Το σχέδιο της Μέρκελ για να αντικαταστήσει το 2020 μια ολόκληρη γενιά που βγαίνει στη σύνταξη με «εκπαιδευμένους» πρόσφυγες!
ΑΠΟΣΤΟΛΗ
ΣΤΟ ΒΕΡΟΛΙΝΟ
Φανή Χαρίση
Τo 2020 είναι η χρονιά που μια ολόκληρη γενιά στη Γερμανία θα βγει στη σύνταξη. Ισως γι’ αυτό οι πρόσφυγες και οι μετανάστες (σε έναν ελεγχόμενο αριθμό) είναι… καλοδεχούμενοι για το γερμανικό κράτος, που εργάζεται εντατικά έτσι ώστε να προετοιμάσει τα εργατικά χέρια του μέλλοντος, που θα καλύψουν τις ανάγκες με πολύ φθηνότερο κόστος! Για άλλη μια φορά η Γερμανία αναζητά εργατικά χέρια που θα «τρέξουν» την οικονομία της. Ετσι, αναπτύσσει δράσεις που φαίνονται ανθρωπιστικές, αλλά μάλλον εντάσσονται στο σχέδιο της νέας οικονομικής «ανάπτυξης» με φθηνούς εργάτες από τους χιλιάδες απελπισμένους, οι οποίοι όμως πρώτα θα… ειδικευθούν!
Από το 2015, όταν η Γερμανίδα καγκελάριος Ανγκελα Μέρκελ άνοιξε τα σύνορα, η Γερμανία υποδέχτηκε 1.100.000 πρόσφυγες. Ομως οι γερμανικές Αρχές ξέρουν πού βρίσκονται μόνο οι 476.000. Οι υπόλοιποι είτε έφυγαν σε άλλες χώρες, όπως η Σουηδία, είτε κατά την είσοδό τους είχαν γίνει χοντροκομμένα λάθη (διπλές και τριπλές εγγραφές για το ίδιο άτομο), άρα ο πραγματικός αριθμός δεν ήταν ποτέ 1.100.000 άτομα.
Η συμφωνία
Η συμφωνία της Ε.Ε με την Τουρκία έκοψε σημαντικά το κύμα των προσφύγων. Ολοι καταχωρίζονται σε βάση δεδομένων με λήψη δακτυλικών αποτυπωμάτων και συμμετρικών χαρακτηριστικών του προσώπου, επομένως υπάρχει ταυτοποίηση. Αυτό τόνισε ο εκπρόσωπος Τύπου της Κρατικής Υπηρεσίας για τις Υποθέσεις Προσφύγων (LAF) Σάσα Λάγκενμπαχ κατά τη διάρκεια ξενάγησης Ελλήνων δημοσιογράφων, προσκεκλημένων του γερμανικού υπουργείου Εξωτερικών, στην οδό Μπούντεσαλε 171 στο Βερολίνο, στο κτίριο όπου πλέον γίνονται η καταγραφή και η αίτηση των προσφύγων για άσυλο.
Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση της Γερμανίας έχει αποφασίσει οι πρόσφυγες να κατανεμηθούν με ποσόστωση στα κρατίδια και στις πόλεις. Ετσι το Βερολίνο φιλοξενεί το 5,5% των προσφύγων. Τις πρώτες μέρες άφιξής τους εγκαθίστανται στο παλιό αεροδρόμιο του Τέμπελχοφ (σήμερα φιλοξενούνται σε αυτό περίπου 3.000 πρόσφυγες) και στη συνέχεια οδηγούνται στο κτίριο της καταγραφής και της αίτησης ασύλου και μετά σε δομές φιλοξενίας. Στο Βερολίνο λειτουργούν 165 κέντρα φιλοξενίας, συνολικής χωρητικότητας 43.970 ατόμων, ενώ την ευθύνη λειτουργίας τους έχουν Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις οι οποίες επιχορηγούνται από το κράτος. Μάλιστα, τα επόμενα χρόνια έχουν αποφασίσει να χτιστούν 25.000 κατοικίες στο Βερολίνο για να στεγαστούν οι πρόσφυγες.
Ο χρόνος απάντησης για το άσυλο ποικίλλει. «Μπορεί να δοθεί σε τρεις μέρες, μπορεί και σε τρία χρόνια» λέει ο κ. Λάγκενμπαχ.
Το 34% των αιτούντων άσυλο είναι ανήλικοι. Το 24% είναι από 18 έως 24 ετών, το 25% από 25 έως 34 ετών και το 11% 35-44 ετών. Μόλις το 7% είναι πάνω από 45 ετών. Αξιοσημείωτο είναι ότι τα 2/3 των αιτούντων είναι άνδρες.
Αυτό που έχει ιδιαίτερη σημασία για τη Γερμανία σήμερα είναι η ενσωμάτωση των προσφύγων και η προετοιμασία τους για δουλειά. Δηλαδή προκειμένου να γίνουν το νέο φθηνό εργατικό δυναμικό της χώρας.
