Πρόεδρος της Δημοκρατίας ονειρεύεται να γίνει τώρα ο Θ. Πάγκαλος, ο οποίος απαντώντας σε ερωτήσεις πολιτών στη διαδικτυακή τηλεόραση του ΠΑΣΟΚ βρήκε και… οπαδό στο πρόσωπο εκείνου που έκανε σχετική ερώτηση.
«Ωραία ιδέα» είπε πλέκοντας πάντως το εγκώμιο του Κ. Παπούλια, προφανώς επειδή έβαλε πλάτη στη διετία ΠΑΣΟΚ.
Μετατρέποντας τον τρόμο του να χάσει την έδρα σε «επιλογή», υποστήριξε ότι δεν θα είναι υποψήφιος, παρότι ήξερε ότι… θα έβγαινε, ξεχνώντας προφανώς τα γιαούρτια συμπολιτών του στα Καλύβια. Επέμεινε ότι 10 βουλευτές έριξαν τον Γ. Παπανδρέου καταψηφίζοντας το Μνημόνιο και υποστήριξε ότι κατά συνείδησιν ψηφίζει κανείς για τον πολιτικό γάμο ή την απανθράκωση των νεκρών, όχι όμως για την οικονομική πολιτική.
Δεν σχολίασε πάντως τη μετακίνηση Δημαρά στο κόμμα Καμμένου…
Ιδιαίτερα προκλητικός εμφανίστηκε απαντώντας αν θα ζούσε με όσα χρήματα έχει αναγκαστεί να ζει ο πολίτης που ρώτησε. «Μπορεί να είναι κάποιος που δεν πλήρωνε φόρους, έβγαζε 20.000 τον μήνα και έγιναν 15.000, οπότε θεωρεί ότι είναι μεγάλη ζημία, και είναι» είπε αγνοώντας τους εργαζομένους των 500 ευρώ. Ο ίδιος άλλωστε παραδέχθηκε ότι έχει περί τα 40 ακίνητα, όλα αποτέλεσμα κληρονομιάς από τη θεία και τον πατέρα του… Χαρακτήρισε μάλιστα «μπούφο» τον πολίτη παραπέμποντας στο «πόθεν έσχες» του. Αρνήθηκε ότι η κόρη του είναι δημόσια υπάλληλος -αφού κράτησε σχετική θέση μόνο τρεισήμισι μήνες-, παραδέχτηκε όμως ότι εργάζεται στον Δήμο Αθηναίων, αφού «έχει δικαίωμα να εργάζεται κάπου», εκτός εάν στην ιδεολογία «μεταξύ Τσίπρα και Χρυσής Αυγής» -όπως είπε- «πρέπει αφού εξοντώσουμε τους γονείς να εξοντώσουμε και τα παιδιά». Για τους αγανακτισμένους που στρέφονται στη Χρυσή Αυγή εκτίμησε ότι δεν γίνεται «αντιγερμανοί» να στηρίζουν λάτρη του Χίτλερ.
Συνταξιούχος πολιτικός προσεχώς, θυμήθηκε τώρα να ζητήσει αλλαγή του πολιτικού συστήματος, με κατάργηση του σταυρού προτίμησης, αλλαγή στη χρηματοδότηση των κομμάτων, κατάργηση της βουλευτικής ασυλίας -εκτός των αδικημάτων εξύβρισης και συκοφαντικής δυσφήμησης, αφού προφανώς διαφορετικά θα βρισκόταν μόνιμα στα δικαστήρια- κ.λπ., καλώντας και τον Ευ. Βενιζέλο να τοποθετηθεί. Παρέπεμψε στον Ηλ. Πλασκοβίτη για την όποια «πρόοδο» στη συμφωνία με τους Ελβετούς για φορολόγηση των ελληνικών καταθέσεων, αφού έμειναν μόνο «τεχνικές λεπτομέρειες», ενώ κατήγγειλε μίζες σε δημόσια υπηρεσία, χωρίς όμως να έχει αποδείξεις.