Ο Γιάννης Ζουγανέλης αποκάλυψε στην προσωπική σελίδα του πως υπήρξε και ο ίδιος θύμα bullying λόγω της ιδιαιτερότητας των γονιών του (ήταν κωφάλαλοι), μιλώντας όμως στην «Espresso» ανέφερε ότι τη βία που εισέπραττε ποτέ δεν τη φοβήθηκε. «Αντιδρούσα με θάρρος, τσακωνόμουν, αμυνόμουν, δεν άφηνα να πέσει τίποτα κάτω. Ενα μου έλεγαν, δέκα τους απαντούσα. Δεν γινόταν αλλιώς όταν είχα να αντιμετωπίσω απαίδευτα άτομα και κυρίως συναισθηματικά ακαλλιέργητα. Ως παιδί έμαθα ότι έπρεπε να προστατεύσω τον αδερφό του, αλλά και να κηδεμονεύσω τους κωφάλαλους γονείς μου» λέει ο δημοφιλής ηθοποιός και μουσικός, δίνοντας εμμέσως πλην σαφώς μια συμβουλή, στέλνοντας ένα μήνυμα στους συμπολίτες του που είναι πιο ευαίσθητοι ή διαφορετικοί. «Είχα καταλάβει ότι η βία αντιμετωπίζεται με βία. Ξεκολλήστε από τον φόβο που σκοτώνει» καταλήγει η ανάρτηση του Γιάννη Ζουγανέλη στον δημοφιλή ιστότοπο.
Αυτοκριτική
Ωστόσο στο ξεκίνημά της ο ηθοποιός κάνει την αυτοκριτική του, έχοντας απολογητική διάθεση: «Βαγγέλη, σου ζητώ συγνώμη για ό,τι δεν έκανα για σένα. Συγνώμη που έμεινα αδιάφορος απέναντι στο ανύπαρκτο κράτος που είναι ηθικός αυτουργός της αδικοχαμένης ζωής σου. Συχώρεσέ με γιατί αφού έχω υποστεί τα ίδια λόγω των αναπήρων γονέων μου βουβάθηκα. Σιώπησα γιατί εγώ είχα το χιούμορ και τον κοινωνικό ρατσισμό τον αντιμετώπισα με ανωτερότητα. Δεν έκανα τίποτα για το έλλειμμα παιδείας. Πιστεύω μόνο στην εκφρασμένη υποστήριξη της διαφορετικότητας. Σου υπόσχομαι στη μνήμη σου κυρίως ότι θα κάνω από εδώ και πέρα τα αδύνατα δυνατά για να αποτραπούν όλοι οι ψευτόμαγκες. Οι τσαμπουκάδες της καθημερινότητας να απομονωθούν. Να ισιώσει το συνεχώς αποκαλούμενο καλό Σύνταγμά μας που υπερασπίζεται τους λίγους και ισχυρούς. Να αλλάξουμε επιτέλους, να εκπολιτιστούμε. Και προσοχή μην κλάψει κανείς από υπουργεία ή άλλα θεσμικά ανόργανα με κροκοδείλια δάκρυα. Τώρα αμέσως ενέργειες όχι λόγια, λόγια, ψέματα ψέματα δεν αντέχει άλλο το φως εγκλωβισμένο για να κυριαρχούν οι σκοταδιστές, οι απαίδευτοι, οι βολεμένοι, οι ατομιστές. Μην το βουλώνετε άλλο. Στους Βαγγέληδες της καθημερινότητάς μας λέω μην το βουλώνετε άλλο. Υπερασπίσετε τον εαυτό σας».
Ο καλλιτέχνης και παρουσιαστής μεγάλωσε με εξαιρετικούς γονείς, ιδιαίτερους. Ο πατέρας του κωφός ύστερα από μηνιγγίτιδα, το ίδιο και η μητέρα του χτυπημένη όμως από άλλο μικρόβιο. «Μεγάλωσα μέσα στη σιωπή. Δεν θα ξεχάσω ποτέ που ήμουν δύο ετών, η μαμά συζητούσε με τον μπαμπά με νοήματα, έξω φύσαγε δυνατός αέρας, η κουρτίνα κάποια στιγμή παρέσυρε το ανθοδοχείο, εκείνο έπεσε κάτω και έκανε έναν εκκωφαντικό ήχο που έμενα με τρόμαξε, εκείνοι συνέχιζαν γιατί δεν έτρεχε τίποτα. Εκεί συνειδητοποίησα για πρώτη φορά ότι δεν μπορούσαν να επικοινωνήσουν όπως οι άλλοι άνθρωποι και έκανα τα πάντα γι’ αυτό, σπούδασα και μουσικός για να τους κάνω να συνειδητοποιήσουν τι εστί ήχος» είχε πει σε παλαιότερη συνέντευξή του. Σύμμαχός του σε αυτό τον αγώνα είναι ο αδερφός του Αντώνης. «Οι δυο μας, όταν βρισκόμασταν με άλλους γόνους κωφών, που ένιωθαν λίγοι, πεσμένοι ψυχολογικά, τους ανεβάζαμε. Αναγκάστηκα να κηδεμονεύσω τους γονείς μου και να τους υπερασπιστώ απέναντι σε μια κοινωνία ανυπόληπτη» λέει ο καλλιτέχνης.
Μ.Η.Τ. 232120