Γιατί πρέπει να δοθεί δικαίωμα ψήφου στους ομογενείς στις εθνικές εκλογές
Παρακολουθώ με ενδιαφέρον τον διάλογο για την ψήφο των ομογενών αποδήμων στις εθνικές εκλογές. Σέβομαι απολύτως την άποψη ορισμένων ότι δεν πρέπει να τους δοθεί αυτό το δικαίωμα, καθώς δεν ζουν στην Ελλάδα, δεν υποφέρουν από την πολιτική των Μνημονίων και δεν έχουν καλή γνώση της ελληνικής πραγματικότητας. Αρα τυχόν παροχή δικαιώματος ψήφου θα οδηγήσει σε αλλοίωση του εκλογικού αποτελέσματος. Σέβομαι -επαναλαμβάνω- αυτή την άποψη, αλλά η δική μου είναι ριζικά διαφορετική.
Η ψήφος των ομογενών απόδημων Ελλήνων, στη δική μου αντίληψη, θα ενώσει το έθνος και θα αποτελέσει μεγάλο κίνητρο για τη δεύτερη και την τρίτη γενιά Ελλήνων να αποκτήσουν δεσμούς με την πατρίδα, να γυρίσουν και -γιατί όχι;- να ριζώσουν στη γενέθλια γη. Ας μου επιτραπεί να δω το θέμα στρατηγικά, μέσα από μακροπρόθεσμη σκοπιά και όχι απλώς μέσα από τον προβληματισμό για τη διαμόρφωση ενός περιστασιακού εκλογικού αποτελέσματος. Η πατρίδα αντιμετωπίζει πρόβλημα δημογραφικό. Η πατρίδα αντιμετωπίζει πρόβλημα πολιτικής λειψανδρίας.
Η πατρίδα αντιμετωπίζει πρόβλημα επιχειρηματικής ηγεσίας. Η πατρίδα αντιμετωπίζει πρόβλημα ακαδημαϊκής ηγεσίας. Αρνείται κανείς ότι με βάση τελευταίες έρευνες το έθνος των Ελλήνων ενδέχεται να συρρικνωθεί μέχρι εξαφάνισης στα 2.000.000 κατοίκους το 2100; Αρνείται κανείς ότι τα καλύτερα μυαλά μας στελεχώνουν τα καλύτερα ξένα πανεπιστήμια και τις μεγάλες πολυεθνικές επιχειρήσεις; Αρνείται κανείς ότι η ποιότητα του πολιτικού προσωπικού των τελευταίων Κοινοβουλίων είναι εξαιρετικά χαμηλή; Νομίζω όχι. Αν κάτι επείγει, λοιπόν, είναι να ενώσουμε τον απανταχού Ελληνισμό. Και καλύτερο κίνητρο από το να του δώσεις λόγο, συμμετοχή και ψήφο στις εθνικές εκλογές, όπως όλα τα προηγμένα κράτη, δεν υπάρχει.
Απορρίπτω το επιχείρημα ότι μόνο όσοι ζούμε εδώ ξέρουμε. Και αυτοί που είναι μακριά και απολογούνται καθημερινά για την εικόνα της χώρας ξέρουν. Δεδομένου, μάλιστα, ότι οι φιλελεύθερες αντιλήψεις για τα πράγματα υπερέχουν των αριστερών ιδεοληψιών για την εκπαίδευση, την επιχειρηματικότητα, τα θέματα νόμου και τάξης, η επίδραση της ψήφου σε έναν νέο συσχετισμό θα είναι καταλυτική. Γι’ αυτό τη φοβάται ο Τσίπρας. Πέραν αυτών, όμως, η ψήφος θα οδηγήσει στη διαμόρφωση μιας νέας επετηρίδας τόσο στην πολιτική όσο και στην αγορά και στα πανεπιστήμια.
Η ψήφος είναι κίνητρο για παλιννόστηση αλλά και για να οργανωθούν καλύτερα των Ελλήνων οι κοινότητες. Τελευταίο, αλλά όχι έλασσον: Ακόμη και αν όλα αυτά δεν συμβούν -που θα συμβούν-, ποιος είναι αυτός που μπορεί να αρνείται ψήφο σε Ελληνες που μένουν μεν μακριά από την Ελλάδα, αλλά έχουν εδώ ιδιοκτησίες και συγγενείς που καταστρέφονται από τις κυβερνήσεις; Αφήστε που και το «μακριά» σχετικό είναι πλέον στην εποχή του skype. Προτείνω να το ξανασκεφτούμε.
Μανώλης Κοττάκης
