ήδη αποτυχημένη υπουργός στη χώρα της και βρισκόταν υπό έρευνα για σκάνδαλα. Το 2019 βρέθηκε στο επίκεντρο υπόθεσης διαφθοράς όσο ήταν υπουργός Αμυνας της Γερμανίας για συμβάσεις άνω των 100 εκατομμυρίων ευρώ σε εξωτερικούς συμβούλους. Η αντίδραση της Φον ντερ Λάιεν ήταν να καταστρέψει τα αποδεικτικά στοιχεία, μια φόρμουλα που της έμεινε κουσούρι και στο καινούργιο της πόστο της προέδρου της Κομισιόν. Επί πανδημίας, η Ούρσουλα είδε τη χρυσή ευκαιρία για μεγάλη μπίζνα. Προχώρησε στην κολοσσιαία συμφωνία με τον Μπουρλά της Pfizer για τα υπερτιμημένα εμβόλια, κρυφά από τους ευρωβουλευτές και τους φορολογουμένους. Για τουλάχιστον έναν μήνα, οι δυο τους αντάλλασσαν μηνύματα και τηλεφωνήματα, των οποίων κανείς δεν γνωρίζει το περιεχόμενο, πριν κλείσουν τελικά τη συμφωνία. Σε βάρος της εντιμότητας θριάμβευσε τελικά η προσωπική… διπλωματία δύο ντιλαδόρων.

Η ιδιωτική μπίζνα της Ούρσουλα είχε ως αποτέλεσμα να υπερπληρώσουν οι Ευρωπαίοι φορολογούμενοι 31 δισεκατομμύρια ευρώ πάνω από το κόστος παραγωγής. Το 2023, οι «New York Times» προσέφυγαν στη Δικαιοσύνη κατά της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την αποτυχία της Κομισιόν να δημοσιοποιήσει τα περιβόητα SMS, που η ίδια είχε φροντίσει να εξαφανίσει. Η απάντηση της Γερμανίδας ήταν ότι… τα έσβησε. Πολιτικό χάρισμα δεν διαθέτει, ούτε πολιτικό σθένος, ούτε ασφαλώς όραμα για την Ευρώπη. Η μέτρια έως ανεπαρκής Ούρσουλα εκτοξεύθηκε στην κορυφή της Ε.Ε. λόγω των τριών μοναδικών προσόντων της: των διασυνδέσεων της πανίσχυρης οικογένειάς της, του ταλέντου της στα νταραβέρια με λομπίστες και, φυσικά, της μοιραίας στήριξης του Βερολίνου, που την «επέβαλε» στο πόστο της προέδρου της Κομισιόν.

Εκτοτε πρωταγωνιστεί στο ένα σκάνδαλο μετά το άλλο, κάνει μυστικά και προσωπικά deals με επιχειρηματίες και καταντά παντελώς ανυπόληπτη την ευρωπαϊκή εξωτερική πολιτική. Πιόνι των ΗΠΑ και διαφόρων επιχειρηματικών συμφερόντων, τον Ιούλιο «φόρεσε» στους Ευρωπαίους πολίτες και μια τραγική εμπορική συμφωνία με την Αμερική, που θα εκτοξεύσει το κόστος ζωής τους επειδή η ίδια φοβήθηκε μη χάσει την εύνοια του Τραμπ. Κανείς δεν φανταζόταν πριν αναλάβει, το 2019, ότι θα καταντούσε την Ευρώπη τόσο ανίσχυρη και τόσο διεφθαρμένη. Η Φον ντερ Λάιεν έχει βάλει την Ε.Ε. σε τροχιά αυτοκαταστροφής, αλλά συνεχίζει απτόητη.


ΟΥΡΣΟΥΛΑ ΦΟΝ ΝΤΕΡ ΛΑΪΕΝ

Γερμανίδα πρόεδρος Ευρωπαϊκής Επιτροπής

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Γεννήθηκε το 1958 στο Βέλγιο. Είναι κόρη Χριστιανοδημοκράτη πρώην υπουργού, προέδρου της Κάτω Σαξονίας, και σπούδασε Ιατρική στο Ανόβερο. Το 2015 αποδείχθηκε ότι έκανε λογοκλοπή στο διδακτορικό της. Πήρε διάφορους κυβερνητικούς ρόλους ως προστατευομένη της Ανγκελα Μέρκελ. Το 1986 παντρεύτηκε τον γιατρό Χάικο φον ντερ Λάιεν, μέλος ιστορικής οικογένειας, κι απέκτησαν επτά παιδιά. Είναι πολύγλωσση και της αρέσει η ιππασία. Το 2005 διορίστηκε ομοσπονδιακή υπουργός Οικογενείας και το 2010 εξελέγη αντιπρόεδρος του CDU. Το 2013 διορίστηκε υπουργός Αμυνας της Γερμανίας, πόστο στο οποίο παρέμεινε ως τον Ιούλιο του 2019. Στις 16 Ιουλίου 2019 εξελέγη πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, με ισχνή πλειοψηφία. Στις 18 Ιουλίου 2024 επανεξελέγη για ακόμα μία πενταετία.










spot_img

Ροή ειδήσεων

Ροή ειδήσεων
spot_img

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