Το δημοσίευμα της «δημοκρατίας» για τις εξαμηνιαίες Τάσεις της MRB φώτιζε πολύ ενδιαφέροντα σημεία από τον πολιτικό, τον οικονομικό και τον πνευματικό λαβύρινθο, όπου έχει εγκλωβιστεί τα τελευταία χρόνια η πατρίδα μας.
Πρώτο και βασικότερο είναι η παταγώδης αποτυχία των πολιτικών δυνάμεων να εμφυσήσουν θάρρος, αισιοδοξία και αίσθηση σκοπού στον δοκιμαζόμενο λαό μας. Στο σχετικό άρθρο αναφέρεται: «Μέσα σε αυτό το βαρύ κοινωνικό περιβάλλον, για πρώτη φορά έχει κυριολεκτικά μηδενιστεί ο βαθμός αισιοδοξίας. Στο ερώτημα “πώς πιστεύετε ότι πάνε τα πράγματα στη χώρα;” αρνητικά απαντά το 92,9%, ενώ καλά τα κρίνει μόλις το… 0,6%».
Αυτό το ποσοστό όπως και ο άλλος εφιαλτικός δείκτης, εκείνος της υπογεννητικότητας, αποτελούν εξαιρετικά δυσάρεστους οιωνούς για το μέλλον. Φυσικά, δείχνει και το μηδενικό επίπεδο αποδοχής και ταύτισης με την κατεστημένη πολιτική τάξη και τις επιλογές της. Οι πολιτικοί κάνουν πολιτική που γεννά αισιοδοξία στο 0,6% των πολιτών!
Κόλαφος για τους «χειριστές» του πηδαλίου της χώρας είναι οι λέξεις που κυριαρχούν στις ψυχές των Ελλήνων: «Η λέξη που εκφράζει περισσότερο τα συναισθήματα είναι η “οργή” (61,9%). Ακολουθούν ο “φόβος” (48,9%) και η “ντροπή” (48,4%)».
Αξίζει, επίσης, να αναφερθεί και το μεγάλο ποσοστό… σύγχυσης που δείχνει να επικρατεί στις συνειδήσεις μεγάλων τμημάτων της κοινής γνώμης. Αυτό φαίνεται κυρίως από διάφορες αντικρουόμενες, αντιφατικές απόψεις που μερίδα της κοινωνίας θεωρεί εξίσου λογικές! Συγκεκριμένα, «το 61,3% τάσσεται υπέρ της παραμονής της χώρας στην ευρωζώνη, αλλά την ίδια ώρα περισσότεροι από τους μισούς δεν συμφωνούν με την τακτική που ακολουθεί ο κ. Τσίπρας για την αποφυγή νέων μέτρων. Ετσι, το 51,1% δεν δέχεται ότι με τις πρόσφατες εξαγγελίες του ο πρωθυπουργός “έστειλε μήνυμα προς την πλευρά των δανειστών ότι απαιτείται άμεσα πολιτική συμφωνία χωρίς την επιβολή συμπληρωματικών μέτρων για να μην αναγκαστεί η χώρα να οδηγηθεί σε πρόωρες εκλογές”, ενώ αυτοί που συμφωνούν περιορίζονται στο 41,7%».
Παραζαλισμένοι, έρμαια του οικονομικού πολέμου και των αδιάκοπων ψυχολογικών επιχειρήσεων σε βάρος τους, οι Ελληνες προσπαθούν για το καλύτεροαλλά περιμένουν το χειρότερο.