Οπως προκύπτει από έρευνα του Ινστιτούτου για την Ερευνα της Απασχόλησης του Ομοσπονδιακού Γραφείου Ευρέσεως Εργασίας, σε δείγμα 2.300 προσφύγων 18-65 ετών που έφτασαν στη Γερμανία από τις αρχές του 2015 έως το τέλος Ιανουαρίου 2016 διαπιστώθηκε ότι το 10% έχει φοιτήσει στο δημοτικό, το 31% στο γυμνάσιο και το 37% στο λύκειο, ενώ μόλις το 9% δεν έχει πάει σχολείο. Το 16% έχει πτυχίο πανεπιστημίου και το 3% πτυχίο επαγγελματικής κατάρτισης.
Το 81% των ανδρών και το 50% των γυναικών είχαν εργαστεί στις πατρίδες τους. Σε ερώτημα κατά πόσο σκοπεύουν να δουλέψουν στο μέλλον, διαπιστώθηκε υψηλή διάθεση να εργαστούν (97% των ανδρών και 85% των γυναικών). Βεβαίως, είναι σχεδόν απίθανο όσοι έχουν σπουδάσει να αποφύγουν τις «βαριές» δουλειές.
Οι γερμανικές Αρχές γνωρίζουν ότι η ενσωμάτωση και η είσοδος στην αγορά εργασίας θα επιτευχθούν μόνο αν οι πρόσφυγες μάθουν τη γερμανική γλώσσα. Για τον λόγο αυτόν προσφέρουν μαθήματα στους ενήλικες, αναγνωρίζοντας ότι θα πάρει χρόνο, καθώς οι συνθήκες διαβίωσης μέσα στα κέντρα φιλοξενίας δεν βοηθούν. Προς την κατεύθυνση της ενσωμάτωσης εργάζεται εντατικά το Ομοσπονδιακό Πρακτορείο για την Αστική Εκπαίδευση. «Το βασικό είναι να απαντήσουμε στο ερώτημα “τι θέλουν οι πρόσφυγες από εμάς και τι θέλουμε εμείς από τους πρόσφυγες” είπε ο καθηγητής Γκέρνοτ Γόλφραμ, ο οποίος πραγματοποίησε με επιτυχία ένα πρόγραμμα αυτοοργάνωσης σε κέντρο φιλοξενίας. Παρόμοια είναι και η προσπάθεια της ΜΚΟ Kiron που προσφέρει στους πρόσφυγες online εκμάθηση γερμανικών αλλά και σπουδές σε συνεργασία με 27 πανεπιστήμια.Από την άλλη, τα προσφυγόπουλα -ανεξάρτητα από το αν οι γονείς έχουν πάρει άσυλο- πηγαίνουν στις λεγόμενες τάξεις υποδοχής (welcome classes), που λειτουργούν εδώ και πολλά χρόνια στη Γερμανία, και στη συνέχεια τοποθετούνται σε κανονικές τάξεις.
Σε μια τέτοια τάξη υποδοχής στο δημοτικό σχολείο Hunsr στη γειτονιά του Κρόιτσμπεργκ συναντήσαμε παιδιά προσφύγων και μεταναστών και τη δασκάλα Φριντερίκε Τέρεχτε-Μερμέρογλου, η οποία διδάσκει στο συγκεκριμένο σχολείο εδώ και 40 χρόνια. Οπως μας είπε, η έλευση των προσφυγόπουλων αύξησε τις ανάγκες και έκανε το γερμανικό κράτος να επιστρέψει στις τάξεις δασκάλους που είχαν συνταξιοδοτηθεί, ενώ παραδέχτηκε πως ένα ποσοστό Γερμανών δεν θέλει προσφυγάκια στην ίδια τάξη με τα παιδιά του και γι’ αυτό τελικά τα στέλνει σε άλλα προάστια.
Το μίσος και η δυσκολία ενσωμάτωσης
Τα εγκλήματα μίσους στη Γερμανία είναι ίσως το πιο μεγάλο θέμα. Η υποδοχή και η ενσωμάτωση δεν είναι εύκολη υπόθεση. «Χρειάζονται βούληση, αποφασιστικότητα και συνομιλία με την κοινωνία για να απαντώνται όλοι οι προβληματισμοί» δήλωσε στην «κυριακάτικη δημοκρατία» ο αντιδήμαρχος Λιψίας Τόμας Φάμπιαν, προσθέτοντας ότι στοχεύει στους επόμενους έξι μήνες οι πρόσφυγες να μεταφερθούν σε διαμερίσματα. Φυσικά, όλα αυτά συχνά παραμένουν απλή θεωρία, αφού η πράξη δείχνει ότι η κατάσταση είναι πολύ πιο σκληρή…
Μ.Η.Τ. 232120